Remedios Varo (1908 - 1963) was een kunstenaar van Spaanse afkomst die haar werk ontwikkelde in Mexico. Hoewel ze surrealistische invloeden heeft, werd haar stijl gekenmerkt door de schepping van fantastische, mystieke en symbolische werelden. Haar schilderijen lijken ontleend aan middeleeuwse verhalen waarin ze mysterieuze personages presenteert en er sprake is van een magisch verhaal. In de volgende rondleiding kunt u enkele van haar werken waarderen.van zijn belangrijkste schilderijen en enkele sleutels om ze te begrijpen.

1. Creatie van vogels

Museum voor Moderne Kunst, Mexico Stad

Dit schilderij uit 1957 is een van de grootste werken van Remedios Varo, omdat het haar fantasiewereld ten volle verkent, vermengd met de surrealistische invloeden van haar jaren in Parijs (1937-1940).

Representatie kan worden opgevat als een allegorie op de plastische schepping Toont een uilenvrouw die de kunstenaar symboliseert Vanuit het raam aan de linkerkant komt een materiaal via een container binnen, verandert in drie kleuren en daarmee schildert hij vogels. Tegelijkertijd houdt hij een prisma vast waardoor maanlicht binnenkomt. Met deze inspiratie en de materialen is hij in staat een levend wezen te creëren.

Aan zijn nek hangt een apparaat waarmee hij zijn stempel drukt op elk van zijn uitvindingen. Als de vogels tot leven komen, nemen ze de vlucht. Net als een voltooid werk, dat op de wereld wordt losgelaten, vindt het zijn publiek en wordt het door elke toeschouwer op een andere manier geïnterpreteerd.

Het verwijst dus naar de handeling van schilderen als een soort alchemistisch proces De kunstenaar is, net als een wetenschapper, in staat materiaal om te zetten in nieuw leven. Hier, zoals in het meeste van haar werk, heerst een sfeer waarin magie en wetenschap elkaar kruisen, waardoor het afgebeelde een mystiek karakter krijgt.

2. Breuk

Museum voor Moderne Kunst, Mexico Stad

Remedios Varo studeerde aan de Escuela de Artes y Oficios, de Escuela de Bellas Artes in Madrid en de Academia de San Fernando in Barcelona, waar zij een master in tekenen behaalde. Haar vader was waterbouwkundig ingenieur en liet haar van jongs af aan kennismaken met technisch tekenen, dat zij later in deze opleidingen diepgaand bestudeerde.

Zo kunnen we in dit schilderij uit 1953 een evenwichtige samenstelling Toch staat de mysterieuze figuur die de trap afdaalt centraal. Hoewel hij aan de rechterkant afdaalt, zorgt zijn schaduw voor een tegenwicht dat het beeld harmonieus maakt.

Op de achtergrond is een gebouw te zien door de ramen waarvan hetzelfde gezicht van de hoofdpersoon verschijnt en uit de deur vliegen papieren. Hoewel het een eenvoudige scène is, heeft het veel symbolen die zich lenen voor verschillende interpretaties.

Een van de meest voorkomende heeft een autobiografisch correlaat Velen beweren dat het androgyne wezen de voorstelling van de schilderes die haar verleden achterlaat om plaats te maken voor een nieuwe vrouw Daarom wordt haar gezicht in de ramen herhaald, omdat het overeenkomt met elke versie van zichzelf die zij achterliet om een kunstenaar met een bepaald uiterlijk te worden.

Dit is het moment waarop hij besluit zijn op canon gebaseerde leertijd en de surrealistische invloeden van zijn jaren in Parijs op te geven en zich te wagen aan de creatie van een eigen stijl Vandaar de vliegende papieren, die, hoewel belangrijk in hun formatie, moeten vliegen om plaats te maken voor de uitdrukking van hun verbeelding.

Anderzijds zijn de kleuren zeer belangrijk in dit schilderij, de roodachtige tinten suggereren dat het de tijd van zonsondergang is, dat wil zeggen een dag die op het punt staat te eindigen. Als we dit in verband brengen met de titel van het werk, "De breuk", begrijpen we dat het zinspeelt op een cyclus die zich sluit om plaats te maken voor een andere.

