مدرنیسم یک جنبش ادبی بود که در سال 1885 در آمریکای لاتین سرچشمه گرفت و تقریباً تا سال 1915 ادامه داشت. از اسپانیایی-آمریکایی به اسپانیا رسید، که آن را به اولین حرکتی تبدیل می کند که جریان تأثیرات زیبایی شناختی را معکوس می کند.

این به لطف ذوقش برای ظرافت بیان، جستجوی صدای زبان و تظاهر شناخته شده بود. جهان وطنی با این حال، این یک حرکت یکپارچه با برنامه نبود. در عوض، او روح عصری را نشان می‌دهد که الهام‌بخش بسیاری از نویسندگان از کشورهای مختلف بود که بدون شناخت یکدیگر، خود را به شیوه‌ای جدید در برخورد با این کلمه می‌دیدند.

این نوع ارتباط روحی بر برخی شرایط استوار است. وقایع تاریخی مشترک، مانند پیامدهای مبارزات استقلال و پیشرفت امپریالیسم آمریکای شمالی در آمریکای لاتین، که همگی در فرآیند دگرگونی فرهنگی غرب حک شده اند.

ویژگی های مدرنیسم

در سال 1888 روبن داریو نیکاراگوئه ای از واژه مدرنیسم برای اشاره به روندهای ادبی جدید استفاده کرد. برای اکتاویو پاز، این ژست نویسنده به این معنا بود که کار مدرنیستی مناسب ترک خانه در جستجوی چیز دیگری است. این جستجو باعث پیدایش نوع خاصی از ادبیات شد که با برخی از ویژگی های زیر مشخص شد.

جهان وطنی

یکی از جنبه هایی کهمشخصه مدرنیسم، حرفه جهان وطنی آن بود، یعنی گشودگی آن به جهان. برای اکتاوو پاز، این جهان وطنی نویسندگان را وادار کرد تا سنت های ادبی دیگر، از جمله سنت های گذشته بومی را دوباره کشف کنند.

واکنش در برابر مدرنیته و پیشرفت

مکانی که از آنجا ارزش گذاری می شود و پیش از آن را می شناسد. -دنیای اسپانیایی یک ناسیونالیسم ساده نیست. به گفته پاز، با توجه به زمینه تحسین و ترسی که ایالات متحده برانگیخت، این هم الهام زیبایی شناختی است و هم استدلالی علیه مدرنیته و پیشرفت. آمریکایی.

شخصیت اشرافی

مدرنیسم از علل عامه پسند، چه به عنوان مضمون و چه به عنوان سبک، استقبال نکرد. برعکس، به جستجوی زیبایی شناسی پالایش شده با حس اشرافی خاص باز می گردد.

جستجوی یک باور

اکتاویو پاز استدلال می کند که مدرنیسم، به جای داشتن یک باور، در جستجو برای یک باور در کلام او می خوانیم:

... تصور گناه، آگاهی از مرگ، خود را در دنیا افتاده و تبعید دانسته و در آن دنیا، خود را موجودی محتمل در عالمی ممکن دانسته است. .

بعدها اشاره می کند:

این یادداشت غیر مسیحی، گاهی ضد مسیحی، اما با دینداری عجیب و غریب، در شعر اسپانیایی کاملاً جدید بود.

که به همین دلیل نیستبه گفته این نویسنده، عجیب است که در دغدغه های نویسندگان مدرنیست، غیبت خاصی مشاهده شود، چیزی که از نظر پاز بسیار نمونه شعر مدرن غرب است.

فردگرایی

مورتیک محقق تعجب می کند. نویسندگان مدرنیست چه نوع ادبیاتی را می‌توانستند ارائه دهند، که در لایه‌های میانی جامعه اسپانیایی-آمریکایی، بدون گذشته فرهنگی یا سیاسی خود و با انتظارات اندک برای آینده، قرار می‌گیرد. پاسخ را در نیاز به نشان دادن فردیت نفیس و زخمی بیابید.

گفتگوی مالیخولیایی و سرزندگی

برخی از مدرنیسم یادآور روحیه رمانتیک است. اکتاویو پاز اشاره می کند که در واقع، او عملکرد مشابهی را انجام داده است. در این راستا، او معتقد است «این یک تکرار نبود، بلکه یک استعاره بود: رمانتیسم دیگری».

حساسیت و حس گرایی

مدرنیسم به دنبال ساختن زیبایی شناسی از تداعی تصاویر حسی است. که به نوعی آن را به گفتگوی میان رشته ای با هنرهای دیگر پیوند می دهد. رنگ‌ها، بافت‌ها، صداها بخشی از تداعی‌های مشخصه این جنبش هستند.

