رئالیسم گرایش هنری و ادبی است که در اواسط قرن نوزدهم در فرانسه ظهور کرد. اگرچه قبل از آن تاریخ بازنمایی هایی از واقعیت و زندگی وجود داشت، اما تا آن زمان این اصطلاح برای اشاره به یک جنبش هنری مبتنی بر بازنمایی قابل اعتماد واقعیت و زندگی روزمره پذیرفته نشد.

با این حال، مفهوم رئالیسم مفهوم وسیع تری را در بر می گیرد. رئالیسم همچنین مستعد افشای چیزها بدون ایده آل کردن آنهاست.

به همین ترتیب، اصطلاح رئالیسم بخشی از رشته های مختلف در طول تاریخ، مانند فلسفه یا سیاست، و دیگر جلوه های هنری بعدی مانند هنر، سینما بوده است. 1>

بیایید دریابیم ویژگی های اصلی رئالیسم قرن 19 (نقاشی و ادبیات)، و همچنین نمایندگان اصلی آن و از سوی دیگر، رئالیسم چیست. در سایر رشته ها

رئالیسم در هنر

نقاشی رئالیستی چیست

به عنوان واکنشی به نقاشی رمانتیک پدید می آید. در شرایط صنعتی شدن، هنرمند از پیامدهای آن آگاه می شود و مشکلات اجتماعی ناشی از آثارش را فرض و تقبیح می کند. هنر «وسیله‌ای» برای تقبیح واقعیت است.

ویژگی‌های نقاشی رئالیستی

در نقاشی رئالیستی، ویژگی‌های زیر برجسته می‌شود:

• تکذیب پیامدهای راصنعتی شدن.
• از دست دادن میل به فرار از رمانتیسیسم برای تمرکز توجه بر واقعیت عینی و حال.
• مردی که از کار طاقت فرسا خود مبهوت شده است، موضوع مکرر آثار است.

نمايندگان نقاشي رئاليستي

نمايندگان اصلي رئاليسم فرانسوي در نقاشي عبارتند از Daumier، Courbet و Millet.

Honoré Daumier (1808-1879)

او نقاش، مجسمه‌ساز و کاریکاتوریست فرانسوی بود که به خاطر خلق آثار انتقادی و طنز در جامعه فرانسه در قرن نوزدهم مورد توجه قرار گرفت. داومیه در چاپ سنگی‌های خود در کنار طبقه محروم، طبقه کارگر قرار گرفت و با طبقه سیاسی درگیر شد. 1864. موزه هنر متروپولیتن، نیویورک.

گوستاو کوربه (1819-1877)

او در فرانسه متولد شد و بزرگترین نماینده رئالیسم بود. در آثار او تکراری ترین مضامین به زندگی روزمره مرتبط بود: کارگر و کار، شهر و خیابان های آن، زنان و مرگ.

گوستاو کوربه: دفن در اورنانس . 1849. موزه اورسای، پاریس.

ژان فرانسوا میله (1814-1875)

او از یک خانواده روستایی فروتن بود. طبیعت و چشم انداز عناصری هستند که در آثار او حضور داشتند. او در آن زندگی دهقانان و مردم فروتن را در یک روز کاری نشان دادسخت.

Jean- François Millet: Gleaners . 1857. Musée d'Orsay, Paris.

رئالیسم ادبی

رئالیسم همچنین خود را در ادبیاتی که در نیمه دوم قرن نوزدهم در فرانسه پدید آمد نشان داد. می‌توان تأیید کرد که رئالیسم ادبی به‌عنوان نوعی گسست از رمانتیسم پدیدار می‌شود: بازنمایی واقعیت در برابر احساسات‌گرایی و طفره‌روی. ويژگيهاي اصلي رئاليسم ادبي عبارتند از:

• وفاداري موضوعي آثار با واقعيت.
• مخالفت با ادبيات خارق العاده.
• نقد و نقد مشكلات لحظه.
• مشاهده واقعیت یک رکن اساسی برای توصیف تعارضات و انتقال آنها به خواننده به شیوه ای دقیق است.
• رمان در این دوره به ژانر برتر تبدیل می شود.