میکل آنژ (1475 - 1564) یکی از مهمترین هنرمندان رنسانس بود و با ترکیب سنت کلاسیک یونانی-رومی با نقوش مسیحی مشخص شد. او یک معمار، نقاش و مجسمه ساز بود.

برجسته ترین کار او کاری است که در کلیسای سیستین انجام داد، جایی که طاق و محراب را نقاشی کرد. به لطف این کار، او بخشی از تخیل جمعی شد و به یکی از بهترین نقاشان تاریخ هنر تبدیل شد.

طاق کلیسای سیستین

پاپ جولیوس دوم به او دستور اجرای نقاشی های دیواری در طاق کلیسای سیستین در کاخ واتیکان. در این مکان از توده‌های پاپ تجلیل می‌شد و بزرگان اصلی کلیسایی با هم دیدار می‌کردند.

اگرچه یکی از تحسین‌برانگیزترین آثار این هنرمند است، اما در ابتدا تمایلی به انجام این کار نداشت، زیرا توجهی نداشت. خودش همان نقاش با این حال، در سال 1508 او قراردادی را به عنوان "میکل آنژ مجسمه ساز" امضا کرد.

کلیسای سیستین، موزه های واتیکان، رم، ایتالیا

در ابتدا از او خواسته شد تا 12 حواری و چند مدل هندسی با این حال، او موافقت نکرد و پروژه جدیدی را که شامل پیامبران و سیبیل ها بود به پاپ ارائه کرد. این کار سه سال طول کشید و از بیش از 300 شکل متعلق به عهد عتیق تشکیل شده است و تا به امروز یکی از مشهورترین نمادهای آفرینش محسوب می شود.

در 31در اکتبر 1512 برای عموم آشکار شد و در حال حاضر مکانی است که میلیون ها گردشگر را به دلیل عظمت طراحی خود به خود جذب می کند.

ممکن است برای شما جالب باشد: نقاشی های دیواری در سقف کلیسای سیستین، نقاشی های دیواری The Creation آدام اثر میکل آنژ

آخرین داوری

تشریح تعداد فیگورها، وحشت و عظمت مجموعه غیرممکن است، زیرا در آن تمام احساسات ممکن انسانی به طرز شگفت انگیزی نشان داده شده است

جورجو وازاری

زمینه خلقت

در سال 1534، میکل آنژ برای همیشه در رم اقامت گزید و تا پایان عمر در آنجا ماند. پاپ جدید، پل سوم، تصمیم گرفت دوباره خدمات خود را برای نقاشی نقاشی دیواری محراب در کلیسای سیستین انجام دهد.

در این زمان این هنرمند در اواخر دهه 60 زندگی خود بود و تمایل چندانی به پذیرش این پیشنهاد نداشت. به همین دلیل، پل سوم او را "بالاترین معمار، مجسمه ساز و نقاش کاخ حواری" نامید و او را در بهترین لحظه زندگی حرفه ای خود قرار داد، زیرا کار او به عنوان یک پارادایم کمال در نظر گرفته شد.

کلیسای سیستین، موزه‌های واتیکان، رم، ایتالیا

موضوع نقاشی‌های دیواری

به این ترتیب، در سال 1536 کار برای نمایش آخرالزمان سنت جان آغاز شد، جایی که عیسی قهرمان اصلی آن است. . او با پیروی از سبک او، او را درشت، عضلانی، با ابهت و بدون ریش نشان می دهد. چیزی غیرمعمول برای آن دوره و انتقادهای زیادی را برای او به همراه داشت.

او یکی از معدود افراد است.نمونه هایی در هنر آن سال ها که در آن مسیح مهربان نشان داده نمی شود، اما با نگاهی سخت و تقریباً عصبانی به تصویر کشیده می شود. این به این دلیل است که او به عنوان قاضی بشریت عمل می کند، زیرا او مسئول جدا کردن عادل از گناهکاران است.

