Агуулгын хүснэгт
Португали хэлний агуу зохиолчдын нэг Фернандо Пессоа (1888-1935) гетеронимээрээ алдартай. Түүний санаанд хурдан орж ирдэг нэрсийн зарим нь Алваро де Кампос, Альберто Каэйро, Рикардо Рейс, Бернардо Соарес гэсэн үндсэн гетеронимд багтдаг.
Дээрх гетероним бүхий цуврал шүлэг зохиохоос гадна яруу найрагч мөн тэр өөрийн нэрээр шүлгүүдэд гарын үсэг зурсан. Тэр бол модернизмын гол дүрүүдийн нэг бөгөөд түүний үр бүтээлтэй шүлгүүд нь хэзээ ч хүчинтэй, мөнхөд дурсагдах учиртай.
Энд бид Португалийн зохиолчийн хамгийн сайхан шүлгийг сонгов. Та бүгд үүнийг уншина гэж найдаж байна!
Лиссабон дахь Фернандо Пессоагийн хөшөө
1. Альваро де Кампосын шулуун шугамтай шүлэг
Магадгүй Пессоагийн хамгийн ариусгасан, олон улсад хүлээн зөвшөөрөгдсөн шүлгүүд нь өнөөг хүртэл бидний гүн гүнзгий танигдсан өргөн хүрээтэй бүтээл болох "Poema en línea recta" шүлгүүд байж магадгүй юм.
Дараах шүлгийг 1914-1935 оны хооронд бичсэн. Унших явцад бид гетерономууд нийгэм, шүүмжлэлийг хэрхэн төсөөлж, эргэн тойрныхоо хүмүүсээс өөрийгөө ажиглаж, ялгаж салгаж байдгийг ойлгодог.
Энд бид цувралыг олж харлаа Маск, нийгмийн худал хуурмаг, хоёр нүүртэй байдлын талаархи гомдлууд одоо ч хүчинтэй хэвээр байна. Яруу найрагч уншигчдад ертөнцийн өмнө хангалтгүй гэдгээ хүлээн зөвшөөрдөгбичиж байна.
Тэд миний бичсэн бүх зүйлд худал хэлдэг эсвэл дүр эсгэдэг
гэж хэлдэг. Үгүй.
Би зүгээр л төсөөллөөрөө
мэдэрдэг.
Би зүрх сэтгэлээ ашигладаггүй.
Би юу мөрөөддөг, надад юу тохиолдох вэ?
Надад дутагдаж байгаа эсвэл төгсдөг зүйл нь
өөр нэг зүйлийг үл тоомсорлодог дэнжтэй адил юм.
Тэр зүйл үнэхээр сайхан юм.
Тийм ч учраас би
Босохгүй байгаа зүйлсийн дунд
зангиааасаа аль хэдийн ангижирсан
байгааг ноцтойгоор бичдэг.
>Мэдрэх үү? Хэн уншиж байгааг мэдэр!
6. Альваро де Кампосын гетеронимын Ялалтын дууль
Гучин бадаг (тэдгээрийн цөөхөн хэдэн хэсгийг доор үзүүлэв) бид ердийн модернист шинж чанаруудыг олж хардаг: шүлэг нь тухайн үеийн түгшүүр, шинэлэг зүйлийг харуулдаг.
>1915 онд Орфей -д хэвлэгдсэн бөгөөд түүхэн цаг үе, нийгмийн өөрчлөлтүүд түүнийг бичих сэдлийг төрүүлдэг. Жишээлбэл, хот, аж үйлдвэржсэн ертөнц хэрхэн гашуун орчин үеийг туулж байгааг бид ажиглаж байна.
Сайн өөрчлөлтүүд сөрөг талыг авчирдаг цаг хугацаа өнгөрч байгааг шүлгүүд онцолж байна. Энэ нь хүн өдөр тутмынхаа хурдыг бүтээмжтэй байлгахын тулд суурин, эргэцүүлэн боддог байдлаа хэрхэн орхиж, өдөр тутмын хурдад автдаг болохыг харуулж байна.
