René is een autobiografisch lied gecomponeerd en uitgevoerd door Residente, de artiestennaam van René Pérez Joglar, die een van de oprichters was van de groep Calle 13, waarvan hij tot 2014 lid was.

De kwestie veroorzaakte een ware commotie toen ze op de sociale netwerken werd verspreid, en positioneerde zich al snel als een trending onderwerp Wat was het dat het publiek schokte? Welke betekenis kunnen we aan het lied toekennen? René en het fenomeen van zijn impact?

Brief

René, kom op, laten we gaan studeren.

Ja, ik zal je een vraag stellen

Je geeft me antwoord.

Met welk deel van het lichaam

Speelden de Taino' Indianen bal?

René, antwoord me

Ja, het is gemakkelijk

Let op mij, let op mij, kijk naar mij

Met welk deel van het lichaam, denk

Speelden de Taino' Indianen bal?

Ik weet het.

Ik zal het voor je zingen en dan zul je het leren.

Hoofd, knie, dij, heup

Hoofd, knie, dij, heup

Hoofd, knie, dij, heup

Hoofd, knie, dij en...

Al sinds ik klein was wilde ik honkballer worden, maar het is er niet van gekomen.

Dus leerde ik hoe ik hits moest slaan over een track

Ik ging terug naar het drinken van alcohol in mijn kantoor

Ik schrijf goed nuchter, maar ik schrijf beter dronken.

Als ik in een depressie raak

Ik vertel mijn problemen aan het vliegtuigraam

Stress maakt me ziek

Ik heb tien jaar niet geslapen

De IRS onderzoekt me nog steeds, ik ga scheiden.

Maar maakt niet uit, ik blijf rijmen

Ik maak fouten, maar ik doe wat ik kan...

Ik leerde landen zonder wielen

En hoewel ze me op straat herkennen

Zelfs mijn vrienden kennen me niet meer.

Ik ben verdrietig en ik lach

Het concert is vol, maar ik ben leeg

In de muziekindustrie zijn het allemaal leugens...

Mijn zoon moet eten, dus ik ben nog steeds op tournee.

Alles wat ik nog heb is wat ik heb

Ik weet niet waar ik heen ga, maar ik weet waar ik vandaan kom...

Ik ben opgegroeid met Christopher, mijn vriend

We gooiden samen stenen, braken een paar ruiten'.

We renden shirtloos over straat

Op de percelen' van Trujillo, bergafwaarts, met de fiets

De fiets op de modder

Met een plastic beker in het rubber

Om het als een auto te laten klinken

Opladen met Indische mout

En knoflookbrood, niemand hield ons tegen

We waren onafscheidelijk, tot op een dag...

Vier politieagenten hebben hem vermoord

Mijn vreugde is nog steeds gebroken

Licht uit in Pelotas Park

Er is hier bijna niemand meer.

Soms wil ik hier niet meer zijn.

Ik voel me hier alleen

In het midden van het feest

Ik wil zijn waar niemand me stoort

Mijn notebook verbranden, mijn koffers laten vallen...

Ik wil 7-5-5-0-8-2-2 bellen.

Eens kijken wie er antwoordt.

De gevechten met mijn stiefvader, toen hij de controle verloor.

Ik loste ze met hem op, kijkend naar een honkbalwedstrijd.

Hij nodigde me een paar keer uit om te vechten

Ik ben een paar keer van huis weggelopen

Maar er was nooit een tekort aan voedsel

Hij verdedigde ons met muziek, speelde op bruiloften.

Soms gebakken, soms ingeblikt, soms in de magnetron.

We deelden alles, de tafel was rond.

Lagere middenklasse, we hebben nooit

De banklening stal onze dromen

De lege spaarrekening

Maar mami die flamenco danste maakte onze dag goed.

Hij stopte met acteren om voor ons vieren te zorgen.

En we werden zijn toneelstuk

Ze trok onze laarzen aan

En zijn leven was er een van onze successen en onze nederlagen.

