Kolumbia ma wiele mitów i legend, opowieści przekazywanych z pokolenia na pokolenie, które stanowią część bogatego folkloru tego kraju.

W każdym zakątku Kolumbii przekazywane są historie, które łączą w sobie to, co realne i nierealne, historyczne i mityczne.

Oto wybór 12 kolumbijskich mitów i legend o różnej tematyce i z różnych regionów kraju.

1) Czarny Jeździec

W kolumbijskiej gminie Ocaña Istnieje legenda o postaci Don Antóna Garcíi, dżentelmena, który rzekomo żył w okresie kolonialnym, więc początki tej historii mogły powstać podczas podboju.

Mówi się, że Antón García de Bonilla był ważnym właścicielem ziemskim, który miał wielu podwładnych. Mówi się również, że kochał konie.

Dziś w mieście Ocaña znajduje się muzeum jego imienia.

Legenda głosi, że na ulicach Ocaña można zobaczyć ducha czarnego jeźdźca, Don Antóna Garcíi, rycerza z czasów kolonialnych.

Widmo było ubrane na czarno, nosiło kapelusz i szerokie skrzydła. Długi, ciemny płaszcz opadał z jego ramion i zakrywał całe ciało. Jego wygląd wywoływał przerażenie i strach u tych, którzy się z nim zetknęli.

Mówi się, że za życia zbudował jezioro na jednej ze swoich posiadłości w pobliżu rzeki Magdaleny, dla której zatrudniał wielu służących. Kochał konie, a każdej nocy można było usłyszeć jego czarnego konia pędzącego ciemnymi uliczkami tego miejsca.

Kiedy jego żona zachorowała, Don Antón García złożył obietnicę świętej Ricie, patronce niemożliwego, ale obietnica ta została zapomniana, a kiedy Don Antón García zmarł, święty Piotr nakazał mu odwiedzać sanktuarium świętej Rity każdej nocy aż do końca czasów.

2) La Madremonte

Mit ten jest popularny w regionie Kolumbijska Amazonia i Równiny Wschodnie Jest również znany pod innymi nazwami poza Kolumbią.

Jego bohaterem jest istota zwana Madremonte lub Madreselva, której pochodzenie może opierać się na starożytnych rdzennych bóstwach odpowiedzialnych za ochronę przyrody.

Jest upiorną istotą, która jest wściekła na wszystkich, którzy źle traktują środowisko naturalne, więc w tym sensie działa jako obrońca.

Istnieją różne wersje tego mitu, a ta jest jedną z nich:

Historia głosi, że podczas wielkich burz, wiatrów, powodzi lub innych klęsk żywiołowych, które niszczą uprawy, można usłyszeć krzyki Madremonte, korpulentnej istoty, pół kobiety i pół góry.

Żyje z dala od cywilizacji i pojawia się podczas uderzeń piorunów. Według mieszkańców wioski stworzenie to sprawia, że dzieci gubią się w lesie, prowadzi je przez nieznane obszary i ukrywa je pod wodospadami.

Kiedy Madremonte kąpie się w źródłach lub rzekach, zwłaszcza podczas powodzi, wypełnia wody szkodnikami i innymi epidemiami.

Ponadto, istota ta przeklina złodziei ziemi i prowadzi ich w zarośla i bagna w najciemniejsze i najbardziej burzowe noce.

Chłopi mówią, że aby zapobiec spotkaniu z nią, noszą w kieszeniach pobłogosławione medaliki i szkaplerze lub nasiona kabalonga.

3) Miłośnicy Telembí

Istnieje wiele historii, które powstały wokół rzek, zbiorników wodnych i innych naturalnych przestrzeni, które budzą pewną tajemnicę.

Przy Nariño Istnieje starożytna legenda o rzece Telembí, opowieść o nieznanym pochodzeniu, która opowiada o niemożliwej historii miłosnej między dwojgiem ludzi o różnym statusie, która ostatecznie przeradza się w tragedię.

Inchima, córka wodza Indian Kuaikeres, zakochała się w skromnym młodym Telembim, który również ją kochał, ale jej ojciec zaręczył ją z Tanhuai, wodzem plemienia Cuiles.