Үйлдвэрийн том цахилгаан чийдэнгийн зовиуртай гэрэлд
Би халуурч байна. мөн би бичдэг.
Би шүдээ хавирч бичдэг, энэ гоо үзэсгэлэнгийн төлөө догшин,
Эртний хүмүүст огт танигдаагүй энэ гоо үзэсгэлэн.
Өө дугуй, өө араа, r-r-r-r-r-r мөнхийн!
Хүчтэй спазм нь уур хилэнгийн механизмаас хадгалагдан үлдсэн!
Гадна болон дотор минь хилэгнэж,
Миний бүх задарсан мэдрэлийн хувьд,
Би Миний мэдэрсэн бүх зүйлээс бүх амт нахиа гарч байна!
Миний уруул хуурайшсан, орчин үеийн гайхалтай чимээ шуугианууд,
Тэднийг хэтэрхий ойроос сонсоод
Тэгээд зүрх минь шатаж байна. Чамд хэт их дуулахыг хүсч байна
Өөрийн бүх мэдрэмжийн илэрхийлэл,
Орчин үеийн илүүдлээр та нар аа, машинууд!
Халуурч, хөдөлгүүрийг хараад Халуун орны байгаль мэт
-Төмөр гал, хүч чадал бүхий агуу хүмүүний халуун орон-
Би одоо, бас өнгөрсөн ба ирээдүйг дуулж, дуулдаг
Учир нь одоо бол энэ бүхэн өнгөрсөн ба бүх ирээдүй
Мөн машин, цахилгаан гэрэл дотор Платон, Виргил хоёр байдаг
Зөвхөн Виргил, Платон нар оршин байсан бөгөөд хүн байсан учраас
Мөн Македонскийн Александрын хэсгүүд, магадгүй 50-р зууны үеийн
Зуу зууны үеийн Эсхилийн тархинд халуурч байх ёстой атомууд,
Тэд эдгээр дамжуулах бүсээр дамжин өнгөрдөг. эдгээр цохилуур болон эдгээр эргэлдэж,
Архирах, нүдэх, исгэрэх, шахах, индүүдэх,
Сэтгэлийг нэг удаа энхрийлэх.
>Аа, хөдөлгүүр нь өөрийгөө илэрхийлдэг шиг бүхнийг илэрхийлж чаддаг байх!
Маш машин шиг бүрэн дүүрэн байх!
Хожуу загвартай машин шиг амьдралыг ялан дийлэх чадвартай байх!
Ядаж чаддаг байхБиеэр энэ бүхнээс намайг нэвт шингээж,
Бүгдийг минь урж, намайг бүрэн нээж, намайг нүх сүвтэй болгов
Тос, дулаан, нүүрсний бүх сүрчигт
Энэ гайхалтай , хар, хиймэл ургамал ба ханашгүй!
Бүх динамиктай ахан дүүс!
Төмрийн болон сансар огторгуйн өнхрөхийн
Орчин >Хүчтэй галт тэрэгнүүдээс,
Усан онгоцны ачаа тээвэрлэхээс,
Крануудын тосолгооны болон удаан эргэлтээс,
Үйлдвэрүүдийн сахилга баттай үймээн самуунаас. ,
Тэгээд дамжуулах туузануудын шуугиан, нэгэн хэвийн чимээгүй байдлын тухай!
(...)
Мэдээ мэдээлэл passez à-la-caisse, их гэмт хэрэг-
Хоёр багана, хоёр дахь хуудас руу оч!
Хэвлэх бэхний шинэхэн үнэр!
Саяхан нийтэлсэн зурагт хуудаснууд чийгтэй байна!
Winds -de- цагаан тууз шиг параитр шар!
Би та нарт ямар их хайртай, бүгдээрээ, бүгдээрээ,
Ямар их хайртай, бүх талаараа,
Нүд, чихээрээ, үнэрлэх мэдрэмж
Тэгээд хүрэхээрээ (Тэдэнд хүрэх нь миний хувьд юу гэсэн үг вэ!)
Бас тэднийг антенн шиг чичиргээ болгодог оюун ухаанаараа!<1
Аа, Миний бүх мэдрэмж чамд атаархаж байна!