3. Nutteloze wetenschap of de alchemist

Privé collectie

Alchemie was een van de thema's waarover de kunstenares het meest gepassioneerd was. In dit schilderij uit 1955 beeldt ze een vrouw af die werkt in de scheppingsproces Met behulp van een apparaat verandert het regenwater in een vloeistof, die het vervolgens bottelt.

De protagoniste bedekt zichzelf met dezelfde vloer waarop ze zich neerzet om te werken, waarmee ze de technische vaardigheid demonstreert die Varo bezat. Bovendien probeert ze door middel van fantasie een van haar favoriete concepten te verkennen: de het vermogen om de werkelijkheid te transformeren Dit gebeurt door de weergave van het alchemistische werk en de manier waarop de omgeving zich vermengt met de jonge vrouw. De vloer houdt op star te zijn en gaat op in het proces van verandering, dat zowel fysiek als spiritueel is.

4. Les feuilles mortes

Privé collectie

In 1956 maakte Remedios Varo dit schilderij, dat zij in het Frans getiteld heeft en dat "de dode bladeren" betekent. Het toont een vrouw die een draad oprolt uit een gang die uit de borst van een naast haar leunende figuur komt. Uit deze schaduw komen ook twee vogels tevoorschijn, een witte en een rode.

Beide personages bevinden zich in een kamer met neutrale tinten die de indruk wekken van leegte en verval. Op de achtergrond is een open raam met wapperende gordijnen te zien, waardoor bladeren naar binnen komen. Opvallend is dat slechts enkele elementen kleur hebben: de vrouw, de draad, de bladeren en de vogels. Hierdoor kunnen ze worden gezien als symbolische aspecten die de kunstenaar probeert te benadrukken.

De vrouw kan worden opgevat als een voorstelling van zichzelf, mediterend over haar leven en haar verleden... Varo woont nu permanent in Mexico en heeft besloten zich volledig aan haar schilderkunst te wijden, haar verleden achter zich latend als die dorre bladeren die, hoewel ze hun vitaliteit hebben verloren, nog steeds aanwezig zijn.

De focus ligt nu echter op zijn werk die wordt gepresenteerd als een schepsel tot leven gebracht door zijn draad Zo kan zij met haar hand een geheel nieuwe werkelijkheid scheppen, die haar rust (witte vogel) en kracht (rode vogel) geeft.

5. Uit de dood opgestaan stilleven

Museum voor Moderne Kunst, Mexico Stad

Dit was het laatste schilderij van de kunstenares, gedateerd 1963, een van haar grootste en, ondanks de schijnbare eenvoud, een van haar meest symbolische.

Het eerste wat opvalt is dat dit een van zijn weinige werken is waarin geen menselijke of antropomorfe personages voorkomen. Deze keer besloot hij een hulde naar een kunstklassieker: de stilleven Dit type schilderij diende om de technische beheersing van licht, compositie en het vermogen van de kunstenaar om een getrouwe weergave van de werkelijkheid te creëren te demonstreren.

Geconfronteerd met het statische karakter van deze foto's, besloot Varo ze te vullen met beweging en dynamiek Het is interessant om naar de titel te kijken, aangezien hij het gerundium heeft gekozen het herrijzen van De werkwoordsvorm, die zinspeelt op een dynamische tijd, is een actie die plaatsvindt.

Het is ook belangrijk te vermelden dat er een numeriek werk De vloer bestaat uit 10 driehoeken, twee belangrijke symbolen, aangezien 10 wordt opgevat als het heilige en perfecte getal, terwijl 3 overeenkomt met de heilige drie-eenheid en harmonie. Daarnaast is er een ronde tafel die verwijst naar het cyclische en eeuwige. Er is een set van acht borden, een getal dat verwijst naar oneindigheid.