Kiedy Telembí dowiedział się o zaręczynach swojej kochanki z innym mężczyzną, z rozpaczy postanowił wspiąć się na górę, gdzie odebrał sobie życie zatrutą włócznią.

Małżeństwo Inchimy i Tanhuai zostało uczczone wielkim tańcem, ale młoda kobieta nie była zakochana, więc postanowiła odejść na jakiś czas i poszukać Telembí.

Kiedy dotarła na szczyt góry, znalazła ciało ukochanego leżące na krawędzi klifu.

Piękna dziewczyna wzięła ciało Telembiego i rzuciła się z nim w urwisko. Gdy spadała, rzeka wylała z brzegów i wyrwała drzewa z korzeniami.

Od tego czasu ludzie twierdzą, że w noce z pełnią księżyca duch kobiety niosącej ciało swojego kochanka w ramionach pojawia się na brzegach rzeki Telembí.

4) La Patasola

Jest to popularna narracja, w której Region andyjski Nazywany tak, ponieważ ma tylko jedną nogę, ta mitologiczna postać reprezentująca kolumbijski folklor dała początek różnym historiom w zależności od miejsca. Jest postrachem drwali i spacerowiczów, którzy udają się do lasu. Jego pochodzenie jest nieznane, chociaż można je postrzegać jako możliwą historię wymyśloną w celu przekazania terroru niewiernym ludziom.

W tej rozszerzonej wersji legendy Patasola była kobietą, która ponosiła konsekwencje zdrady w miłości:

Legenda głosi, że Patasola była młodą i piękną kobietą, która wyszła za mąż i miała troje dzieci z chłopem, który pracował niestrudzenie na hacjendzie ważnego pana, który miał obsesję na punkcie spotkania z kobietą i wkrótce zauważył Patasolę.

Pod nieobecność rolnika właściciel gospodarstwa flirtował z jego żoną. Kiedy sąsiedzi zauważyli, co się dzieje, zaalarmowali rolnika. Rolnik przyłapał żonę ze swoim pracodawcą i rozwścieczony odciął jej jedną z nóg.

Mówi się, że dusza tej kobiety wędruje przez góry, drogi i pola. Wygląda jak bardzo piękna kobieta, która przekształca się w potwora z czerwonymi oczami, gdy uda jej się kogoś przyciągnąć.

5) Francis the Man

Ta legenda o Region Karaibów Bohater jest symboliczną postacią w kolumbijskim folklorze, która mogłaby reprezentować prototyp artysty vallenatero. Istnieją rozbieżności co do tożsamości tej możliwej postaci historycznej, chociaż wskazują one na takie postacie jak Francisco Moscote, pochodzący z Riohacha, który byłby jednym z pierwszych akordeonistów znanych w okolicy.

Dziś jeden z najbardziej znanych festiwali muzycznych Valletana w Riohacha nosi imię tej legendarnej postaci.

Legenda głosi, że pewnej ciemnej nocy, gdy Francisco the Man grał na akordeonie, aby umilić sobie drogę, zaczął słyszeć inną melodię, ale nie mógł dowiedzieć się, skąd pochodzi, więc postanowił stoczyć muzyczny pojedynek, aż w końcu udało mu się zobaczyć, kto to był w ciemności.

Kiedy na twarz jego przeciwnika padło trochę światła, odkrył, że był to diabeł.

Wtedy Franciszek zdał sobie sprawę, że stoi przed swoim największym pojedynkiem i zaśpiewał, jak nigdy dotąd, piękną melodię. Odmówił też wyznanie wiary wspak.

Następnie Szatan udał się do piekła i nigdy nie wrócił, ponieważ nie mógł odpowiedzieć na jego ogromne umiejętności gry na akordeonie. Francisco był zwycięzcą w tym pojedynku.

6 Legenda o Cocha

Przy Nariño Znajduje się tam laguna o nazwie La Cocha, znana również jako jezioro Guamués, której pochodzenie jest bardzo starym mitem opowiadającym tragiczną historię dwojga kochanków, których nieostrożność dała początek lagunie:

Legenda głosi, że dawno temu na ziemiach Nariño brakowało wody, a Indianie niestrudzenie prosili stwórcę wszechświata, Ñamuy, o jej dostarczenie.