Бордоо, уурын бутлуур, хөдөө аж ахуйн дэвшил!
Хөдөө аж ахуйн хими, худалдаа бол бараг шинжлэх ухаан!
(...)
Машинаар дамжсан мазохизм!
Орчин үеийн, би, шуугиан гэж юу болохыг би мэдэхгүй гэсэн садизм!
Дээшээ- the hoЖокей чи Дербид түрүүллээ,
Хоёр өнгийн малгайгаа миний шүдний хооронд хазчих!
(Би ямар ч хаалгаар багтахгүй өндөр байхын тулд!
Аан. , харах нь миний дотор, бэлгийн гажуудал!)
Э-ла, эх-ла, эх-ла сүмүүд!
Толгойгоо буланд нь хугалчихъя,
Тэгээд цусаар дүүрсэн гудамжнаас өргөгтүн
Намайг хэн гэдгийг хэн ч мэдэхгүйгээр!
Өө, трамвайнууд, фуникулерууд, метрополитанчууд аа,
Спазм хүртэл надтай нэгдээрэй !
Хилла, хилла, хилла-хо!
(...)
Өө төмөр, ай ган, өө хөнгөн цагаан, өө Атираат төмөр хавтан!
Өө усан онгоцны зогсоолууд, боомтууд, галт тэрэг, өө тогоруу, чирэгч завь! их далай тэнгисийн хөлөг онгоцны сүйрсэн амттай хөлөг онгоцууд!
Эх-ла-өө хувьсгал, энд, тэнд, хаа сайгүй,
Үндсэн хуулийн өөрчлөлт, дайн, гэрээ, довтолгоо,
Дуу чимээ , шударга бус байдал, хүчирхийлэл, магадгүй удахгүй төгсгөл болох
Европ даяар шар варваруудын агуу довтолгоо,
Шинэ Horizon-д өөр нэг нар!
Бүгд юу вэ? Энэ асуудал, гэхдээ энэ бүхэн ямар хамаатай вэ
Орчин үеийн тод улаан шуугианд,
Өнөөгийн соёл иргэншлийн харгис хэрцгий, амттай шуугианд?
Энэ бүхэн чимээгүй болж байна. Бүх зүйл, мөчөөс бусад нь,
Нүцгэн авдар, зуух шиг халуухан байх агшин
Чижигнэх чимээ шуугиантай, механик агшин
Энэ мөчбүх бакхантуудын динамик дамжуулалт
Төмөр, хүрэл ба металлын согтуу байдал.
Eia галт тэрэг, eia гүүр, оройн хоолны цагаар eia зочид буудал,
Бүх Eia өрөмдлөг төрөл, төмөр, түүхий, хамгийн бага,
Нарийвчилсан багаж, нунтаглах машин, ухах хэрэгсэл,
Ухаан, өрмийн хошуу, эргэлтэт машин!
Хөөе! Хөөе! Eia!
Eia цахилгаан, материйн өвчтэй мэдрэл!
Eia утасгүй телеграф, ухаангүй хүмүүсийн металл симпати!
Eia баррель, eia сувгууд , Панам, Киел, Суэц !
Өнөөдрийн доторх өнгөрсөн бүх зүйл!
Бидний дотор байгаа бүх ирээдүй! Хөөе!
Хөөе! Хөөе! Хөөе!
Төмрийн жимс, модны багаж - космополит үйлдвэр!
Би дотроо юу байдгийг мэдэхгүй. Би эргэдэг, эргэлддэг, жолооддог.
Би бүх галт тэргэнд уягддаг
Би бүх тулгуур дээр өргөгддөг.
Би бүх сэнсний дотор эргэдэг. бүх хөлөг онгоцууд.
Хөөе! Eia-ho eia!
Эяа! Би бол механик дулаан ба цахилгаан!
Хөөе! Мөн төмөр зам, цахилгаан станцууд, Европ!
Хөөе, надад болон бүгдэд нь, машинууд ажиллах болно, хөөе!
Бүх зүйл дээр авир! Хуп-ла!
