Antonio Machado (1875-1939) był wybitnym hiszpańskim pisarzem, który należał do Pokolenia '98. Chociaż był gawędziarzem i dramaturgiem, jego poezja wyróżnia się w jego twórczości.

Jego wpływy obejmują modernistyczną estetykę Rubéna Darío, filozofię i hiszpański folklor wpojony mu przez ojca, a także rozwinął intymną lirykę, w której zastanawia się nad ludzką egzystencją.

Wiersz Walker nie ma możliwości

Wędrowcze, to twoje ślady

droga i nic więcej;

Walker, nie ma żadnej ścieżki,

ścieżka jest tworzona przez chodzenie.

Ścieżka jest tworzona przez chodzenie,

i patrząc wstecz

można zobaczyć ścieżkę, która nigdy

do ponownego ustawienia.

Walker nie ma możliwości

ale budzi się na morzu.

Analiza

Wiersz ten należy do sekcji "Przysłowia i pieśni" księgi "Przysłowia i pieśni". Pola Kastylii Medytował w nim nad ulotnością życia poprzez postacie i krajobrazy przypominające jego rodzinną Hiszpanię.

Wersy numeru XXIX zostały spopularyzowane tytułem "Caminante no hay camino", który odpowiada jego pierwszej zwrotce i jest jednym z najbardziej znanych tekstów autora.

Podróż jako główny temat

Od samego początku literatura zawsze była zainteresowana podróż jako alegoria życia i procesu samopoznania jednostki. Z biegiem czasu kilka prac podkreśliło, że jest to transformujące doświadczenie, które rzuca wyzwanie bohaterom i pozwala im się rozwijać.

W różnych czasach i kontekstach, książki takie jak Odyseja Homera, Don Kichot z La Manchy Miguela de Cervantesa lub Moby Dick przez Hermana Melville'a, przedstawili ideę człowiek jako pasażer w przejściowej podróży .

Pisarz Robert Louis Stevenson w Podróżowanie z osłem w górach Cevennes (1879), stwierdził:

Najważniejszą rzeczą jest poruszanie się, doświadczanie z bliska potrzeb i komplikacji życia; wydostanie się z pierzyny cywilizacji i znalezienie pod stopami granitu globu, z ostrymi odłamkami krzemienia.

Podróże można więc rozumieć jako uniwersalny motyw, który jest niezbędny w życiowej podróży każdego człowieka, który pragnie nie tylko poznać świat, ale także poznać samego siebie.

Z tego powodu Machado wybiera go jako główny temat swojego wiersza, w którym nawiązuje do nieznanego podróżnika, który musi iść tworzenie W ten sposób staje się przygodą, która obiecuje radość i odkrycia, a także niebezpieczeństwo i nieoczekiwane wydarzenia. Jest to Podróż, której nie da się zaplanować, ponieważ "tworzysz ścieżkę, gdy idziesz". .

Należy również wspomnieć, że wersety te podkreślają ideę żyć w pełni w teraźniejszości Autor stwierdza:

i patrząc wstecz

można zobaczyć ścieżkę, która nigdy

do ponownego ustawienia.

Tą maksymą zachęca czytelnika do spojrzenia na egzystencję jako na dar, który należy pielęgnować, bez potrzeby męczenia się za rzeczy, które już się wydarzyły. Przeszłości nie da się zmienić, więc trzeba kontynuować ścieżkę.

Temat Vita Flumen

Temat vita flumen pochodzi z łaciny i oznacza "życie jak rzeka". Nawiązuje do istnienie jak rzeka, która płynie bez końca zawsze w ciągłym ruchu i transformacji.

W swoim wierszu Machado odnosi się do ścieżki, która jest budowana i która kończy się jak "przebudzenie w morzu". Oznacza to, że pod koniec ludzie są dodawani do całości. Ten ostatni wers można rozumieć jako odniesienie do słynnego Coplas za śmierć ojca W wersecie numer III jest napisane:

Nasze życia są rzekami

które uderzą w morze,

co to znaczy umrzeć

W tych wersach Manrique odnosi się do istoty ludzkiej jako rodzaju indywidualnego dopływu, który podąża za własnym przeznaczeniem, a po wykonaniu swojego zadania dołącza do bezmiaru morza, do którego docierają wszystkie inne rzeki tworzące świat.

Bibliografia:

• Barroso, Miguel Ángel (2021), "El viaje como pulsión literaria", ABC Cultural, 28 maja.
• Medina-Bocos, Amparo (2003), "Introducción" a Coplas de Jorge Manrique, Edaf.