چیچن ایتزا، واقع در شبه جزیره یوکاتان در مکزیک، یک شهر مستحکم مایاها بود. نام آن به عنوان "دهانه چاه Itzaes" ترجمه می شود. ایتزاها ظاهراً شخصیت‌های اسطوره‌ای-تاریخی بودند که نام آنها را می‌توان به «جادوگران آب» ترجمه کرد.

چیچن ایتزا هنوز ویرانه‌های گذشته‌ای باشکوه را در خود جای داده است که اهمیت آن را تأیید می‌کند: قلعه، رصدخانه کاراکول. و sacbé (جاده ها)، برخی از آنها خواهند بود. اما آنها همچنین بازارها، زمین‌های بازی، معابد و ساختمان‌های دولتی خواهند داشت که همراه با استخوان‌های یافت شده و تشکیلات طبیعی سنوت‌ها، چیزهای زیادی برای گفتن به ما دارند.

اما سؤالاتی وجود دارد: مایاها از نظر معماری و فرهنگی بسیار ارزشمند هستند و چرا با وجود این، چیچن ایتزا قدرت خود را از دست داد؟

El Caracol

El Caracol (رصدخانه احتمالی مایاها).

در جنوب شهر بقایای بنایی به نام کاراکول وجود دارد که به دلیل وجود پلکانی مارپیچ در داخل آن است.

با توجه به این که این اثر رصدخانه ای برای تحلیل و نقشه برداری از فلک است، گمان می رود. به چندین عامل: اول اینکه بر روی چندین سکو قرار گرفته است که به آن ارتفاع بالاتر از پوشش گیاهی می دهد و منظره ای از آسمان باز را فراهم می کند. دوم، کل ساختار آن با اجرام آسمانی در یک راستا است.

از این نظر، پلکان اصلی به سیاره زهره اشاره دارد. از آنجا کهشگفتی هایی که آنها در آن مکان پیدا کرده بودند.

به مرور زمان، چیچن ایتزا بخشی از حوزه های خصوصی ساکنان جدیدش شد. بنابراین، در قرن نوزدهم، چیچن ایتزا به یک معبد متعلق به خوان سوسا تبدیل شد.

در نیمه اول قرن نوزدهم، کاوشگر و نویسنده جان لوید استفنز و هنرمند انگلیسی فردریک از این منطقه بازدید کردند. Catherwood.

Hacienda در پایان قرن 19 توسط باستان شناس و دیپلمات آمریکایی ادوارد هربرت تامپسون، که خود را وقف مطالعه فرهنگ مایا کرد، به دست آورد. وارثان او پس از مرگ او در سال 1935، مسئولیت هاسیندا را بر عهده گرفتند.

با این حال، مؤسسه ملی مردم شناسی و تاریخ مکزیک مسئول کاوش های باستان شناسی و نگهداری محوطه است.

تماشا کنید نمای هوایی چشمگیر از شهر چیچن ایتزا در این ویدیو:

برای تکمیل آن، گوشه های قاعده با پدیده های خورشیدی همسو هستند: طلوع، غروب خورشید و اعتدال.

جاده ها

Sacbé یا جاده مایا.

یک یافته خارق‌العاده توسط باستان‌شناسان ردیابی حداقل 90 گذرگاه مایاها بوده است که چیچن ایتزا را با دنیای اطراف مرتبط می‌کردند.

آنها sacbé نامیده می‌شدند، که می‌آید. از واژه‌های مایا sac، به معنای سفید و be به معنای مسیر. sacbé اجازه ارتباطات را می داد، اما در ایجاد مرزهای سیاسی نیز خدمت می کرد.

اگرچه ممکن است در نگاه اول اینطور به نظر نرسند، این جاده ها یک پدیده معماری بودند. آنها با سنگ های بزرگ در پایه با مقداری ملات قدیمی شکل گرفته بودند. روی این سنگ‌ها لایه‌ای از سنگ‌های کوچک‌تر چیده شده بود تا سطح را هموار کند. این لایه‌ها از هر طرف توسط دیوارهای بنایی محدود می‌شدند که آنها را در بر می‌گرفت. در پایان سطح را با نوعی گچ سفید از سنگ آهک پوشانده اند.

همه sacbé ، از راهی به راه دیگر، به قلب چیچن ایتزا، یعنی به قلعه هرمی شکل منتهی شد.

قلعه چیچن ایتزا

قلعه ای به شکل هرم.

در قلب شهر Castillo قرار دارد، هرم 30 متری به افتخار Kukultán، خدای مار فرهنگ‌های میان‌آمریکایی، معادل Quetzalcóatl. این قلعه به طور کامل از سنگ آهک ساخته شده است که یک ماده فراوان در منطقه است.

اصولاً قلعه به عنوان یک تقویم برای شهر عمل می کند. بنابراین از 18 تراس تشکیل شده است که مطابق با 18 ماه تقویم مایاها است. در هر طرف هرم، یک پلکان با 91 پله وجود دارد که به همراه سکو، 365 روز سال را جمع می کند.

