مجسمه ونوس میلو اثری یونانی است که مربوط به دوره هلنیستی است، اگرچه سبک آن با زیبایی شناسی غالب دوره کلاسیک مطابقت دارد. این در سال 1820 در جزیره ملوس یا میلو (طبق یونانی جدید) کشف شد که نام آن از آن گرفته شده است.

بعضی از کارشناسان این اثر را به هنرمند اسکندر انطاکیه نسبت می دهند که پذیرفته شده ترین فرضیه است. با این حال، محققانی وجود دارند که این سوال را مطرح می کنند که آیا واقعاً این نویسنده زهره میلو بوده است.

زهره میلو ، تقریباً قرن دوم قبل از میلاد، سنگ مرمر سفید، 211 سانتی متر ارتفاع، موزه لوور، پاریس.

این اثر در حال حاضر در موزه لوور پاریس، همان جایی که برای اولین بار در معرض دید عموم قرار گرفت، قرار دارد. امروزه این مجسمه یکی از مشهورترین مجسمه های دوران باستان کلاسیک به همراه دیسکوبولوس مایرون، پیروزی ساموتراس و لائوکون و پسرانش است>

تجزیه و تحلیل ونوس میلو

مجسمه ونوس میلو نشان دهنده زنی با سینه برهنه با موهای بسته و لباسی است که در کمری که ناحیه شرمگاهی و اندام تحتانی آن را می پوشاند. این واقعیت که این قطعه بازوهای خود را از دست داده است واضح است.

ونوس میلو نشان دهنده مهارت هنرمندی است که آن را خلق کرده است. تفصیل آن باید بین سال های 130 تا 100 قبل از میلاد، سال های مربوط به دوره هلنیستی صورت گرفته باشد.با این حال، هنرمند عمداً ویژگی های سبک کلاسیک قرن پنجم قبل از میلاد را به خود گرفته است. بیایید ببینیم کدام‌ها.

تصور می‌شود که مجسمه مربوط به زهره است، زیرا شبیه زهره‌های باستانی دیگری است که حتی زمانی که بخشی از بدن آنها آشکار است، عانه را پنهان می‌کنند. در دوران باستان یونان، برهنگی کامل به بدن مردان اختصاص داشت و هنگامی که بر بدن زنان ظاهر می شد، معمولاً با الهه مرتبط می شد.

ویژگی های ونوس میلو

ابعاد و متریال. ونوس میلو مجسمه ای است که از سنگ مرمر سفید ساخته شده است. قد آن 211 سانتی متر و وزن آن 900 کیلوگرم است که نشان از یادبود بودن آن دارد. تصور می شد که از همه طرف قدردانی شود.

ترکیب. زانوی خمیده، در حالی که ایستاده است، خطوط کلی فرم های آن را تقویت می کند. بار دیگر، این آرایش معروف contraposto است، که در آن بدن وزن خود را بر روی یک پا توزیع می کند که به عنوان تکیه گاه عمل می کند، که به کل اجازه می دهد شکل سینوسی پیدا کند.

با این وضعیت، شانه ها و لگن شیب معکوس شنل پوشیده شده ای که زهره را از ناحیه شرمگاهی تا پاهایش می پوشاند، با استادی بسیار حک شده و برجستگی ها و حرکاتی ایجاد می کند. پای چپ الهه از شنل بیرون زده است.

تناسبات. سر نسبت به بدن بسیار کوچک است.با این حال، هنرمند با حفظ هماهنگی بین قطعات، قانون تناسبات هشت سر را حفظ می کند. بین سینه ها به همان اندازه فاصله بین سینه و ناف وجود دارد. همچنین صورت به اندازه سه بینی کشیده است

سبک. در مجسمه می توانید عناصر سبک هنرمندانی مانند Praxiteles و Phidias را مشاهده کنید. به عنوان مثال:

• انعطاف پذیری خط،
• وضعیت شکل نشان داده شده،
• پرده بودن لباس.

در کنار سایر منابع، اثر در جایگاهی قرار دارد که حرکات پرپیچ و خم را با طبیعی بودن و «واقع گرایی» بسیار نشان می دهد. در هر صورت، زهره از زمین بیرون می‌آید و برای اینکه چهره را برجسته‌تر کند، کانتور می‌کند.

موقعیت اصلی و موقعیت بازوها. احتمالا ونوس میلو بخشی از یک مجموعه مجسمه سازی بوده است. در همین راستا، ارنست گومبریچ، مورخ هنر، اشاره کرد که این اثر می‌توانست متعلق به یک گروه مجسمه‌سازی باشد که کوپید او را همراهی می‌کرد. در همین راستا، گامبریچ فکر می‌کرد که شخصیت زهره دست‌های خود را به سوی کوپید دراز کرده است.

سایر محققان تصور کرده‌اند که او با دست راست خود تونیک را گرفته و در دست چپ خود یک سیب را حمل می‌کند. همچنین پیشنهاد شده است که بر روی برخی از انواع پایه ها پشتیبانی می شود. این نوع ترکیب بندی ها بیشتر بوددر آن زمان.

ویدئوی کامل بازسازی فرضی را میتوانید در لینک زیر مشاهده کنید:

معنای ونوس میلو

این مجسمه یکی از مورد احترام ترین الهه های دوران باستان کلاسیک، هم توسط یونانی ها و هم توسط رومی ها را نشان می دهد. یونانیان او را آفرودیت و رومی ها زهره نامیده اند. برای هر دو فرهنگ، الهه باروری، زیبایی و عشق بود.