Mijn stiefvader vertrok met andere vissen

We verhuizen uit 13th Street

Ik ging mijn geluk zoeken in een zee van kaf

En mijn hele leven heb ik verpakt in een doos

Op de kunstacademie kreeg ik een beurs

De helft van mijn vrienden werd gedood

Ik begon weer te rappen

Ik begon weer te geloven

Ik ging terug, ik nam een schijf

Ik at de wereld op in één hap

In Puerto Rico werden werknemers ontslagen

Ik beledigde de gouverneur en het werd uitgezonden...

Vier jaar van mijn kalender werden gecensureerd

Grootmoeder stierf, zag me niet spelen in het stadion.

Ik zei alles wat ik voelde

Ik ben meer geliefd in het buitenland dan in mijn eigen land.

Maar zelfs als mijn liedjes worden gezongen door een Duitse

Ik wil begraven worden in het oude San Juan

Verdriet kan het verhullen

Maar ik ben gemaakt van rijst en duivenerwten...

En het doet pijn

Hoe dan ook, de vroege ochtend rum troost me

En van de binnenkant van de pulp, als ik het verpest heb...

Ik draag vier verdiepingen van excuses op aan mijn land

Er is hier bijna niemand meer.

Soms wil ik hier niet meer zijn.

Ik voel me hier alleen

In het midden van het feest

Ik wil zijn waar niemand me stoort

Mijn notebook verbranden, mijn koffers laten vallen...

Ik wil 7-5-5-0-8-2-2 bellen.

Eens kijken wie er antwoordt

En als ze me antwoorden

Ik wil je vertellen dat ik terug wil komen

Ik wil weg uit dit hotel

En verdwijnen

En als ze me antwoorden

Ik wil je vertellen dat ik het gordijn naar beneden wil halen...

Dat soms mijn bloeddruk stijgt

Ik ben bang dat het vliegtuig neerstort

Ik geef niets om de tours, de platen, de Grammy's'.

En dat op 1st Street

Ik wil Halley's Comet nog eens zien met mama

Ik wil terug naar toen

Mijn ramen' waren van Sol

En de hitte maakte me wakker

Naar toen ik geroepen werd om te spelen

Naar toen ik gratis rapte

Ik wil de kogelkaarten uit de verpakking halen.

Steel weer het tweede honk van me.

In de zomer is er Kerstmis

Het huis schoonmaken met mijn broers', luisterend naar Rubén Blades

Ik wil terugkomen, door de week naar de bioscoop gaan...

En kom bij de kunstschool' in de' ochtend'.

Ik wil daar blijven, ik wil daar niet weg.

Ik wil terug naar toen

Ze lieten me niet binnen omdat ik slecht gekleed was.

Ik wil weer voelen

Naar toen ik niet hoefde te doen alsof

Ik wil weer mezelf zijn

Hoofd, knie, dij, heup

Hoofd, knie, dij, heup

Hoofd, knie, dij, heup

Hoofd, knie, dij, heup

Analyse van het lied

Het lied René Het is een bekentenis, een daad van bevrijding en zuivering. Het is misschien een nieuwe impuls voor het persoonlijke leven van de auteur. Maar René Het is ook een controversieel onderwerp, zoals de uiteenzetting van elke waarheid, altijd relatief aan het onderwerp dat haar verkondigt. Een man die succes omarmt huilt voor de camera's. Waarom?

Relativering van succes

Het lied is een relativering van het begrip succes en een bevestiging van het universele en onverbiddelijke drama van de eenzaamheid. Succes is de ideologie van de verzorgingsstaat. Zowel de strijd om succes als de verovering van succes werpt het individu in een individualistische en eenzame carrière, wat de vermelding van de valsheid van de muziekindustrie verklaart,indirect aan de cultuur van beeld en consumptie.

Context en individuele geschiedenis

René's persoonlijke leven en geschiedenis zijn verweven met de politieke en economische orde van Puerto Rico; met het ingestelde geweld; met de dominante ideologieën en universele zorgen over brood, de toekomst, verloren kinderjaren, herinnering, nostalgie, liefde, eenzaamheid, ziekte, devermoeidheid en identiteit, of liever een gevoel van erbij horen.