تأثیر اعتدال در El Castillo de Chichén Itzá .

راه پله ها در پایه با مجسمه ای با سر خدای مار به اوج می رسد. دو بار در سال، اعتدال باعث می شود سایه ای روی لبه های پله ها ایجاد شود که بدن مار را شبیه سازی می کند که با مجسمه کامل می شود. نماد به این صورت ساخته شده است: خدای مار به زمین فرود می آید. نحوه شکل گیری اثر فرود مار را در ویدیوی زیر مشاهده می کنید:

همه اینها از طریق دانش عمیق نجوم، محاسبات ریاضی و طرح ریزی معماری به دست می آید. اماقلعه بیش از یک راز پنهان کرده است .

زیر این سازه، لایه‌ای از قلوه سنگ قرار دارد و در زیر آن، هرم دومی کوچکتر از هرم قبلی وجود دارد.

در داخل هرم، یک راه پله به دو اتاق داخلی منتهی می شود که در داخل آن می توانید مجسمه تختی به شکل جگوار با دندان های یشمی و همچنین مجسمه چاک مول را مشاهده کنید.

داخلی قلعه. جزئیات مجسمه چاک مول و تاج و تخت جگوار در پس زمینه.

گذرگاه دیگری عنصر مهمی را در تفسیر این فرهنگ نشان می دهد: کشف فضایی که در آن استخوان های انسان با نشانه هایی از قربانیان نشان داده شده است.

تحقیقات باستان شناسان نیز یک عنصر اساسی در ساخت قلعه پیدا کرده است: این قلعه بر روی چاه عمیقی از آب به نام سنوت مقدس ساخته شده است. قطر این چاه 60 متر و ارتفاع دیوارهای آن به 22 متر می رسد.

اگر چه قلعه بر روی یک سنوت مرکزی قرار دارد که با ساختار سنگین خود پنهان شده است، اما در کنار آن چهار سنوت آشکار نیز قرار گرفته است. یک ربع کامل تشکیل دهد. یعنی به فاصله مساوی در مرکز چهار سنوت قرار دارد.

اما سنوت ها چه معنایی دارند و چه اهمیتی دارند؟

سنوت ها: آغاز و پایان چیچن ایتزا

سنوت از داخل عکس گرفته شده است.

سنوت ها در واقع دریاچه های زیرزمینی هستند که در طول سال ها به لطف رسوبات آب باران که توپوگرافی را شکل می دهند تشکیل می شوند. آنها حدود 20 متر زیر زمین غوطه ور هستند.

در طول فرآیندهای مهاجرتی که فرهنگ مایاها را بسیج کرد، کشف این سنوت ها برای ایجاد زندگی متمدن ضروری بود، زیرا هیچ رودخانه ای در نزدیکی جنگل وجود نداشت.

0>این چاه ها یا دریاچه ها آب کافی برای تامین نسل های زیادی داشتند و علاوه بر این، همیشه می توانستید به باران تکیه کنید. بنابراین، آنها منبع اقتصاد کشاورزی مایا شدند.

در حالی که چهار سنوت به عنوان منبع آبی عمل می کنند که امکان استقرار و شکوفایی فرهنگ را فراهم می کند، سنوت مقدس یا سنوت مرکزی برای پیوند مایاها با زندگی پس از مرگ این نماد مرکزی کل جهان مایاها بود.

واقعیت عجیب این است که در سنوت مقدس بقایایی از یک محراب کاملاً غوطه ور در آب وجود دارد که در آن می توانید هدایایی زیادی ببینید: استخوان، منسوجات، سرامیک. ، فلزات گرانبها و غیره اما همه این عناصر چه معنایی خواهند داشت؟ مایاها چگونه توانستند این هدایا را به زیر آب ببرند؟ آنها چه اهمیتی برای شهر چیچن ایتزا خواهند داشت؟

تئوری های زیادی در طول سال ها ارائه شده است، اما رایج ترین آنها فرض می کند که این مراسممربوط به فصل خشکسالی شدیدی است که چیچن ایتزا را درنوردیده است. این خشکسالی می‌توانست بین پنج تا پنجاه سال طول بکشد، که باعث شد آب به سطوح هشداردهنده کاهش یابد.

مقامات مایا در مواجهه با پدیده طبیعی شروع به قربانی کردن کردند تا از خدای باران بخواهند که آب بفرستد. با این حال، باران هرگز نیامد. چاه ها خشک شد و جمعیت به دنبال مکانی با آب مهاجرت کردند. کم کم چیچن ایتزا خالی شد تا اینکه جنگل آن را بلعید.

سایر ساختمان های نمادین چیچن ایتزا

معبد جنگجویان

تصویر معبد جنگجویان

روبروی میدان بزرگ مجموعه قرار دارد. دارای پلان مربع، چهار سکو با سه برجستگی و یک راه پله رو به غرب است. در بالای آن چهره های تزئینی به نام آتلانتیس وجود دارد که به نظر می رسد نیمکتی را در خود نگه می دارد. در داخل آن چندین مجسمه چاکمول قرار دارد. اطراف معبد را انواع ستون‌ها احاطه کرده‌اند که به «حیاط هزار ستون» معروف است که با دیگر مکان‌های شهر ارتباط برقرار می‌کند.

