The Handmaid's Tale ( The handmaid's tale ) is een in 2017 uitgebrachte Amerikaanse serie gebaseerd op het gelijknamige boek dat auteur Margaret Atwood in 1985 publiceerde.

Wat zou er gebeuren als een democratisch systeem plotseling zou worden omvergeworpen door een repressief, dictatoriaal en ultra-religieus systeem? Wat zou er gebeuren als vrouwen ook zouden worden ingedeeld in rollen volgens hun vermogen of onvermogen om zwanger te worden?

De serie schetst, net als de roman, een dystopische toekomst waarin mensen al hun individuele rechten hebben verloren, vooral vruchtbare vrouwen (de dienstmeisjes) die onderworpen zijn aan een systeem van slavernij.

The Handmaid's Tale synopsis

Na een burgeroorlog in de Verenigde Staten wordt een nieuw totalitair en fundamentalistisch systeem opgericht dat de bevelen van het bijbelse vers volgt, onder de naam Republiek Gilead.

Zo ontstaat een nieuwe maatschappij, die de burgers groepeert en in klassen indeelt.

Vanwege het lage geboortecijfer worden vruchtbare vrouwen beschouwd als bedienden en naar de huizen van commandanten, hoge regeringsfunctionarissen, gestuurd, waar ze worden verkracht tot ze zwanger worden, omdat het hun opdracht is kinderen te baren.

Onder de dienstmeisjes bevindt zich June, de hoofdpersoon van dit verhaal, een gewone vrouw die van haar identiteit is ontdaan en probeert te overleven in een nieuwe wereld waarin vrouwen al hun rechten hebben verloren.

Seizoensoverzicht

Het verhaal van de meid heeft vier seizoenen verdeeld over in totaal 46 afleveringen, waarvan 10 afleveringen het eerste seizoen vormen, 13 afleveringen het tweede en derde seizoen en 10 afleveringen het vierde seizoen.

In de loop van de vier seizoenen heeft de serie een enorme evolutie laten zien, vooral van het hoofdpersonage. Hoe is deze transformatie geweest? Wat zijn de belangrijkste gebeurtenissen in elk van de seizoenen?

Attentie, er kunnen spoilers volgen!

Seizoen 1: De oprichting van Gilead

Vóór de invoering van dit nieuwe systeem was June moeder van een dochter en had ze een echtgenoot, evenals een beste vriendin genaamd Moira. Met het opleggen van de Republiek Gilead verliest de jonge vrouw haar naam en wordt ze omgedoopt tot Defred.

Aan de andere kant moet ze een opleiding als dienstmeisje volgen in het Rode Centrum, een plaats waar vrouwen worden opgeleid en gemarteld. Op een dag proberen Defred en Moira daaruit te ontsnappen, maar de hoofdpersoon slaagt daar niet in.

Defred wordt dan naar het huis van commandant Waterford en zijn vrouw Serena Joy gestuurd, die geen kinderen kan krijgen. Al snel begint de commandant Defred in zijn kantoor uit te nodigen om tijd alleen door te brengen en scrabble te spelen.

Na een paar ceremonies slaagt Defred er niet in zwanger te worden van de commandant en Serena stelt voor dat ze seks heeft met Nick om zwanger te worden. Al snel worden deze ontmoetingen frequent en Defred begint te vermoeden dat Nick een overheidsspion is.

Defreds loopmaatje Deglen wordt betrapt op een relatie met een andere vrouw en wordt vervolgens gestraft met genitale verminking.

Op een dag vraagt de commandant de hoofdpersoon hem te vergezellen naar een bordeel voor de nacht, waar ze instemt en Moira ontmoet, die tot prostitutie is gedwongen.

Dewarren, een ander dienstmeisje, krijgt een kind en probeert ermee weg te lopen. De tantes proberen haar te straffen door de andere dienstmeisjes te dwingen haar te stenigen. Ze weigeren dit echter en zijn ongehoorzaam.

Aan het eind van het seizoen ontdekt Defred dat haar man nog leeft en in Canada woont, en dat ze zwanger is.

Moira ontsnapt met succes naar Toronto, waar ze de man van haar vriendin ontmoet en ze van plan zijn haar te redden. Ondertussen komt er een zwart busje om de dienstmeisjes mee te nemen, waaronder Defred.

Defred en Nick tijdens het eerste seizoen.