De terugkeer naar de I Trefwoorden: familie, kindertijd, muziek

Het subject moet zijn geschiedenis opsporen en terugkeren naar zijn oorsprong. Hij moet zijn identiteit terugvinden, wat inhoudt dat hij zijn naam terugkrijgt. Dit is de reden waarom René Vandaar dat de zin "Yo quiero volver a ser yo" (Ik wil weer mezelf zijn) het einde is van Residente's voordracht.

Het lied begint en eindigt met de moeder die haar zingend les geeft... De hele moederlijke scène waarnaar verwezen wordt, vormt een metafoor van haar culturele wortels en haar muzikale inwijding. In haar kindertijd bouwt de moeder haar identiteit en haar roeping voor muziek op, dit laatste ook geaccentueerd door de invloed van haar stiefvader.

Residente bekijkt vervolgens zijn jeugddromen, zijn dierbaarste affecties, het gewicht van de eenzaamheid, het gevoel van vreemdheid in zijn eigen land (de ontworteling, het verlies van het gevoel erbij te horen), muziek, de kruisen van alcohol, depressie en de angst voor de dood (of zijn verlangen ernaar).

Te midden van een leeg succes worden de herinnering aan het dagelijkse leven en de wil om het nieuw leven in te blazen een leidend licht. Het lied is in zekere zin een eerbetoon aan het gezin: de moeder die liefheeft en zich opoffert, de stiefvader die zorgt, het werk, de tafel waar brood wordt gedeeld, de tafel waar de dialoog plaatsvindt. De herinnering aan de kindertijd is het thuisland van de dolende ziel. De kindertijd kan niet wordenterugkeert, maar naar familie en menselijke banden wel.

Net zoals de tekst ons de details van zijn leven vertelt, toont de video ons de route van zijn intieme herinneringen: 13th Street, het speelveld, de fles rum, zijn fiets, het altaar van Cristopher, de muziekinstrumenten, het eten, de ronde tafel zonder hiërarchie, zijn video's en camera's (zijn studio's), zijn vrienden, zijn eerste album, de schoenen en het tweede honk, zijn zoon, de LP's van Rubén.Blandes en de platenspeler, zijn foto's.

Een gevoel van leven terugkrijgen

De menselijke conditie is kwetsbaar, en daarom identificeert het publiek zich met René Niets kan ons bevrijden van angst, tranen of vermoeidheid, niets behalve de menselijke relaties die ons maken mensen die ons herinneren aan onze waardigheid... die verweven zijn in de intieme geschiedenis die dagelijks wordt opgebouwd.

Aan het einde van dit pad van identiteit wacht Residente de toekomst, zijn zoon Milo, het symbool van deze verpersoonlijkende relatie en dus de reden die het werk betekenis geeft. Daarom verlaat René, wanneer de video de ontmoeting tussen vader en zoon toont, de fles, gedreven door het ondoorgrondelijke mysterie van zijn liefde voor zijn zoon. Liefde is de reden om te leven.

Hoe moet het succes van René ?

We hebben een hypothese om het plotselinge succes van het lied te verklaren René De laatste jaren heeft de platenindustrie zich op één ding geconcentreerd: entertainment. Verdriet wordt afgekeurd in de radio-industrie, die bovendien niet eens een vrolijk liedje langer dan drie minuten in de ether duldt. Maar de problemen van de mensen zijn er, hun angsten en zorgen, als slapende leeuwen voor een kudde antilopen. Wij leven dedictatuur van ontwijking.

Als het werk van Calle 13 een alternatieve manier van kijken naar de concrete wereld en zijn tegenstrijdigheden vertegenwoordigt, dan is het thema René Na decennia van vrolijke liedjes die zich afwenden van de rauwheid van het nieuws, heeft iemand het aangedurfd de klei te herkennen waaruit hij is gemaakt, dezelfde als die van alle mensen: een wirwar van overlevingsinstincten,angst en liefde.

Afgezien van de tegenstrijdigheden die sommigen de auteur van het thema kunnen toeschrijven, valt niet te ontkennen welke symbolische impact het heeft gehad door het veld te openen voor de weergave van een emotioneel universum dat in de media tot zwijgen wordt gebracht: verdriet en eenzaamheid, die alleen kunnen worden overwonnen wanneer het onderwerp besluit zich open te stellen en bruggen te slaan met zijn of haar medemensen.