جزئیات عیسی، همراه با مریم

با هم برای او باکره است و در اطراف شما می توانید فرشتگان را با ابزار شور خود مانند صلیب و تاج خار ببینید. علاوه بر این، شما می توانید یحیی تعمید دهنده، حواریون و شهدا را نیز ببینید.

میکل آنژ در این زمینه نوآوری بزرگی انجام داد. به طور سنتی، رسولان و شهدا به صورت سلسله مراتبی و در گروه های مختلف صف بندی می کردند. این هنرمند پویایی را ترجیح می دهد و بدن های صعودی و نزولی را ایجاد می کند. به همین دلیل، تشخیص هر یک از آنها دشوار است. بنابراین، واضح است که آنچه او به آن علاقه داشت، انتقال حرکت دایره‌ای بود، نه تصویری دقیق از هر شخصیت مذهبی.

جزئیات رسولان، مقدسین و شهدا

در نیمه پایینی تازه، در سمت چپ، کسانی هستند که به آسمان صعود می کنند. آنها مردگانی هستند که از قبر برمی خیزند و فرشتگان به آنها کمک می کنند تا ابدیت را با خدا بگذرانند. به نوبه خود، در سمت راست، محکومانی هستند که به سوی جهنم می روند. ناامیدی را می توان در ژست ها و چهره هایشان دید. ازدر واقع، تصاویر گناهکاران از ارزشمندترین تصاویر درون مجموعه هستند.

در مرکز می‌توانید فرشتگانی را ببینید که در شیپورها می‌نوازند تا رسیدن قضاوت نهایی را اعلام کنند، در حالی که کتاب زندگی را به آن‌ها نشان می‌دهند. کسانی که نجات یافته اند و کتاب مرگ بر منکرات

جزئیات قسمت پایین

حضور اساطیر

افزودن عناصر اساطیری جالب است یونانی در تصویری از ماهیت مذهبی. برای بازسازی جهنم، میکل آنژ تصمیم گرفت شخصیت های افسانه ای مانند Charon را که گناهکاران را به رودخانه Styx، رودخانه جهنم منتقل می کند، اضافه کند. در آنجا شیاطین و مینوس، قاضی که گوش های الاغ و کمربند مار دارد، آنها را پذیرفته اند.

نمایندگی کشتی سوار از جهنم با آنچه دانته در کمدی الهی توصیف می کند مطابقت دارد:

شارون، دیو، با چشمان آتش

که همه را جمع شده می خواند؛

اگر کسی دیر کرد پارو بزنید

بنابراین، می توانید ببینید که در سمت راست این شخصیت است که با انرژی پارویی را در دست گرفته تا گناهکاران را وادار به پیشروی به سمت جهنم کند که به صورت تنگه ای از آتش در حاشیه نشان داده شده است.

جزئیات کارون و گناهکاران

سبک و انبوه شخصیت‌ها

در این نقاشی دیواری می‌توانید ازدحام هرج‌ومرج را مشاهده کنید، چیزی بسیار متفاوت از آنچه هنرمند در طاق انجام داده بود. بدین ترتیب،از سبک کلاسیک دور می شود، زیرا پویایی و عدم تعادل در ترکیب بندی حاکم است. این همان چیزی است که باعث پیدایش شیوه گرایی معروف هنر بعدی، "مانیر" میکل آنژ شد. به خصوص آبی روشن که پس زمینه را اشغال می کند.

سطح جزئیات قابل مشاهده است، با توجه به اینکه بیش از 390 شکل وجود دارد که برخی از آنها بیش از دو متر است. اگرچه برخی از مقدسین با ویژگی های خود قابل تشخیص هستند، مانند سنت پیتر و کلیدهای او (در سمت راست مسیح)، شخصیت های دیگر چندان واضح نیستند. در میان اجسام برهنه، تشخیص فرشتگان، قدیسان و فانی دشوار است، زیرا هیچ یک از آنها هاله یا بال برای شناسایی ندارند. فقط عیسی توسط دایره ای از نور احاطه شده است.