جستجوی موسیقیایی

موسیقی بودن کلمه یک ارزش در مدرنیسم است. بنابراین، کلمه لزوماً تابع معنای خود نیست، بلکه تابع صدا و طنین ممکن است، یعنی موسیقیایی بودن آن است. به نوعی بخشی از جستجوی الف استحسی بودن.

ارزشمندی و کمال صوری

ذوق مراقبت از فرم با تمام جزئیات آن نیز بدنام است که به آن شخصیت گرانبهایی می بخشد.

شعرانه افراد را شکل می دهد

از دیدگاه ادبی رسمی، مدرنیسم مجموعه‌ای از ویژگی‌ها را گرد هم می‌آورد:

• آلیتراسیون مکرر،
• تشدید ریتم
• استفاده از synesthesia
• استفاده از قالب های شعر کهن و نیز تغییرات در آنها
• ابیات اسکندریه، ابیات دوازده هجایی و تکهجایی; با کمک گونه های جدید به غزل.

اسطوره

مدرنیست ها به اسطوره شناسی به عنوان منبعی از تصاویر ادبی باز می گردند.

طعم نوسازی زبان از طریق استفاده از عبارات عجیب و غریب

مدرنیست ها مجذوب ویژگی های زبانی بودند که در استفاده از یونانی ها، فرقه ها و گالیسیزم ها بیان می شود.

موضوعات مدرنیسم اسپانیایی-آمریکایی

• موضوعات رایج با رمانتیسم: مالیخولیا، اندوه، فرار از واقعیت، و غیره. 7>موضوعات پیش از کلمبیا

نمایندگان مدرنیسم اسپانیایی-آمریکایی

خوزه مارتی. هاوانا، 1853-کمپ دوس ریوس، کوبا، 1895. سیاستمدار، روزنامه نگار، فیلسوف و شاعر. او را پیشرو مدرنیسم می دانند. شناخته شده ترین آثار او امریکای ما ، دوران طلایی و اشعار .

روبن داریو . متاپا، نیکاراگوئه، 1867-لئون 1916. او روزنامه نگار و دیپلمات بود. او را عالی ترین نماینده مدرنیسم ادبی می دانند. شناخته شده ترین آثار او عبارتند از آبی (1888)، نثر بی ادبانه (1896) و آوازهای زندگی و امید (1905).

لئوپولدو لوگونس . کوردوبا، 1874-بوئنوس آیرس، 1938. شاعر، مقاله‌نویس، روزنامه‌نگار و سیاستمدار. شناخته شده ترین آثار او عبارتند از کوه های طلا (1897) و گرگ و میش در باغ (1905).

Ricardo Jaimes Freyre . Tacna، 1868-1933. نویسنده و دیپلمات بولیویایی-آرژانتینی. شناخته شده ترین آثار او Leyes de la versificación castellana (1907) و Castalia Barbara (1920).

Carlos Pezoa Véliz هستند. Santiago de Chile, 1879-Idem, 1908. شاعر و روزنامه نگار خودآموخته. شناخته شده ترین آثار او روح شیلی (1911) و زنگ های طلایی (1920).

José Asunción Silva . بوگوتا، 1865-بوگوتا، 1896. او یک شاعر مهم کلمبیایی بود که پیشرو مدرنیسم و ​​اولین نماینده در آن کشور به حساب می آمد. شناخته شده ترین آثار او عبارتند از کتاب آیات ، بعد از شام و Gotas amargas .

Manuel Diaz Rodríguez میراندا-ونزوئلا، 1871-نیویورک، 1927. نویسنده مدرنیست متولد ونزوئلا. او بخشی از به اصطلاح نسل 1898 بودبه طور گسترده برای آثارش بتهای شکسته (1901) و خون پاتریسیون (1902).

رافائل آنجل ترویو شناخته شده است. کارتاگو، کاستاریکا، 1870-1910. شاعر، راوی و نوازنده. شناخته شده ترین آثار او عبارتند از قلب جوان (1904) و Poemas del alma (1906).

Manuel de Jesús Galván . جمهوری دومینیکن، 1834-1910. رمان نویس، روزنامه نگار، سیاستمدار و دیپلمات. شناخته شده ترین اثر او رمان انریکیلو (1879) درباره فتح آمریکا است که توسط یک مرد بومی جوان دیده شده است.