Belangrijke feiten en cijfers

• Motivatie van de bewoner De artiest deelde de motivatie voor deze track bij de lancering op social media: Op een nacht voelde ik me erg slecht, ik was in Mexico, het stadion wachtte op me, en ik wilde het hotel niet verlaten. Ik belde mama omdat ik mezelf van het balkon wilde gooien en ik wist niet waarom. Die nacht kwam er een vriend die bij me bleef. De volgende dag begon ik dit onderwerp te schrijven .
• De locatie van de video. De video werd opgenomen in Trujillo, Puerto Rico, de plaats van de eerder genoemde Calle 13, waar Residente zijn kindertijd en jeugd doorbracht.
• "Hoofd, knieën, dijen en heupen": Verwijst naar de batú De Tainos waren de oude bewoners van de Grote Antillen, de Kleine Antillen en de Bahama's. Volgens het liedje zong René's moeder de lessen voor hem om hem te helpen leren, want hij leed aan een aandachtstekortstoornis.
• Het nummer 7550822 Dit was het telefoonnummer van zijn voormalige woning in Trujillo. Het was al genoemd in een tweet van Residente uit 2011: Ik mis mijn kleine eiland, mijn familie, het strand, naar het strand gaan, naar het strand gaan, naar het strand gaan, naar het strand gaan, naar het strand gaan, naar het strand gaan, naar het strand gaan. (SIC) een honkbalwedstrijd, picadillo eten, de zon, de kokosnoot limbel, de 7550822, aan mijn vrienden .
• Wie is de jongen in de video? René ? Het kind dat aan het eind van de video verschijnt is zijn zoon Milo, de vrucht van zijn relatie met zijn ex-vrouw Soledad Fandiño.
• Milo's eerste publieke tentoonstelling. De video registreert de eerste publieke ontmaskering van de zoon van de kunstenaar, die Residente weigerde te ontmaskeren voordat hij zijn toestemming kon geven.
• Rubén Blades De albums van Rubén Blades die Residente markeerden, en die in de video voorkomen, zijn Op zoek naar Amerika y Leraar leven De Panamese zanger was een bepalende invloed op Residente's opvatting over identiteit en muziek.
• IRS. De IRS is het belastingkantoor van de Verenigde Staten van Amerika.
• Wie heeft Calle 13 gecensureerd? De gouverneur die Calle 13 in 2009 voor vier jaar censureerde was Luis Fortuño, omdat Residente hem publiekelijk beledigde.
• René's beurs. De beurs waarnaar de zangeres verwijst, werd verkregen om een postdoctorale studie in schone kunsten te volgen aan het Savannah College of Art and Design in Georgia.
• Duivenerwten. Duikererwten zijn in andere regio's van Latijns-Amerika bekend als frijoles chícharos, frijoles de palo of quinchoncho.

Residente's biografie

René Pérez Joglar, bekend als Residente, is geboren in San Juan, Puerto Rico, op 23 februari 1978. Hij is zanger, componist en muziek- en audiovisueel producent.

Hij begon zijn carrière als oprichter en zanger van de groep Calle 13 samen met zijn halfbroer Eduardo Cabra, bijgenaamd Visitante, en zijn zus Ileana Mercedes Cabra Joglar. In 2015 begon hij zijn solocarrière.

Vanuit muzikaal oogpunt heeft hij zich onderscheiden in de alternatieve muziekscene, dankzij zijn bijzondere manier om rap te combineren met verschillende Latijns-Amerikaanse muziekgenres, waarmee hij een onderscheidend stempel heeft gedrukt op de industrie, zowel als lid van Calle 13 als soloartiest.

Hij staat algemeen bekend om zijn strijdlustige karakter, dat tot uiting komt in de politieke en sociale inhoud van zijn thema's. Dit heeft hem herhaaldelijk in moeilijkheden gebracht. Hij staat ook bekend als een voorvechter van inheemse rechten en een promotor van openbaar onderwijs. Hij heeft samengewerkt met Amnesty International en UNICEF.

Gedurende zijn tijd met Calle 13 ontving de groep 27 Grammy Awards, en als soloartiest won hij vijf van de felbegeerde prijzen.