یکی از شخصیت هایی که بیش از همه در اثر جلب توجه کرده است، قدیس بارتولومئو، رسول عیسی است که پایانی بسیار پرپیچ و خم داشت. هنگامی که او از پرستش بت های دیگر امتناع کرد، توسط شاه آستیاگ محکوم شد که زنده پوست کنده شود. میکل آنژ او را با پوست آویزان نشان می دهد. برخی در چهره این پوست ویژگی ها را شناسایی کرده انداز خود هنرمند که دوست داشت خود را در آثارش بازنمایی کند. حتی کسانی هستند که متوجه شده اند پیامبر ریش فراوانی دارد و پوست او چنین نیست، بنابراین با همان شخص مطابقت ندارد.

در طول سالیان، تفاسیر مختلفی شده است. گفته می شود که پوست بسیار نزدیک به لعنتی آویزان است و می خواهد این ایده را بیان کند که انسان تنها با از دست دادن پوشش جسمی بیرونی می تواند از دردهای زمینی رهایی یابد.

جزئیات سنت. Bartholomew

جنجال بر سر برهنه ها

در 25 دسامبر 1541، نقاشی دیواری کشف شد و انواع واکنش ها را برانگیخت، زیرا برخی از اعضای کلیسا با نوآوری های این هنرمند موافق نبودند.

میکل آنژ تصمیم گرفت تمام بدن های برهنه را به تصویر بکشد که این یک رسوایی برای آن محیط مقدس به حساب می آمد. یکی از بزرگترین منتقدان، بیاجیو مارتینلی از چزنا، رئیس تشریفات پاپی بود. در حین انجام کار، او ادعا کرد که این یک عمل زشت است.

در کتاب خود زندگی عالی ترین معماران، نقاشان و مجسمه سازان ایتالیایی از Cimabue تا زمان ما ، Giorgio وازاری تأیید می کند که هنرمند تصمیم گرفت با قرار دادن چهره خود بر روی شخصیت مینوس از آن مرد انتقام بگیرد. به همین دلیل او با گوش های الاغی ظاهر می شود و توسط ماری که اندام تناسلی او را نیش می زند پیچیده شده است.

Detail Minos

هر چندفشار زیادی برای تخریب نقاشی دیواری وجود داشت، تسلط بر کار مانع از وقوع آن شد. در سال 1563، با تصمیم شورای ترنت، به پوشش برهنه دستور داده شد. این وظیفه به دانیله دا ولترا، شاگرد میکل آنژ، محول شد، که بین سال‌های 1564 تا 1565 تمام تلاش خود را برای پنهان کردن قسمت‌های خصوصی بدون خراب کردن ترکیب انجام داد. کار او آنقدر دقت داشت که به کار آسیبی نرسید. با این حال، او لقب «زیر شلواری» را به او داده بودند.

اهمیت در تاریخ هنر

بحث انتقادی پیرامون آخرین داوری مهمترین بحث آن زمان در رابطه با محدودیت های هنر بود. پرداختن به موضوعات مذهبی نقاشان، روحانیون، نظریه پردازان، نویسندگان و حتی سیاستمداران نظر خود را در این زمینه بیان کردند. به این ترتیب، خالق توانست محدودیت های تجارت خود را گسترش دهد. از آن لحظه به بعد، نگاه هنرمند غالب شد.

اگرچه میکل آنژ بسیار عابد بود، جورجیو وازاری چنین فرض می کند که او به دنبال نشان دادن مهارت خود در نقاشی بود. به ویژه تسلط او در به تصویر کشیدن بدن و حرکت:

هدف این مرد بی نظیر جز این نبود که کامل ترین و دقیق ترین تناسب بدن انسان را در موقعیت های مختلف آن وارد نقاشی کند.

کتابشناسی

• گروملینگ، الکساندرا. (2005). میکل آنژ بووناروتی. زندگی و کار . Könemann.
• Vasari، Giorgio. (2017). زندگی عالی ترین معماران،نقاشان و مجسمه سازان ایتالیایی از Cimabue تا زمان ما . صندلی.
• زولنر، فرانک و تونس، کریستف. (2010). میکل آنژ. زندگی و کار . Taschen.