Хуп-ла, хуп-ла, хуп-ла-хо, хуп-ла!
Хэ-ла! Хэ-хо х-о-о-о-о-о!
Z-z-z-z-z-z-z-z-z-z-z-z-z-z!
Өө, би хаа сайгүй бүх хүмүүс биш!
7. Омен by Fernando Pessoa
Үүнд өөрөө гарын үсэг зурсанФернандо Пессоа 1928 онд, яруу найрагчийн амьдралын төгсгөлд хэвлэгдсэн. Ихэнх хайрын шүлгүүд ийм эрхэм нандин мэдрэмжийг магтан, магтан дуулдаг ч эндээс салангид дуу хоолой гарч, сэтгэлийн холбоо тогтоох чадваргүй, хайрыг ерөөл биш харин асуудал олох чадваргүй байдаг.
Таван бадагт хуваагдсан хорин бадаг, Бид хайрыг бүрэн дүүрэн амьдрахыг хүсдэг, гэхдээ тэр мэдрэмжийг хэрхэн зохицуулахаа мэддэггүй сэдвийг олдог. Үнэн хэрэгтээ ч бас хангалттай илэрхийлэгдээгүй хариу нэхээгүй хайр нь чимээгүйхэн дурладаг хүмүүсийн сэтгэлийн шаналалын асар их эх үүсвэр болдог.
Сайхан шүлэг зохиодог яруу найргийн хоолой өмнө нь яаж өөрийгөө илэрхийлэх чадваргүй байдаг нь сонин. хайртай эмэгтэй. Шүлэг гутранги, ялагдал хүлээсэн ул мөртэй, хэзээ нэгэн цагт дурласан, гологдохоос айж зориглоогүй бид бүгдэд хандан өгүүлдэг
Хайр илчлэгдвэл
Тэр өөрийгөө яаж илчлэхээ мэдэхгүй байна.
Тэр түүн рүү яаж харахаа мэддэг
гэхдээ түүнтэй яаж ярихаа мэддэггүй
. 0>Мэдэрсэн зүйлээ хэлэхийг хүссэн хүн
юу хэлэхээ мэдэхгүй байна.
Тэр ярьж байна: тэр худлаа ярьж байх шиг байна.
Чимээгүй байна. : тэр мартсан бололтой.
Өө, хэрвээ тэр таамагласан бол
сонсож эсвэл харж чадах бол
болон харц хангалттай байсан бол
тэд түүнд хайртай гэдгийг мэдэхийн тулд!
Гэхдээ хэн их мэдэрдэг, амаа барьдаг;
Хэн ямар их мэдрэмж төрдөг вэ
сэтгэлгүй, үг хэллэггүй үлддэг,
зөвхөн бүхэлдээ үлдэнэ!
ГэхдээБи чамд ингэж хэлж чадна,
Чамд хэлж зүрхлэхгүй байгаа зүйлээ
Би чамтай ярьж байгаа болохоор чамтай ярих шаардлагагүй болсон
...
8. Алваро де Кампосын гетеронимын ойн өдөр
Альваро де Кампосын яруу найргийн сонгодог бүтээл болох "Ой өдөр" бол бид бүгдээрээ ижилсэж буйг мэдэрдэг гашуун шүлэг юм. Зохиомол нэрийн төрсөн өдөр нь тухайн сэдвийг цаг хугацаагаар аялах шалтгаан болдог.
1930 онд хэвлэгдсэн шүлгүүд нь өнгөрсөн үе рүү эргэлдэж, хэзээ ч эргэж ирэхгүй цагийг санан дурсах сэтгэлийг илэрхийлдэг.
Хүүхэд насны гэр хэвээр байгаа ч хайртай хүмүүс нь үхэж, гэнэн цайлган сэтгэлээ алддаг гэсэн баталгаа нь юу ч нэг байрандаа үлддэг. Өнгөрсөн үе нь баяр баясгалангийн шавхагдашгүй эх үүсвэр гэж үздэг бол одоо бол гашуун, гунигтай амттай байдаг.