Daaromheen zijn vier libellen te zien die in hetzelfde ritme ronddraaien. Ze kunnen worden geïdentificeerd als een teken van verandering en hebben een sterke symbolische lading als boodschappers tussen spirituele vlakken. In ieder geval is de kaars de as waaromheen deze kleine wereld draait. Critici hebben begrepen dat dit licht een representatie van zichzelf is, omdat het in het centrum van de schepping is geplaatst, net als de kunstenaaris in staat om werelden te verbeelden en vast te leggen op doek.

Het toont ook een daad van magie waarbij de voorwerpen een eigen leven gaan leiden en de beweging van de kosmos simuleren, want de vruchten zijn in een baan om de aarde te zien. Het is alsof het de schepping van het universum toont, want er is een granaatappel en een sinaasappel die exploderen en hun zaden zetten uit. Het zinspeelt dus op de cyclische aard van het bestaan. Met andere woorden, niets wordt vernietigd, alleen getransformeerd.

6. Naar de toren

Privé collectie

De inspiratie voor dit beeld kwam voort uit een droom die haar werd verteld door haar vriendin Kati Horna, een in Hongarije geboren fotografe die in Mexico woont. Het idee van een groep meisjes die een toren bestormen werd vervolgens vermengd met haar eigen herinneringen.

Zo besloot hij in 1960 een triptiek van grote afmetingen te maken om één verhaal te vertellen. Ondanks zijn bedoelingen wordt elk deel vandaag beschouwd als een autonoom schilderij.

In dit eerste fragment verwijst hij naar zijn jeugd op katholieke scholen in zijn geboorteland Spanje De sfeer is donker en somber, met mist en dorre bomen. De meisjes zijn identiek gekleed en gekamd. Ze worden begeleid door een man en een non. De hele sfeer verwijst naar grijstinten en homogeniteit. Het onderwijs wordt dan ook als zeer streng en gecontroleerd beschouwd.

De kunstenaar portretteert zichzelf in het centrum Terwijl de rest van de meisjes zelfstandig en met afgewende blik vooruit gaat, kijkt zij argwanend naar rechts. In feite is zij de enige met een expressieve blik in de hele scène.

De stijl van het schilderij, met donkere tinten, langgerekte figuren en een tamelijk vlakke achtergrond, doet denken aan schilderijen uit de vroege Renaissance, zoals die van Giotto. Er zijn echter bepaalde fantastische details De fietsen zien eruit alsof ze van draad zijn gemaakt en uit de kleren van de personages komen.

Bovendien wordt de gids afgebeeld als een bijzonder wezen, want uit zijn kleren komen vleugels tevoorschijn waaruit vogels in- en uitvliegen. Zo zou het, als je naar elk detail kijkt, kunnen lijken op een illustratie van een sprookje.

7. Het borduren van de aardmantel

Privé collectie

In 1961 produceerde Remedios Varo het tweede deel van het drieluik waaraan ze het jaar daarvoor was begonnen. Hier vervolgt het verhaal van de meisjes, die nu in een geïsoleerde toren werken. Ze zijn letterlijk de aarde aan het borduren, zoals de titel zegt.

In het centrum staat een magisch wezen dat hen de draad geeft om hun taak te volbrengen. Zo introduceert hij zijn voorliefde voor alchemie door te laten zien hoe de de werkelijkheid heeft het vermogen zichzelf te transformeren .

Vandaag de dag wordt dit schilderij beschouwd als een van de belangrijkste meesterwerken van de schilderes door de manier waarop zij speelt met het conisch perspectief. Hier besluit hij een dramatische sfeer te creëren door drie verdwijnpunten te gebruiken, waarmee hij een soort fisheye simuleert die bijdraagt aan een magische sfeer die het afgebeelde onderwerp begeleidt.

8. De vlucht

Museum voor Moderne Kunst, Mexico Stad

Met dit beeld voltooide hij de triptiek in 1961. Net als in het eerste deel gaat hij door met het autobiografische thema, want we zien hetzelfde meisje dat scherpzinnig toekeek, weglopend met haar minnaar... Het wordt getoond in een actieve houding Eindelijk kon ze zich bevrijden van de repressieve omgeving en aan een nieuw avontuur beginnen.