Pewnego dnia zakochana para, która była bardzo spragniona, udała się do jaskini w poszukiwaniu wody. Tam spotkali chłopca, którego o nią poprosili. W rzeczywistości młodzieniec był Ñamuy, który zamienił się w małego chłopca.

Widząc, że kochankowie są bardzo spragnieni, Ñamuy dał im wodę w dzbanku. Następnie para z wdzięcznością wyruszyła na ziemie Cocha. Byli bardzo zmęczeni, więc postanowili odpocząć na ziemi. Niechcący woda wylała się z dzbanka i rozprzestrzeniała się coraz bardziej.

W ten sposób powstała laguna La Cocha.

7) La Cabellona

Ten mit został przekazany w niektórych departamentach Santander y Antiochia Widmo to pojawia się i znika na ulicach wiosek i chodzi bardzo szybko. Znane jest również jako Mechuda, ze względu na długie włosy, które posiada:

Mit mówi, że na łąkach i ulicach Santander niektóre zakochane pary były świadkami widma kobiety o pięknej twarzy, którą ukrywa długimi brązowymi włosami, ubranej na biało i z bardzo długimi paznokciami.

Jej celem jest przestraszenie kobiet, które uważa za równie piękne lub piękniejsze niż ona za życia, ponieważ mówi się, że miała obsesję na punkcie swojego wyglądu do tego stopnia, że zaniedbała inne aspekty swojego życia.

Aby ją przegonić, konieczne jest wyjęcie nożyczek, ponieważ mówi się, że jej wielkim strachem jest obcięcie jej długich włosów.

8) Człowiek aligator

Wokół wód rzeki Magdaleny, która przepływa przez Danie Legenda ta powstała wokół postaci starego rybaka, który mieszkał w okolicy. Początki tej historii nie są znane, choć po raz pierwszy została ona odnotowana w lokalnej prasie około 1940 roku przez Virgilio Di Filippo, ówczesnego dziennikarza.

Dziś na głównym placu miasta znajduje się pomnik i odbywa się festiwal o tej samej nazwie, na którym prezentowany jest lokalny folklor.

Legenda głosi, że w Platonie żył człowiek o imieniu Saul, który zwykł szpiegować kobiety kąpiące się w rzece Magdalena.

Aby nie zostać odkrytym, postanowił udać się do czarodzieja, aby przygotować miksturę, która pozwoli mu stać się aligatorem. Czarodziej przygotował dla niego dwie mikstury. Pierwsza była czerwona i przekształciła go w aligatora, podczas gdy druga była biała i pozwoliła mu wrócić do pierwotnego ciała.

Jego przyjaciel był odpowiedzialny za dostarczanie mu płynów w każdym przypadku. Pewnego razu towarzyszył mu inny znajomy, który przestraszył się widoku aligatora i niechcący wylał kilka kropel białego płynu na głowę Saula. W ten sposób Saul stał się pół człowiekiem i pół aligatorem.

Od tego momentu stał się postrachem kobiet, które nigdy więcej nie kąpały się w rzece.

9. La Candileja

Ta narracja przewija się przez Równiny Wschodnie i choć jej pochodzenie nie jest znane, rozprzestrzeniała się wśród chłopów z pokolenia na pokolenie.

Candileja to mitologiczna istota, opisywana jako kula ognia z kończynami przypominającymi macki, trzema płomieniami symbolizującymi ciało kobiety i jej dwóch wnuków.

Jej wygląd jest wynikiem kary, jaką musiała zapłacić za zbytnie współczucie i tolerancję dla występków swoich wnuków:

Legenda głosi, że wiele lat temu pewna staruszka mieszkała ze swoimi dwoma wnukami, którzy byli znani ze swoich psot, nawet angażując swoją babcię i narażając ją na niebezpieczeństwo. Używali jej nawet jako konia jucznego.