برای غرب، ونوس میلو پارادایم زیبایی ایده آل است. او مظهر ارزش‌های تناسب، تعادل و تقارن است که فرهنگ زیبایی‌شناختی ما را از زمان‌های قدیم شکل داده است.

تعبیرهای بسیار بیشتری از معنای ونوس میلو وجود دارد. بسیاری با گمانه زنی در مورد محل احتمالی اصلی آن، موقعیت بازوهای غایب (که می توانست به سمت کوپید کشیده شود)، یا این واقعیت که او ویژگی هایی مانند سیب را در دستان خود حمل می کرد، ارتباط دارند.

تفاسیر دیگر به عوامل بیرونی کار مربوط می شود. برای مثال، در زمانی که فرانسه ونوس میلو را به دست آورد، به تازگی تولد ونوس بوتیچلی را از دست داده بود، اثری که پس از شکست های ناپلئون باید به ایتالیا بازگردانده می شد. به همین دلیل، ونوس میلو در آن زمان نماد تسلیح مجدد اخلاقی برای کشور فرانسه بود.

تاریخ ونوس دومیلو

در اوایل قرن نوزدهم، جزیره ملوس (میلو) تحت کنترل عثمانی ها بود. اخیراً یک تئاتر رومی باستان کشف شده بود که باستان شناسان و مجموعه داران را به منطقه به ویژه فرانسوی ها جذب کرده بود.

این زهره به طور تصادفی در سال 1820 پیدا شد، زمانی که یک دهقان این قطعه را پیدا کرد. در حالی که برای ساختن حصار از برخی خرابه ها سنگ استخراج می کند. احتمالاً آن ویرانه‌ها برای باستان‌شناسان فرانسوی که در آن منطقه پرسه می‌زدند می‌شناختند.

در مورد نام دهقان هیچ قطعیتی وجود ندارد. برخی منابع نشان می دهند که این مجسمه یورگوس کندروتاس و برخی دیگر جورج بوتونیس یا تئودوروس کنتروتاس بوده است.

این مجسمه به چند قسمت تقسیم شده است. کشاورز از ارزش یافته خود آگاه بود، بنابراین زهره را با زمین پوشاند. مدتی بعد، فرانسوی ها مشکوک شدند و حفاری را با دهقان هماهنگ کردند تا مجسمه را استخراج کنند.

فروشی پیچیده

دهقان مجسمه را به یک راهب ارمنی فروخت که آن را در اختیار داشت. به مقصد نیکلاس موروسی عثمانی. یک نسخه نشان می دهد که این فروش یک پرده دودی است که توسط فرانسوی ها برای فرار از مقامات عثمانی ایجاد شده است.

نسخه دیگر معتقد است که فرانسوی ها برای جلوگیری از حمل و نقل و مذاکره در مورد خرید در بندر ظاهر شدند. در هر دو نسخه، فرانسویان مورد نظر ژول دومون دورویل، پرچمدار وویسکونت مارسلوس، منشی سفیر فرانسه، که به نحوی توانست این اثر را به دست آورد.

ناهید بدین ترتیب از میلو به قسطنطنیه و از آنجا به تولون سفر کرد، جایی که مارکی دو ریویر، چارلز آن را به دست آورد. فرانسوا دو ریفادو. او آن را به پادشاه لوئی هجدهم اهدا کرد و سرانجام آن را در اختیار موزه لوور قرار داد.

چرا ونوس میلو بازو ندارد؟

من نه نمی داند چه اتفاقی برای بازوهای ونوس میلو افتاده است، اگرچه نظریه ها، حدس و گمان ها و، چرا نگوییم، افسانه های مختلفی ایجاد شده است. مثلاً یکی از افسانه‌ها می‌گوید که این قطعه کامل بود، اما در جریان رویارویی دریایی ترک‌ها و فرانسوی‌ها بر سر آن، آسیب دیده و بازوها به قعر دریا می‌افتادند.

بعضی دیگر می گویند در بقیه مجسمه ها دستی با سیب پیدا می شد، اما ابتدایی بودن پرداخت های آن، این تکه ها جزئی از کار محسوب نمی شد. چنین قطعاتی در ذخایر لوور وجود دارد، اما آنها گنجانده نشده اند.

حقیقت این است که موزه لوور تأیید می کند که این اثر بدون اسلحه به فرانسه رسیده است و همیشه می دانسته اند که آنها را در اختیار ندارد. تمام زمان کشف.

نویسنده زهره میلو چه کسی بود؟

حکاکی فردریک کلاراک، 1821

A مطمئناً معلوم نیست که نویسنده زهره میلو چه کسی بوده است. راپذیرفته ترین فرضیه این است که نویسنده آن اسکندر انطاکیه بوده است. این فرضیه بر اساس کشف ازاره ای است که می توانست به عنوان پایه مجسمه باشد و دارای کتیبه زیر است: (Agés)andros، پسر Menides، از Antioquia del Meandro، مجسمه را ساخته است .

در مقابل، برخی از کارشناسان این موضوع را زیر سوال می برند، زیرا ازاره در زمان گم شده است. تنها شاهد در این زمینه، حکاکی به تاریخ 1821 است که توسط فردریک کلارک ساخته شده است.