In oktober 1941 ontvluchtten Remedios Varo en Benjamin Peret Frankrijk vanwege de nazi-bezetting en maakten een lange reis die hen naar Marseille, Casablanca en uiteindelijk naar Mexico voerde. Deze reis wordt weerspiegeld in dit koppel in gevaar met moed en vertrouwen in de toekomst.

De langgerekte figuren en tonaliteiten doen denken aan de schilderijen van El Greco, maar toch is de invoeging van zijn stijl te zien, want de figuren lijken te zweven in een zee van wolken op een boot met etherische kenmerken.

9. De oproep

National Museum of Women Artists, Washington, Verenigde Staten.

Dit schilderij uit 1961 is een van de beste beschrijvingen van het ontstaan van een fantastisch universum waarin het mystieke aanwezig is De titel verwijst naar de spirituele "oproep" die de hoofdpersoon dichter bij haar bestemming brengt. De focus van het schilderij ligt dus op een verlichte" vrouw die voorwerpen van alchemistische oorsprong in zijn handen en nek draagt.

Uw haar is een van de belangrijkste compositorische elementen, omdat het oprijst en het verbindt met de universele energie Het verwijst ook naar de vrijheid die het aanneemt ten opzichte van de wereld, omdat het die loslaat en laat bestaan zoals het wil.

Het pad waarlangs zij loopt is gevuld met figuren die uit de muren tot leven lijken te komen. Alle gezichten verwijzen naar de eigen gelaatstrekken van de kunstenaar, met een langgerekte neus en grote ogen.

10. Verschijnsel

Museum voor Moderne Kunst, Mexico Stad

In 1962 schilderde zij dit schilderij waarin zij zinspeelt op een proces van splitsing. Een vrouw kijkt uit het raam en ontdekt tot haar verbazing dat de man op het trottoir is vastgelopen en dat het zijn schaduw is die over de straat voortschrijdt. Aangenomen wordt dat de toeschouwer de kunstenares zelf is, die zichzelf in haar schilderijen voorstelde.

De invloed van de wereld van het onbewuste was zeer belangrijk voor de surrealisten en maakt deel uit van de verbeelding van de schilder. Daarom verwijst ze in dit werk naar een van de grote thema's van de kunst en de literatuur: de andere ik .

In zijn analytische psychologie de psychiater Carl Jung het verschijnsel zelfbewustzijn onderzocht, dat overeenkomt met de versie van onszelf die we voor anderen creëren. Er is echter een onderdrukt deel, het "schaduw archetype". Voor hem vertegenwoordigt het de donkere kant Die houdingen die het bewuste zelf ontkent of wil verbergen, omdat ze een bedreiging vormen.

Jung roept op tot aanvaarding van de schaduwen, want alleen door de polariteiten te verzoenen kan het individu worden bevrijd. Volgens hem kan de schaduw nooit worden vernietigd, alleen geassimileerd. Daarom kan het risico van het verborgen houden ervan leiden tot neurose en kan dit deel van de persoonlijkheid de persoon overnemen.

De denker werd in die jaren veel gelezen en was een van de favoriete auteurs van de surrealisten, dus Varo was op de hoogte van zijn theorieën. Aldus, toont het moment waarop de schaduw het leven van het personage overneemt. en besluit alles te doen wat het bewust is ontzegd.

Over Remedios Varo en haar stijl

Biografie

María de los Remedios Varo Uranga werd op 16 december 1908 geboren in Anglés, in de provincie Girona, Spanje. Van jongs af aan werd zij beïnvloed door haar liberale en agnostische vader, die haar een voorliefde voor literatuur, mineralogie en tekenen bijbracht, terwijl haar conservatief ingestelde moeder, een praktiserend katholiek, haar christelijke visie op de zonde beïnvloedde.en plicht.

In 1917 verhuisde het gezin naar Madrid en dit was een belangrijke periode voor het bepalen van zijn stijl. Hij bezocht vaak het Prado Museum en raakte gefascineerd door het werk van Goya en El Bosco. Hoewel hij naar een katholieke school ging, las hij fantastische auteurs als Jules Verne en Edgar Allan Poe, evenals mystieke en oosterse literatuur.

