رابرت کاپا را همه به عنوان یکی از بزرگترین عکاسان جنگ قرن بیستم می شناسند.

اما این نام چیزی بیش از یک نام مستعار، یک "پوشش" که تمایل به موفقیت و بالا بردن را پنهان می کرد، نبود. آگاهی در جامعه ای که توسط فاشیسم، جنگ و نابرابری کاهش یافته است.

پس، چه کسی پشت افسانه رابرت کاپا پنهان شده بود؟ او قصد داشت چه چیزی را از طریق عکس هایش منتقل کند؟

بیایید با نمادین ترین تصاویر رابرت کاپا آشنا شویم و معمای بزرگ نابغه عکاسی خبری جنگ را کشف کنیم.

جنگ داخلی اسپانیا: مهد یک افسانه

رابرت کاپا دو نام را پنهان کرد، یکی مرد و دیگری زن. اندره ارنو فریدمن و گردا تارو، در طول جنگ داخلی اسپانیا، این نام مستعار را ایجاد کردند که با آن عکس‌های خود را تا پایان روزگار امضا می‌کردند.

روح گرسنه‌شان باعث می‌شد که بخواهند تمام تأثیرات جنگ را بر روی آنها نشان دهند. شهروندان عادی مانند یکی دیگر، آنها حاضر بودند بمیرند و بارها زندگی خود را به خطر انداختند، اما دوربین را تنها سلاح خود داشتند.

آنها از عکاسی به عنوان یک زبان جهانی برای نشان دادن طرف دیگر جنگ به جهان استفاده کردند: اثرات درگیری بر سر ضعیف ترین جمعیت.

متأسفانه همان جایی که اسطوره متولد شد مسئول کاهش آن بود. گردا تارو جوان قربانی جنگ داخلی شد و در خط مقدم نبرد جان باخت و بخشی از آن را با خود برد.رابرت کاپا.

در طول جنگ داخلی اسپانیا، کاپا در میدان های جنگ حضور داشت، شاهد وحشت بمباران در شهرهای مختلف بود و کسانی را که به خارج از مرزها پناه می بردند، همراهی می کرد.

در میدان جنگ

عکس "مرگ یک شبه نظامی" توسط رابرت کاپا.

یکی از ماموریت های رابرت کاپا (گردا و اندره) پوشش نبرد از طرف جمهوری خواه بود.

در این زمینه یکی از مشهورترین نقاط عطف در عکاسی جنگ و همچنین بحث برانگیزترین آنها به وجود آمد. بیش از 80 سال پس از جنگ، "مرگ یک شبه نظامی" همچنان با کارشناسانی روبرو می شود که تردید دارند مونتاژ است یا نه.

این نشان می دهد که چگونه یک سرباز در میدان جنگ با رهگیری گلوله ناپدید می شود. .

موضوع عکس یک عدد دیگر است که در مزرعه وسیعی از غلات قرار می گیرد که نمادی از نیستی است. بدن افسرده ای که نور "طبیعی" در آن می افتد و اجازه می دهد تا سایه ای را در پشت آن حدس بزنند، گویی از مرگ استقبال می کند.

فرار بین بمب ها

در طول جنگ رابرت کاپا او عادل شد یک جنگنده دیگر او شاهد بود و در بمباران غوطه ور بود. به این ترتیب، او می‌خواست وحشت‌های درگیری را به جهان نشان دهد.

در برخی از نمادین‌ترین عکس‌هایش، او جمعیتی را نشان داد که در طول حملات هوایی از بمب‌ها طفره می‌رفتند. آنها به دلیل ترس و وحشت خود متمایز می شوندتاری آنها آشفتگی لحظه را تداعی می کنند و احساس پرواز را به بیننده منتقل می کنند.

به طور کلی، آنها تصاویر آموزنده ای هستند که وحشت و تنش دائمی را به نمایش می گذارند که مردم در هنگام صدای زنگ هشدار هشدار می دهند که آنها دچار آن شده اند. برای فرار در جستجوی یک مکان امن.

در جستجوی یک پناهگاه

عکس توسط رابرت کاپا در مورد پناهندگان در طول جنگ داخلی.

کاپا چگونه No یکی قبلاً اودیسه پناهندگان را انجام داده بود. موضوعی که در گذشته باقی نمانده است. اگر امروز می توانست دنیا را از دریچه اش به ما نشان دهد، ناامیدی را نیز به ما نشان می داد. زیرا تصاویر او از پناهندگان، اگرچه از نظر زمانی دور به نظر می رسند، اما نزدیکتر از همیشه هستند.

او می خواست با افشای یکی از غم انگیزترین چهره های درگیری به بیننده برسد. آنها عکس هایی هستند که در آنها می توان اندوه و ناامیدی را در چهره قهرمانان حدس زد.