انریکه گومز کاریلو . گواتمالا سیتی، 1873-پاریس، 1927. منتقد ادبی، نویسنده، روزنامه نگار و دیپلمات. از مهمترین آثار او می‌توان به Esquisses ، روح‌ها و مغزها: داستان‌های احساسی، صمیمیت‌های پاریسی و غیره ، Maravillas، رمان طناب محکم و انجیل عشق .

نرو عزیز . تپیک، مکزیک، 1870-مونته‌ویدئو، 1919. شاعر، مقاله‌نویس، رمان‌نویس، روزنامه‌نگار و دیپلمات. در میان گسترده ترین آثار او می توان به مروارید سیاه ، عارف (1898)، لیسانس (1895)، و معشوق بی حرکت ( پس از مرگ، 1922).

خوزه سانتوس چوکانو . لیما، 1875 - سانتیاگو دی شیلی، 1934. شاعر و دیپلمات. او به عنوان رمانتیک و مدرنیست طبقه بندی می شود. شناخته شده ترین آثار او Iras santas (1895)، آهنگ قرن (1901) و Alma América هستند. (1906).

جولیا دی بورگوس . کارولینا، 1914-نیویورک، 1953. شاعر، نمایشنامه نویس و نویسنده اهل پورتوریکو. از آثار او می توان به موارد زیر اشاره کرد: گل سرخ در آینه ، دریا و تو: شعرهای دیگر و آواز حقیقت ساده .

Tomás Morales Castellano . مویا، 1884-لاس پالماس د گرن کاناریا، 1921. دکتر، شاعر و سیاستمدار. از جمله مهمترین آثار او می توان به شعر قصیده اقیانوس اطلس و رزهای هرکول اشاره کرد.

Julio Herrera y Reissig. مونته ویدئو، 1875-1910. شاعر و مقاله نویس. او که وارد رمانتیسم شد، رهبر مدرنیسم در کشورش شد. از آثار او می توان به آهنگی برای لامارتین (1898)، ساعت شنی (1909) و زائران سنگی (1909) اشاره کرد.

برای کاوش در آثار نویسندگان، می توانید این موارد را نیز ببینید:

• 9 شعر ضروری از خوزه آسونسیون سیلوا.
• شعر در صلح ، اثر آمادو نروو .

زمینه تاریخی مدرنیسم اسپانیایی-آمریکایی

در یک سوم پایانی قرن نوزدهم، مدل صنعتی در اروپا تثبیت شد. صنعتی شدن به سرعت در ایالات متحده آمریکا جذب شد،یک کشور مستقل از سال 1776، که رشد سیاسی و اقتصادی آن به زودی به یک سیاست امپریالیستی منجر شد.

در کشورهای اسپانیایی-آمریکایی، استقلال به دست آمده در قرن 19 از اسپانیا نه تغییری در ساختار اجتماعی به همراه داشت و نه تغییری در ساختار اجتماعی ایجاد کرد. بازطراحی اقتصادی اکتاویو پاز می‌گوید که الیگارشی فئودالی و میلیتاریسم همچنان پابرجا بودند، در حالی که مدرنیته اروپا از قبل شامل صنعت، دموکراسی و بورژوازی بود.

همسایه شمال تحسین و همچنین ترس را برانگیخت. به گفته یرکو مورتیک، آن نسل با تحولات جهانی، بی ثباتی سیاسی در آمریکای لاتین و اسپانیا، تحرک گیج کننده و عدم اطمینان ایدئولوژیک مشخص شد. اگرچه ارزش‌های ضد استعماری مشترک بود، اما ظهور امپریالیسم تا حدی این نگرانی را تحت الشعاع قرار داد.

بنابراین بخشی از جامعه به وجود آمد که رده‌های متوسط ​​را اشغال می‌کرد، که با الیگارشی همذات پنداری نمی‌کرد اما قادر به پذیرش مردم نبود. باعث می شود. به گفته محقق یرکو مورتیک، این روشنفکر متخصصی بود که معمولاً به سیاست بی‌ربط بود (به استثنای برخی استثناهای محترم مانند خوزه مارتی). این سناریو به نوعی به ادبیات اسپانیایی آمریکایی خود مختاری اجازه داداوکتاویو پاز می‌گوید: «آن نسل، هر چند حساس بود، از پوزیتیویسم اروپایی رنجید و به آن واکنش نشان داد. به گفته نویسنده، او نشانه‌های ریشه‌کنی معنوی را ارائه کرد و جذب شعر فرانسوی آن زمان شد، که در آن زبان، و همچنین زیبایی‌شناسی سنت‌های عاشقانه و غیبی را به خود جلب کرد.

شما می‌توانید علاقه

• 30 شعر نوگرای نظر.