حیاط هزار ستون

حیاط هزار ستون.

ستون های چیده شده در این حیاطآنها مجسمه های نظامی و زندگی روزمره چیچن ایتزا را حکاکی کرده اند.

هرم یا معبد جداول بزرگ

معبد میزهای بزرگ.

این است. در کنار معبد جنگجویان قرار دارد و با همین مدل ساخته شده است. چند دهه پیش یک نقاشی دیواری چند رنگ با رنگ های روشن با مارهای پر در داخل معبد پیدا شد.

بازسازی معبد میزهای بزرگ.

Ossuary

Ossuary.

این بنا آرامگاهی است که از همان الگوی قلعه پیروی می کند ، اما به طور قطع مشخص نیست که کدام یک از این دو بنا اولین بوده است. ارتفاع آن نه متر است. در قسمت فوقانی محراب با گالری وجود دارد که با نقوش مختلف از جمله مارهای پردار تزئین شده است.

Plaza de las Monjas

Plaza de las Monjas.

این بنا به افتخار اسپانیایی ها نامگذاری شده است که شباهت هایی بین ساختار آن و صومعه ها یافتند. در واقع باید مرکز حکومت شهری بوده باشد. دارای تزئینات مختلف و ماسک های چااک به عنوان تزئین است.

زمین توپ بزرگ

زمین توپ بزرگ.

مایاها یک زمین توپ داشتند که شامل قرار دادن یک توپ در حلقه چندین زمینه برای آن در سکونتگاه های مختلف مایاها وجود دارد. چیچن ایتزا نیز خودش را دارد.

جزئیات حلقه.

بین دیوارها قاب شده است12 متر ارتفاع. مساحت آن 166*68 متر است. به سمت وسط مزرعه، در بالای دیوارها، حلقه هایی از سنگ ساخته شده است. در انتهای این منطقه معبد شمال قرار دارد که به معبد مرد ریشدار معروف است.

معبد جگوارها

این معبد کوچکی است که در شرق سکو قرار دارد. بازی توپ بزرگ ال. دکوراسیون غنی آن به این بازی اشاره دارد. در دکوراسیون مارها به عنوان عنصر اصلی و همچنین جگوارها و سپرها مشاهده می شوند.

Tzompantli

Tzompantli یا دیوار جمجمه ها.

Tzompantli یا دیوار جمجمه احتمالاً دیواری تمثیلی از فداکاری انسان است، زیرا اعتقاد بر این است که روی سطح آن جمجمه قربانیان قربانی که می‌توانستند جنگجویان دشمن باشند، چوب‌هایی قرار داده شده است. جمجمه ها اصلی ترین نقوش تزیینی هستند و مشخصه آن وجود چشم در حدقه آنهاست. علاوه بر این، عقابی که قلب انسان را می بلعد نیز ظاهر می شود.

سکوی زهره

سکوی یا معبد زهره.

داخل شهر، دو سکو دریافت می کنند. این نام و بسیار شبیه به یکدیگر است. شما می توانید حکاکی کوکولکان و نمادهایی را ببینید که به سیاره زهره اشاره دارد. این بنا در گذشته با رنگ های اخرایی، سبز، سیاه، قرمز و آبی رنگ آمیزی شده است. اعتقاد بر این است که فضایی برای برگزاری مراسم، رقص ها وانواع مختلف مراسم.

تاریخچه مختصر چیچن ایتزا

شهر چیچن ایتزا در حدود سال 525 تأسیس شد، اما بین سال های 800 تا 1100 به اوج خود رسید. دوره فرهنگ‌های پیش از کلمبیا.

با بیش از 30 ساختمان، بقایای آن گواهی قانع کننده از پیشرفت‌های علمی این فرهنگ بین‌النهرین، به ویژه در زمینه نجوم، ریاضیات، آکوستیک، هندسه و معماری شده است.

علاوه بر ارزش هنری بی‌ارزش، چیچن ایتزا مرکز قدرت سیاسی بود و به این ترتیب، شبکه‌های تجاری عظیم و ثروت فراوانی را متمرکز کرد. جاده هایی که به قلعه، قلب چیچن ایتزا منتهی می شد. علاوه بر این، آنها بنادر نه چندان نزدیک به چیچن ایتزا داشتند، اما از آنجا با ناوگان خود نقاط تجاری مختلفی را در شبه جزیره کنترل می کردند.

آنها در طول تاریخ خود با بحران های مختلفی روبرو بودند، که برخی از آنها متضمن تغییراتی در نظم سلطه و سازماندهی به همین ترتیب، آنها از فرهنگ تولتک نیز تأثیر گرفتند.

مدتی پس از متروکه شدن شهر، اسپانیایی ها آن را در قرن شانزدهم یافتند. اولین کسانی که آن را پیدا کردند، فاتح فرانسیسکو د مونتژو و فرانسیسکن دیگو د لاندا بودند. آنها شهادت دادند