از جنگ تا جنگ

سکانس عکاسی D-Day اثر رابرت کاپا.

اگر عکس های شما به اندازه کافی خوب نیستند، به این دلیل است که به اندازه کافی به هم نزدیک نشده اید.

این اظهارات کاپا دوباره بر حرفه ای بودن او به عنوان یک عکاس جنگ تاکید می کند. آنها همچنین این مجموعه عکاسی را که به "11 باشکوه" معروف است، به خوبی تعریف می کنند که از "مغز" میدان نبرد گرفته شده است.

بعد از جنگ داخلیاسپانیایی، Endre Ernő Friedmann، با نام مستعار رابرت کاپا، جنگ جهانی دوم را پوشش می دهد و گزارشی باشکوه از آنچه به نام D-Day شناخته می شود، که در 6 ژوئن 1944 در سواحل نرماندی رخ داد، برای آیندگان به جا می گذارد. 0>تصاویر وحشت را نشان می دهد. آنها به دلیل کادربندی ناقص، لرزش دوربین متمایز هستند، اما علیرغم همه چیز، آنها عکس های متعادلی هستند که در آنها سربازان و کشتی های نابود شده شناور در آب در کنار اجساد مرده ظاهر می شوند.

بعد از D-Day، رابرت کاپا "رسما" شد. به مدت 48 ساعت مرده بود و در طی آن تصور می شد که او از قتل عام جان سالم به در نبرده است.

یک رویا "برآورده شد"

در برخی موارد، کاپا اعتراف کرد که یکی از بزرگترین آرزوهایش این بود. «یک عکاس خبرنگار جنگ بیکار باشم».

پس از پایان جنگ جهانی دوم، او رویای خود را به حقیقت پیوست. پس از یک دوره "صلح"، او در سال 1947 آژانس عکاسی معروف Magnum Photos را به همراه سایر عکاسان تأسیس کرد. در این مرحله، مضامین عکس‌های او به تناوب بین جنگ و دنیای هنری تغییر می‌کرد.

بین سال‌های 1948 تا 1950، کپا جنگ استقلال اسرائیل و در نتیجه موج‌های مهاجرت و اردوگاه‌های آوارگان را مستند کرد. او به همراه نویسنده ایروین شاو کتابی با عنوان «گزارش درباره اسرائیل» با عکس‌های رابرت و متنی از ایروین ایجاد کرد.عکاس: جنگ هندوچین.

در 25 مه 1954 آخرین "شات" او گرفته شد. آن روز، اندره فریدمن بر اثر مین کشته شد. همراه با او اسطوره رابرت کاپا را نیز ترک کرد و هزاران داستان با نور روایت شده به عنوان میراثی برای جهان باقی گذاشت. Endre Ernõ Friedmann و Gerda Taro تحت نام هنری رابرت کاپا پنهان شدند.

Endre، یهودی تبار، در 22 اکتبر 1913 در مجارستان به دنیا آمد. در دوران نوجوانی او شروع به نشان دادن علاقه به عکاسی کرد. 1>

در سال 1929 وضعیت سیاسی کشورش باعث شد که پس از دستگیری در حین شرکت در تظاهرات علیه رژیم فاشیستی، مهاجرت کند. او ابتدا به برلین و بعداً به پاریس گریخت و در آنجا به عنوان گزارشگر مشغول به کار شد و یک گزارش دزدی از لئون تروتسکی تهیه کرد. او همچنین مسئول پوشش بسیج جبهه مردمی در پاریس بود.

در سال 1932 با گردا پوهوریل با نام مستعار گردا تارو آشنا شد. یک عکاس و روزنامه نگار جنگی متولد سال 1910 در آلمان در خانواده ای یهودی، که تصمیم می گیرد با به قدرت رسیدن نازی ها به پاریس برود.

به زودی اندره و گردا رابطه عاشقانه ای را آغاز می کنند. از آنجایی که زندگی آنها به عنوان عکاس برای پوشش نیازهایشان کافی نبود، آنها تصمیم گرفتند نام تجاری رابرت کاپا را ایجاد کنند، نام مستعاری که برای فروش تصاویر خود استفاده می کردند. گردا سهمسئول نمایندگی رابرت کاپا، یک عکاس ظاهراً ثروتمند و مشهور آمریکایی بود.

با شروع جنگ داخلی اسپانیا، هر دو برای پوشش جنگ به اسپانیا نقل مکان کردند و به عنوان رابرت کاپا امضا کردند، که تشخیص آن را دشوار می کرد. عکس‌هایی که آن‌ها متعلق به یکدیگر بودند.

در 26 ژوئیه 1937، گردا در حالی که کار می‌کرد در میدان نبرد جان باخت و اندره تا روز مرگش در ماه مه 1954 به کار تحت برند رابرت کاپا ادامه داد.