Ze studeerde kunst en trouwde in 1930 met Gerardo Lizarraga, met wie ze zich in Barcelona vestigde en werkte aan reclamecampagnes, waarna ze in contact kwam met avant-garde kunstenaars en het surrealisme begon te verkennen.

In 1936 ontmoette hij de Franse dichter Benjamin Péret, en door het uitbreken van de Spaanse Burgeroorlog vluchtte hij met hem naar Frankrijk. Deze omgeving was bepalend voor zijn werk, omdat hij betrokken raakte bij de surrealistische groep die werd gevormd door onder anderen André Breton, Max Ernst, Leonora Carrington en René Magritte.

Na de nazi-bezetting en een lange reis vestigde ze zich in 1941 in Mexico, waar ze samenwoonde met Péret en ging samenwerken met de plaatselijke kunstenaarsgroep. In deze periode schilderde ze meubels en muziekinstrumenten en ontwierp ze kostuums voor toneelstukken. Na de scheiding van de dichter verhuisde ze in 1947 naar Venezuela, waar ze werkte als technisch illustrator voor de overheid envoor het farmaceutische bedrijf Bayer.

In 1949 keerde ze terug naar Mexico en bleef zich wijden aan de commerciële kunst, totdat ze Walter Gruen ontmoette, die haar laatste partner werd en haar aanmoedigde zich volledig aan de kunst te wijden. Zo ging ze vanaf 1952 nauwgezet te werk en produceerde ze het grootste deel van haar oeuvre.

Hij nam deel aan verschillende tentoonstellingen en maakte naam, maar stierf helaas in 1963 aan een hartaanval. Hoewel er na zijn dood een overzichtstentoonstelling werd gehouden, duurde het vele jaren voordat zijn nalatenschap werd gewaardeerd. In 1994 maakten Walter Gruen en zijn vrouw een catalogus en schonken 39 van zijn werken aan Mexico.

Stijl

Hoewel hij altijd zijn surrealistische wortels behield, werd zijn stijl gekenmerkt door de verhalend Ze was een schepper van fantastische universums Zijn schilderijen kunnen worden opgevat als verhalen waarin magische wezens wonen en dingen gebeuren. Er is een prachtig verhaal inhoud .

Er is ook een sterke invloed van zijn favoriete kunstenaars, zoals Goya, El Bosco en El Greco, die te zien is in zijn langgerekte figuren, tonaliteiten en gebruik van bizarre wezens.

Zijn ervaring met technisch tekenen leidde tot een zeer nauwgezet creatief proces, omdat hij een methode volgde die vergelijkbaar was met die van de Renaissance. Voordat hij een werk uitvoerde, maakte hij een tekening van dezelfde grootte, die hij vervolgens natekende en schilderde. Dit leverde zeer perfecte en mathematische composities op, waarin details in overvloed aanwezig zijn.

Bovendien is er een element van autobiografisch In haar verhalenschilderijen analyseerde zij de omstandigheden of emoties die zij op verschillende momenten doormaakte, en ook haar mystieke zorgen. In bijna al haar werken is zij indirect te zien, omdat zij de gezichten maakte met trekken die sterk op haarzelf leken, met personages met grote ogen enlangwerpige neuzen.

Bibliografie

• Calvo Chávez, Jorge (2020), "Análisis fenomenológico del papel de la fantasía en la obra de Remedios Varo", Revista Reflexiones Marginales, No. 59.
• Martín, Fernando (1988), "Notas a una exposición obligada: Remedios Varo o el prodigio revelado", Laboratorio de Arte, No. 1.
• Nonaka, Masayo (2012). Remedios Varo: de jaren in Mexico . RM.
• Phoenix, Alex. "El último cuadro que pintó Remedios Varo" (Het laatste schilderij dat Remedios Varo schilderde) Ibero 90.9.
• Varo, Beatriz (1990). Remedios Varo: in het centrum van de microkosmos Fondo de Cultura Económica.