Seizoen twee: de ontsnapping

De dienstmeisjes denken dat ze zullen worden opgehangen wegens ongehoorzaamheid. Ze worden naar een plaats gebracht waar ze worden gemarteld en voor hun leven moeten vrezen. Uiteindelijk gebeurt er echter niets met hen.

Defred gaat voor een zwangerschapscontrole en krijgt bezoek van de commandant en zijn vrouw. Ze weet dan te ontsnappen, verstopt in een bestelwagen, en komt aan bij een huis waar ze later Nick ontmoet. Van zijn kant organiseert de commandant een zoektocht naar Defred.

Deglen en Dewarren verschijnen een tijdje in de kolonies, waar ze met radioactieve stoffen werken en velen sterven aan de ziektes die ze veroorzaken.

Een van de dienstmeisjes veroorzaakt een explosie die het leven kost aan 30 dienstmeisjes en enkele commandanten. Waterford raakt ernstig gewond. Door deze gebeurtenis keren Deglen en Dewarren terug uit de kolonies vanwege het tekort aan dienstmeisjes.

Later bezoeken de Waterfords Canada, waar Nick Luke ontmoet en hem informeert over June's verblijfplaats, met hem praat over haar zwangerschap en hem enkele door haar geschreven brieven geeft.

Defred vraagt Fred om zijn dochter Hannah te zien. Na Freds weigering slaagt ze er uiteindelijk in haar te ontmoeten in een verlaten huis. Later bevalt ze in haar eentje van een meisje en noemt haar Holly, hoewel Serena haar later Nichole noemt.

Tante Lydia bezoekt Emily, aan het einde van de ontmoeting steekt de meid tante Lydia met geweld neer.

Aan het eind van dit seizoen breekt er brand uit en stelt Rita aan June voor om met haar dochter uit Gilead te ontsnappen. De commandant probeert haar tegen te houden, maar Nick houdt hem tegen als ze hem met een pistool bedreigt.

Serena ontdekt June op de vlucht, maar in plaats van haar te stoppen, neemt ze afscheid van haar baby en laat ze haar plan doorgaan. Uiteindelijk besluit June in Gilead te blijven en geeft ze haar baby aan Emily.

Emily ontsnapt uit Gilead met June's baby.

Seizoen 3: Trapped in Gilead

Emily vlucht met June's dochter naar Canada en, nadat ze onderweg verschillende tegenslagen heeft overwonnen die het kleine meisje bijna het leven kosten, slaagt ze erin het kind over te dragen aan Luke en Moira zodat zij de verantwoordelijkheid voor haar op zich kunnen nemen.

Serena is ondertussen bezorgd over de verblijfplaats van Nichole en probeert zelfmoord te plegen.

Defred wordt overgeplaatst naar een nieuw huis, het huis van commandant Lawrence, onder de naam Dejoseph. Tijdens haar verblijf in het nieuwe huis sluit June zich aan bij een verzetsgroep die gevormd wordt door enkele Martha's.

Serena en de commandant komen te weten waar Nichole is en vragen June om Luke te bellen om een ontmoeting met hen te regelen. Zij weigert eerst, maar uiteindelijk krijgt Serena het kind te zien. Vanaf dat moment gaan de Waterfords tot het uiterste om de baby thuis te brengen.

De hoofdpersoon plant een nieuwe ontsnapping met haar dochter Hannah, maar wordt verraden door een van de Martha's.

Aan het einde van het seizoen is June van plan 52 kinderen uit Gilead te halen en probeert met hen en een aantal dienstmeisjes door het bos te vluchten.

Uiteindelijk halen de kinderen het vliegtuig naar Canada, maar June's lot is onzeker omdat ze zwaar gewond is geraakt in Gilead.

Nog steeds van het einde van het derde seizoen, waar June gewond is.

Seizoen vier: de revolutie

June raakt gewond en moet een spoedoperatie ondergaan door haar collega's.

In Canada ontdekken Serena en commandant Waterford dat June erin geslaagd is veel van Gilead's kinderen te bevrijden. Tante Lydia verschijnt voor Gilead's mannen, die June de schuld geven van de revolutie.

Ondertussen verbergen de dienstmeisjes zich in het huis van majoor Keyes, waar ze zijn jonge vrouw Esther ontmoeten.

Later wordt June ontdekt in haar plan om enkele commandanten te vergiftigen. Ze wordt ontvoerd en vastgehouden op een sinistere plaats, waar de commandanten en tante Lydia haar chanteren en het leven van haar dochter bedreigen. June besluit dan de verblijfplaats van haar metgezellen op te biechten.

Na haar vrijlating onderneemt June een gevaarlijke reis met Janine en al snel komen ze in Chicago aan.

In Canada komt Rita eindelijk los van de Waterfords en Serena ontdekt dat ze een kind verwacht. Ondertussen stelt commandant Lawrence in Gilead een "wapenstilstand" voor om June te helpen.

Al snel zijn June en Janine betrokken bij een bomaanslag, en te midden van de chaos worden June en Moira herenigd, terwijl Janine's verblijfplaats onbekend is.

Hierna vertrekt June met Moira's hulp van Gilead naar Canada, waar ze herenigd wordt met Luke en zijn dochter Nichole, en hoort dat Serena zwanger is en besluit haar het ergste te wensen.

Later verschijnt June in de rechtszaal, waar de Waterfords aanwezig zijn, en bespreekt alles wat ze in Gilead heeft meegemaakt. Ze ontdekt ook dat Janine nog leeft en dat ze in Gilead is met tante Lydia.

Aan het einde van het vierde seizoen komen June en Waterford tegenover elkaar te staan. June is vastbesloten wraak te nemen op de commandant. In een bos slaan June en enkele dienstmeisjes de commandant in elkaar, wiens lichaam uiteindelijk aan de muur hangt. Daarna keert de hoofdpersoon met Luke en Nichole terug naar huis.

Einde van het vierde seizoen, waar June verschijnt terwijl ze Nichole omhelst.

Analyse: The Handmaid's Tale of een permanente reflectie

Waarom is deze serie zo relevant geworden?

De waarheid is dat de productie van Bruce Miller zowel is vereerd als bekritiseerd, maar wat niet kan worden ontkend is dat zij bij de toeschouwer verschillende vragen oproept die hij of zij misschien over het hoofd had gezien voordat hij of zij er naar keek. Maar hoe slaagt zij erin deze reeks vragen op te roepen?

Enerzijds doet zij dit door middel van een argument wat op zich al een reflectie is, omdat het zaken als de individuele rechten , feminisme of de seksuele vrijheid .

Aan de andere kant, dankzij de audiovisuele elementen als de verlichting de kleur de decoraties of de muziek De film is een film die een bijna weerzinwekkende sfeer oproept, die de toeschouwer nooit in zijn eigen vlees zou willen ervaren.

Wat is onze plaats in de samenleving

De nieuwe staat Gilead is mede uitgeroepen vanwege het geboortetekort. Om dit probleem op te lossen, in plaats van het op te lossen met democratisch beleid of wetten, hebben de leiders van de Republiek Gilead ervoor gekozen een systeem op te leggen dat gebaseerd is op religieuze overtuigingen die de individuele rechten, met name die van vrouwen, ondermijnen.

Met deze maatregelen denken zij het beste te doen voor de toekomst van de samenleving, maar waar blijft het beslissingsrecht van het individu? Wat is onze plaats in de samenleving? Waar ligt de grens tussen beslissen en opleggen?

Een ontwaken van het geweten

Deze serie heeft, net als de gelijknamige roman waarop zij is gebaseerd, het geweten van de mensen wakker geschud. Deze "gewelddadige" rolverdeling van vrouwen op grond van hun reproductieve capaciteiten, waardoor hun recht om over hun eigen lichaam te beslissen wordt beperkt, brengt ons terug bij de huidige problematiek.

Met ficties als The Handmaid's Tale Het is duidelijk dat er nog veel te doen is in een wereld die nog steeds gelooft dat het antoniem van "feminisme" "machismo" is.

In de serie is de rol van June's moeder Holly belangrijk. Zij voedde haar dochter op en probeerde haar feministische waarden bij te brengen, maar June begreep het belang van deze waarden niet totdat haar rechten werden geschonden door de invoering van het nieuwe regime. Moet er iets als Gilead gebeuren om het geweten wakker te schudden?

Het is misschien niet nodig om tot dat uiterste te gaan, maar The Handmaid's Tale is een soort "wekker" geworden die veel kijkers heeft doen ontwaken uit die permanente sluimer waarin het leek alsof er "niets gebeurde".

Seksuele vrijheid

In Gilead is homoseksualiteit niet toegestaan. We zien hoe Degled's personage wordt gemarteld omdat ze lesbisch is.

Vandaag de dag zijn er nog veel landen die homoseksualiteit veroordelen met gevangenisstraffen of zelfs de doodstraf. In andere landen wordt homoseksualiteit weliswaar niet veroordeeld, maar is het homohuwelijk niet toegestaan. Wat de realiteit van deze dystopie nog eens onderstreept.

Onderdrukking door verlichting

Silhouet van Defred.

In Gilead worden vrouwen onderdrukt, als vogels in een kooi. Het is zeer interessant hoe deze sensatie wordt overgebracht op de kijker dankzij het goede gebruik van de belichting.

Wanneer de dienstmeisjes in de huizen van de commandanten zijn, wordt over het algemeen een harde verlichting gebruikt, waarbij schaduw de boventoon voert, en bijna altijd een punt van natuurlijk licht dat door een raam schijnt.

Dankzij de techniek van de cinematografie wordt de onderdrukking van vrouwen in Gilead overgebracht op de kijker.

Een retrograde omgeving in de nabije toekomst

Het blauw van de vrouwen en het rood van de dienstmeisjes, in contrast met de witte achtergrond.

Hoewel de serie zich in de nabije toekomst afspeelt, brengt de esthetiek ons vaak terug naar een voorbije tijd. Hoe wordt dit bereikt? Wat is de bedoeling?

Enerzijds is het chromatische palet van de serie rijk aan neutrale kleuren in contrast met de rode toon, de meest representatieve van de serie, en het blauw.

Rood, dat de dienstmeisjes voorstelt, komt gewoonlijk voor in de kleur van de kostuums van de dienstmeisjes, in tegenstelling tot het meer sobere blauw, dat voorkomt in de kostuums van de echtgenotes.

Naast dit kleurenschema lijken de decors en het meubilair rond de personages geïnspireerd op de vorige eeuwwisseling.

Als we deze twee elementen, kleur en landschap, bij elkaar optellen, ontstaat een reeks verschillende kaders die eerder typerend zijn voor een periodieke serie dan voor "futuristisch".

Wat als de lijn tussen het verleden en de toekomst dunner is dan we denken? De kleur en de mise-en-scène van de serie brengen dit idee over.

Muziek en haar betekenis

De muziek in deze serie maakt dit bijna cinematografische spektakel compleet. Hoe doet het dat?

Bijzonder is dat de liedjes in de afleveringen aanwijzingen geven over wat er in Gilead gebeurt, als extra bonus bij de beelden die we door onze ogen zien.

Bijna altijd verschijnt aan het begin en einde van elke aflevering een (vooraf bestaand) liedje. Door de drie seizoenen heen behandelt de serie verschillende muziekgenres, variërend van pop tot rock, jazz of alternatieve muziek, onder andere.

Een van de liedjes die in een van de afleveringen van het tweede seizoen voorkomen is "Piel", een liedje van de Venezolaanse zanger Arca, het enige Spaanstalige liedje dat in de serie is opgenomen.

Het is een intiem nummer waarin de stem de boventoon voert, bijna a capella, waaraan beetje bij beetje instrumenten worden toegevoegd, om een daverend en overweldigend geluid te creëren dat je huid doet kriebelen. De tekst zegt: "take away yesterday's skin".

Het beeld toont het gezicht van Defred terwijl ze vlucht in een vleeswagen. Ze draagt op dat moment niet de kleren van haar dienstmeisje. Tegelijkertijd is een stem te horen in uit van de hoofdpersoon:

is dit wat vrijheid is? zelfs dit kleine beetje maakt me duizelig. het is als een lift met de zijkanten open. in de hogere lagen van de atmosfeer zou je desintegreren. je zou verdampen. er zou geen druk zijn om je heel te houden. we raken snel gewend aan de muren. het duurt ook niet lang.

Trek je rode jurk aan, zet je hoofdtooi op, hou je mond, gedraag je, draai je om en spreid je benen (...)

Ik denk niet dat ik me zorgen moet maken, want het komt er waarschijnlijk niet uit.

Gilead heeft geen grenzen, zei tante Lydia, Gilead zit in je (...)

De som van beeld plus muziek in deze scène resulteert in een krachtig moment waarin het personage wanhopig vraagt om uit deze situatie te komen, maar tegelijkertijd geen mogelijkheden ziet.

Cast van de serie

Defred/ June Osborne

Elisabeth Moss Defred is een vrouw die haar ware identiteit (June) en haar familie heeft verloren om dienstmeisje te worden in het nieuw ingestelde regime. Ze is toegewezen aan het huis van commandant Fred Waterford om de kinderen te verwekken die zijn vrouw Serena Joy niet heeft kunnen baren.

Fred Waterford

Uitgevoerd door Joseph Fiennes Fred is Defreds meester en commandant binnen het nieuwe Gilead-regime. Hij is getrouwd met Serena Joy en is samen met haar een van de verantwoordelijken voor het ingevoerde systeem.

Serena Joy

De actrice Yvonne Strahhovski Ze speelt de vrouw van Fred Waterford, een conservatieve vrouw die als steriel wordt beschouwd. Haar grootste wens is om moeder te worden en ze gedraagt zich wreed tegenover Defred.

Tante Lydia

Ann Dowd Ze onderwerpt de vrouwen vaak aan wrede straffen als ze ongehoorzaam zijn, om ze te heropvoeden in het nieuwe conservatieve systeem.

Deglen/ Emily

Alexis Bledel Zij is een van de dienstmeisjes en de boodschappenbegeleidster van Defred. Voor de invoering van het systeem was zij universiteitsprofessor. Zij is homoseksueel en heeft een relatie met een Martha, waarvoor zij gestraft wordt. Ook behoort zij tot de verzetsgroep "Mayday", die tot doel heeft het opgelegde regime omver te werpen.

Moira Strand/ Ruby

Samira Wiley Ze speelt Moira, June's beste vriendin sinds hun studententijd, en een van June's steunpilaren in het Red Centre, waar ze haar leven als dienstmeisje ontvlucht en in een bordeel gaat werken.

Dewarren/ Janine

De actrice Madeline Brouwer Tijdens haar verblijf in het Red Centre werd haar oog geamputeerd vanwege haar wangedrag, vanaf dat moment is ze geestesziek en gedraagt ze zich vreemd. Ze gelooft dat haar meester verliefd op haar is.

Rita

Amanda Brugel is Rita, een Martha die zorgt voor het huishouden in het huis van commandant Waterford. Ze houdt ook een oogje op Defred.

Nick

Max Minghella Hij begint al snel een relatie met Defred terwijl zij als dienstmeisje in huis is.

Luke

O.T Fagbenle is de echtgenoot van June in de serie en slaagt erin naar Canada te vluchten. Hij was getrouwd voordat hij June ontmoette, dus door de implantatie van Gilead is hun huwelijk ongeldig. June wordt beschouwd als een overspelige vrouw en hun dochter Hannah is onwettig.

Commandant Lawrence

Bradley Whitford Hij verschijnt in het tweede seizoen en is verantwoordelijk voor de economie van Gilead. Eerst is zijn persoonlijkheid een mysterie, later helpt hij June.

Esther Keyes

Mckenna Grace Zij speelt Esther in het vierde seizoen, een 14-jarig meisje dat door bewakers te schande is gemaakt op verzoek van haar man, majoor Keyes. Wanneer de dienstmeisjes zich in hun huis verstoppen, helpt June Esther wraak te nemen op de bewakers die haar onrecht hebben aangedaan.

The Handmaid's Tale boek vs. serie

De serie The Handmaid's Tale ( The handmaid's tale ) is gebaseerd op de gelijknamige roman van Margaret Atwood uit 1985. Het boek is begin jaren negentig al verfilmd onder de titel The Maiden's Tale .

Boek of serie? Om zich volledig onder te dompelen in de narratieve en audiovisuele wereld die uit het verhaal is ontstaan, is het noodzakelijk om de oorsprong van het verhaal te begrijpen. Het lezen van de roman wordt dan ook essentieel voor wie echt geïnteresseerd is in het begrijpen van de wereld van Gilead. Hoewel de audiovisuele fictie probeert een getrouwe bewerking van de roman te zijn, slaagt ze daar slechts in op het gebied vanHoewel het verschillen Deze omvatten onder meer het volgende:

• In het boek, de echte naam van de hoofdpersoon hoewel we kunnen raden dat haar naam June is.
• Het gezichtspunt Als we in het boek de gebeurtenissen kennen via de eerste-persoonsvertelling van de hoofdpersoon, is het in de serie een nul- of alwetende focalisatie.
• De epiloog die aan het eind van het boek verschijnt, wordt niet getoond in de TV adaptatie.
• Personages De leeftijd van sommige personages verschilt tussen het boek en de serie, in het boek zijn ze ouder. Het karakter van Luke is niet zo belangrijk in de roman, zijn verblijfplaats is onbekend. Defred is in het boek nog meer onderdrukt dan in de serie, in de serie is ze moediger.

Als je dit artikel goed vond, kun je ook The Handmaid's Tale van Margaret Atwood lezen.