Kiedy stara kobieta zmarła, Bóg skazał ją na oczyszczenie swoich smutków jako pobłażliwa babcia ze swoimi wnukami pośród trzech płomieni świec, które reprezentowały kobietę i jej dwoje potomków.

Mówi się, że kobieta często pojawia się w cichych, wczesnych godzinach porannych. Zaskakuje ludzi na samotnych drogach, ściga kochanków, pijaków i niewiernych. Nie okazuje litości tym, którzy popełniają niesprawiedliwość.

Z drugiej strony jest bardzo współczująca dla zagubionych dzieci, prowadząc je z powrotem do domu.

10. La Mancarita

Chociaż jej pochodzenie jest niepewne, narracja ta jest rozpowszechniona na całym świecie. Santander w Norte de Santander y Boyaca Głównym bohaterem jest istota pod postacią kobiety, której widmo błąka się teraz po drogach.

W tym sensie los Mancarity reprezentowałby konsekwencje bycia plotkarzem.

Legenda głosi, że lata temu na ziemiach Santander żyła jednoręka kobieta o imieniu Rita, która miała reputację plotkary i lubiła wywoływać nieporozumienia wśród mieszkańców wioski.

Wkrótce została wysiedlona i zapomniana przez miejscowych, którzy tylko niszczyli sobie życie opowieściami, które o nich wymyślała.

W bardzo ciemne noce jego wizerunek staje się postrachem dróg. Jego wygląd przeraża zwierzęta i podróżnych. Ma długie włosy, całe ciało jest pokryte sierścią, a jego stopy są odwrócone do tyłu.

Dźwięki, które emituje, paraliżują tych, którzy je słyszą, ponieważ są mieszanką krzyków kobiet i płaczu dzieci.

11) El Mohán

W folklorze Tolimy istnieje mitologiczna istota znana jako Mohan, postać fizycznie opisywana jako posiadająca ludzki wygląd, długie włosy, duże, psotne oczy i długie paznokcie.

Istnieją różne wersje tego mitu, którego pochodzenie jest nieznane, ale który był przekazywany przez wieki w Tolima To jedna z wersji tego mitu:

Historia ta mówi, że w najgłębszych basenach, rzekach i wąwozach żyła istota znana jako Mohán.

Postać ta pojawiała się nagle nad brzegami rzek, strasząc i porywając młode kobiety, w tym wieśniaczki. Swoimi sztuczkami udawało mu się je oczarować i oczarować, a następnie zabrać. Później nigdy więcej nie słyszano o miejscu pobytu tych kobiet.

12) Hojarasquín

Lasy to miejsca, które od zawsze budziły w ludzkości wielką tajemnicę. W światowej mitologii istnieją różne istoty, które je zamieszkują.

Ten szeroko rozpowszechniony mit Andy Kolumbijskie o nieznanym pochodzeniu, skupia się na istocie, której celem jest ochrona natury przed zagrażającymi jej działaniami człowieka:

Starzy chłopi opowiadają o tajemniczej postaci, która pojawia się w kolumbijskich lasach i na wzgórzach, niektórzy opisują ją jako antropomorficzne ciało pokryte mchem i suchymi liśćmi oraz zmieszane z dzikimi kwiatami i inną roślinnością.

Czasami pojawia się jako suchy pień drzewa, czasami wygląda jak potwór, pół osioł i pół człowiek. Podnosi się, gdy ktoś się do niego zbliża.

Hojarasquín pojawia się, gdy ludzie ingerują w naturę, niszcząc ją, na przykład gdy wycinane są lasy lub gdy w środowisku naturalnym wybuchają pożary.

Ta przerażająca postać wprowadza w błąd przechodniów w lesie, ale także pomaga tym, którzy zgubili się w buszu, znaleźć wyjście.

Referencje:

• Ocampo, J. (1996). Popularne legendy kolumbijskie Plaza & Janes.
• Ocampo, J. (2001). Mity i legendy Antioquia la Grande Plaza & Janés.
• Ocampo, J. (2006). Kolumbijskie mity, legendy i opowieści Plaza & Janes.

Możesz być także zainteresowany: