آفرینش آدم یکی از نقاشی های دیواری میکل آنژ بووناروتی است که طاق کلیسای سیستین را تزئین می کند. این صحنه نشان دهنده منشأ انسان اول، آدم است. نقاشی دیواری بخشی از بخش تصویری 9 صحنه ای است که بر اساس کتاب پیدایش عهد عتیق ساخته شده است.

این یکی از معرف ترین آثار روح رنسانس ایتالیا است که به دلیل نحوه بازنمایی است. خلقت انسان . تصویر انسان‌واره خالق، سلسله مراتب و مجاورت شخصیت‌ها، نحوه ظهور خدا و حرکت دستان خدا و انسان، به همان اندازه که انقلابی است، خودنمایی می‌کند. بیایید ببینیم چرا.

تحلیل آفرینش آدم توسط میکل آنژ

میکل آنژ: آفرینش آدم ، 1511، نقاشی دیواری، 280 × 570 سانتی‌متر، کلیسای سیستین، شهر واتیکان.

این صحنه پس از خلقت نور، آب، آتش، زمین و سایر موجودات زنده اتفاق می‌افتد. خداوند با تمام انرژی خلاق خود به انسان نزدیک می شود و با بارگاهی آسمانی همراه است.

به دلیل این انرژی خلاقانه، صحنه با پویایی شدیدی همراه است که با خطوط مواج که از کل ترکیب بندی عبور می کند و تصویری بصری را چاپ می کند، برجسته می شود. ریتم. به همین ترتیب، به لطف حجم اجسام، حس مجسمه‌سازی خاصی پیدا می‌کند.

توضیح نمادین آفرینش آدم

تصویربخش اصلی در یک صفحه واحد دو بخش را به ما ارائه می دهد که با یک مورب فرضی تقسیم می شوند که ایجاد سلسله مراتب را آسان تر می کند. هواپیمای سمت چپ نمایانگر حضور آدم برهنه است که از قبل شکل گرفته و منتظر است تا با هدیه زندگی دمیده شود. به همین دلیل است که آدم را می‌بینیم که روی یک سطح زمین دراز کشیده و بی‌حال است، تابع قوانین گرانش است. کل گروه در شنل صورتی پیچیده شده اند که مانند ابر در آسمان شناور است. به نظر می رسد دریچه ای بین زمین و نظم آسمانی است.

در گروه، خالق در پیش زمینه خودنمایی می کند که توسط کروبی ها حمایت می شود، در حالی که او با بازوی خود زنی را احاطه کرده است، شاید حوا منتظر نوبت خود باشد یا شاید یک تمثیل به معرفت آفریدگار با دست چپ خود از چیزی که شبیه به یک کودک یا کروبی به نظر می رسد از روی شانه حمایت می کند و برخی معتقدند روحی است که خداوند در بدن آدم خواهد دمید.

به نظر می رسد هر دو صفحه با هم متحد هستند. با استفاده از دست ها، عنصر مرکزی ترکیب: دست ها از طریق انگشتان سبابه دراز به ارتباط بین هر دو شخصیت باز می شوند.

منابع کتاب مقدس در مورد خلقت انسان

طاق کلیسای سیستین که در آن نه صحنه از پیدایش قرار دارد. با رنگ قرمز، صحنه خلقت آدم.

Theصحنه نمایش داده شده تفسیری بسیار نامتعارف از نقاش از کتاب پیدایش است. در این دو روایت از خلقت انسان بیان شده است. بر اساس اولی که در باب 1، آیات 26 تا 27 گردآوری شده است، آفرینش انسان به این صورت اتفاق می افتد:

خداوند فرمود: «انسان را به صورت خود و به شباهت خود بسازیم. و ماهیان دریا و پرندگان آسمان و چهارپایان و جانوران زمین و همه حیواناتی که بر زمین می خزند تابع او باشند. و خداوند انسان را به صورت خود آفرید. او را به صورت خدا آفرید، آنها را نر و ماده آفرید.

کتاب پیدایش در نسخه دوم، در باب 2، آیه 7، این صحنه را چنین توصیف می کند:

سپس خداوند خداوند انسان را با گلی از زمین ساخت و نفسی حیات در بینی او دمید. بنابراین انسان به موجودی زنده تبدیل شد.

در متن کتاب مقدس اشاره ای به دست ها نشده است. با این حال، به عمل الگوبرداری از خاک رس، که چیزی جز مجسمه سازی نیست، بله، و مجسمه سازی حرفه اصلی هنرمند میکل آنژ است. جای تعجب نیست که او توجه خود را به آن معطوف کرده است. خالق و مخلوقش که از نظر توانایی خلق کردن برابرند، فقط در یک چیز با هم تفاوت دارند: خدا تنها کسی است که می تواند حیات بخشد.

آفرینش بر اساس پیدایش در سنت شمایل نگاری

چپ : خلق آدم در چرخهایجاد کلیسای جامع Monreale، سیسیل، s. XII. مرکز : هندسه خدا. کتاب مقدس سنت لوئیس، پاریس، س. سیزدهم، کلیسای جامع تولدو، فول. 1. راست : Bosch: The Presentation of Adam and Eve on the Panel of Paradise, The Garden of Earthly Delights , 1500-1505.

بر اساس بر اساس محقق Irene González Hernando، سنت شمایل نگاری در مورد آفرینش معمولاً از سه نوع تبعیت می کند:

1. سریال روایی؛
2. Cosmocrator (نمایش تمثیلی از خدا به عنوان یک هندسه یا ریاضیدان با ابزارهای خلاقانه خود. )؛
3. حضور آدم و حوا در بهشت.

در کسانی که سری روایی پیدایش، روز ششم خلقت (مطابق با خلقت انسان) را انتخاب می کنند. ، مورد توجه ویژه هنرمندانی مانند میکل آنژ قرار می گیرد. گونزالس هرناندو می گوید که از روی عادت:

خالق، عموماً تحت پوشش مسیح سریانی، آفرینش خود را که در مراحل متوالی توسعه می یابد، برکت می دهد.

بعدها، محقق اضافه می کند:

بنابراین می‌توانیم پیدا کنیم که خدا از انسان در خاک رس الگو می‌گیرد (مثلاً کتاب مقدس سن پدرو دو روداس، قرن یازدهم) یا در او زندگی می‌دمد، که با پرتویی از نور که از خالق به مخلوقش می‌رود نشان داده می‌شود (مثلاً پالرمو و مونرئال، قرن دوازدهم) یا، مانند خلقت درخشان میکل آنژ در کلیسای سیستین...، از طریق پیوند انگشتان اشاره پدر وآدم.

اما همین محقق به ما می‌گوید که در قرون وسطی، یعنی پیشینی بی‌واسطه رنسانس، صحنه‌هایی که اشاره به گناه اصلی داشتند، اهمیت بیشتری داشتند، زیرا باید بر نقش توبه در رستگاری تأکید شود.

اگر تا آن زمان صحنه‌های مورد علاقه خلقت به آدم و حوا در بهشت ​​محدود می‌شد، انتخاب میکل آنژ برای یک نوع نمادنگاری کمتر متداول که معانی جدیدی به آن اضافه می‌کرد، نشان‌دهنده تمایل به تجدید است.

چهره خالق

جیوتو: آفرینش انسان ، 1303-1305، کلیسای کوچک اسکروگنی، پادوآ.

این مدل شمایل نگاری دارای نمونه هایی از این قبیل است. به عنوان خلق انسان اثر جوتو، اثری مربوط به حدود سال 1303 و ادغام شده در مجموعه نقاشی های دیواری که کلیسای کوچک اسکروگنی در پادوآ را تزئین می کند.

تفاوت های مهمی وجود دارد. اولی در نحوه نمایش چهره خالق قرار دارد. اغلب اوقات چهره پدر به تصویر کشیده نمی شد، اما زمانی که اینگونه بود، چهره عیسی اغلب به عنوان تصویر پدر استفاده می شد.

همانطور که در تصویر بالا می بینیم، جوتو دارد. به این کنوانسیون وفادار ماند. از سوی دیگر، میکل آنژ، همان طور که قبلاً در برخی از آثار رنسانس اتفاق افتاده بود، مجوز اختصاص چهره را به شمایل نگاری موسی و پدرسالاران نزدیک تر می کند.

دست ها: یک ژست.اصیل و متعالی

تفاوت دیگر بین نمونه جوتو و این نقاشی دیواری میکل آنژ در ژست و عملکرد دست ها خواهد بود. در خلقت آدم توسط جوتو، دست های خالق نشان دهنده ژست برکت دادن به اثر خلق شده است.

در نقاشی دیواری میکل آنژ، دست راست خدا یک ژست برکت سنتی نیست. خداوند به طور فعال انگشت اشاره خود را به سمت آدم نشانه می رود، که انگشتش به سختی بلند شده است، گویی منتظر است تا زندگی در او ساکن شود. بنابراین، دست ها بیشتر شبیه کانالی هستند که از طریق آن زندگی تنفس می شود. فقدان نوری که به شکل رعد و برق ساطع می شود این ایده را تقویت می کند.

به نظر می رسد همه چیز نشان می دهد که میکل آنژ تصویری لحظه ای از لحظه دقیقی را به تصویر کشیده است که در آن خدا آماده می شود تا به کار "دست های" خود جان بخشد.

ممکن است برای شما جالب باشد: رنسانس: بافت تاریخی، ویژگی ها و آثار.

معنای آفرینش آدم توسط میکل آنژ

ما قبلاً می بینیم که میکل آنژ او از یک تفکر ارتدکس اطاعت نکرد، بلکه جهان تصویری خود را از تاملات پلاستیکی، فلسفی و الهیاتی خود خلق کرد. حال چگونه می توان آن را تفسیر کرد؟

هوش خلاق

از دیدگاه مؤمن، خداوند یک هوش خلاق است. بنابراین تعجب آور نیست که یکی از تفسیرهای میکل آنژ از خلقت آدم بر این موضوع تمرکز می کند.ظاهر.

در حدود سال 1990، پزشک فرانک لین مشبرگر، موازی بین مغز و شکل شنل صورتی را که گروه خالق را در بر می گیرد، شناسایی کرد. به گفته این دانشمند، نقاش باید به مغز به عنوان تمثیلی از هوش برتر که به جهان فرمان می دهد، یعنی هوش الهی اشاره ای عمدی می کرد.

اگر فرانک لین مشبرگر درست می گفت، بیشتر از یک پنجره یا درگاه بود. خرقه که ابعاد زمینی و معنوی را با هم ارتباط می دهد، نمایانگر مفهوم خداوند خالق به عنوان یک هوش برتر خواهد بود که طبیعت را نظم می دهد. اما، حتی زمانی که به نظر ما منطقی و محتمل به نظر می رسد، تنها گزارشی از خود میکل آنژ - یک متن یا طرح کاری - می تواند این فرضیه را تایید کند.

انسان محوری در آفرینش آدم

جزئیات دستها از آفرینش آدم، اثر میکل آنژ. کلیسای سیستین. به شخصیت فعال دست خدا (راست) و شخصیت منفعل دست آدم (سمت چپ) توجه کنید.

با این حال، نقاشی دیواری میکل آنژ به عنوان بیان روشنی از انسان محوری رنسانس برجسته است. یقیناً به دلیل ارتفاعی که خالق را بالاتر از مخلوقش قرار می دهد، می توان رابطه ای سلسله مراتبی بین هر دو شخصیت خدا و آدم مشاهده کرد.

اما این ارتفاع عمودی نیست. بر روی یک خط مورب فرضی ساخته شده است. این به میکل آنژ اجازه می دهد تا یک«مثل» واقعی بین خالق و مخلوقش. به او اجازه می دهد تا رابطه بین این دو را به معنای واضح تری بازنمایی کند.

تصویر آدم مانند انعکاسی به نظر می رسد که در سطح پایین نمایش داده می شود. دست انسان به شیب رو به پایین مورب که توسط بازوی خدا ترسیم شده است ادامه نمی دهد، بلکه به نظر می رسد که با موج های محتاطانه بالا می رود و به احساس نزدیکی دست می یابد.

دست، نمادی اساسی از پلاستیک است. اثر هنرمند، استعاره ای از اصل خلاقیت می شود که از آن موهبت زندگی منتقل می شود و بازتابی اریب در بعد جدیدی از اثر خلق شده ایجاد می شود. خداوند انسان را نیز خالق قرار داده است.

خداوند مانند هنرمند خود را در برابر آثارش نشان می دهد، اما پویایی خرقه ای که او را احاطه کرده و کروبیان حامل آن نشان می دهد که او به زودی از آن محو خواهد شد. صحنه تا کار زنده او به عنوان گواهی وفادار حضور متعالی او باشد. خداوند هنرمند است و انسان نیز مانند خالقش.

شاید برای شما جالب باشد:

• 9 اثری که نبوغ بی نظیر میکل آنژ را نشان می دهد.

مراجع

González Hernando, Irene: Creation. مجله دیجیتال شمایل نگاری قرون وسطی، ش. دوم، شماره 3، 2010، ص. 11-19.

دکتر. فرانک لین مشبرگر: تفسیری از خلقت آدم توسط میکل آنژ بر اساس نوروآناتومی، JAMA ، 10 اکتبر 1990، جلد 264، شماره.14.

اریک بس: خلقت آدم و پادشاهی درونی. خاطرات The Epoch Times ، 24 سپتامبر 2018.