Энд энэ нь зүгээр л улиг болсон хүсэл тэмүүллийн тэмдэглэл биш, харин яруу найргийн би гутарсан, хоосон, гунигтай, гүн урам хугарах, өнгөрсөнд буцаж очих хүсэл, өнгөрсөнд үлдэх хүсэл.
Тэд миний төрсөн өдрийг тэмдэглэх үед
Би аз жаргалтай байсан бөгөөд хэн ч үхээгүй.
Хуучин байшинд миний төрсөн өдөр хүртэл олон зуун жилийн уламжлалтай байсан бөгөөд
хүн бүхний баяр баясгалан миний болон ямар ч шашинтай байсан.
Тэднийг тэмдэглэж байх үед. миний төрсөн өдөр,
Би ойлгохгүй маш их эрүүл мэндтэй байсанЮу ч байсан,
гэр бүлийн дунд ухаантай байх,
бусдын надад байсан итгэл найдваргүй байх.
Надад итгэл найдвар төрж ирэхэд би үгүй. Би хэрхэн итгэл найдвар төрүүлэхээ мэддэг байсан бол.
Амьдралыг хараад амьдралынхаа утга учрыг алдсан.
Тийм ээ, би өөрийгөө ямар хүн гэж бодож байсан,
сэтгэл, хамаатан садан гэж юу байсан,
аймгийн дунд наран жаргах үе,
хайрлуулж, хүүхэд байх нь ямар байсан.
>Би ямар байсан бэ —Өө, бурхан минь!—, би өнөөдөр л мэдсэн зүйлээ...
Ямар хол байсан бэ!...
(Би бүр олдохгүй байна...)
Тэд миний төрсөн өдрийг тэмдэглэж байсан үе!
Өнөөдөр би яг л байшингийн төгсгөлийн коридорын чийгшилтэй адил,
ханыг толбо...
Өнөөдөр би ямар байна (намайг хайрласан хүмүүсийн гэр нулимсны дундуур чичирч байна),
Өнөөдөр би ямар байна вэ гэвэл тэд байшингаа зарсан.
Энэ бол Тэд бүгд үхсэн,
Би яг л хүйтэн шүдэнз шиг амьд үлдсэн юм...
Тэд миний төрсөн өдрийг тэмдэглэж байх үед...
Миний хайр, хүний хувьд , тэр үед !
Сэтгэлийн биет хүсэл нь дахин тэнд өөрийгөө олох,
метафизик болон махан биеийн аялалд
надад хоёрдмол шинж чанартай...
Өнгөрсөнийг талх шиг идэхээр өлсөж, шүдэндээ цөцгийн тос түрхэх завгүй!
Би энд байгаа зүйлийг харалган бүх зүйлийг дахин тод хардаг...
Ширээний ширээ илүү олон газартай, илүү сайнХятад дээрх зургууд, илүү шилтэй,
олон зүйл бүхий буфер —амттан, жимс жимсгэнэ, үлдсэн хэсэг нь өндөрт сүүдэрт—,
хөгшин нагац эгч, өөр үеэлүүд гэх мэт. Миний тухай,
тэд миний төрсөн өдрийг тэмдэглэж байх үед...
Зүрх минь, зогс!
Битгий бод! Толгойдоо бодохоо боль!
Бурхан минь, бурхан минь, бурхан минь!
Өнөөдөр надад төрсөн өдөр байхгүй.
Би тэвчиж байна.
Өдрүүд нийлдэг.
Би насандаа хөгширнө.
Бас өөр юу ч биш.
Хулгайлсан өнгөрсөнийг үүргэвчиндээ авч яваагүйдээ уурлаж байна! ...
Тэд миний төрсөн өдрийг тэмдэглэж байсан үе!
9. Сүргийн хамгаалагч, Альберто Каэйро гэсэн гетероним
1914 онд бичигдсэн боловч 1925 онд анх удаа хэвлэгдсэн урт шүлэг нь Альберто Кайро гэдэг гетероним үүсэхэд нөлөөлсөн.
Мөн_үзнэ үү: Данте Алигеригийн Тэнгэрлэг инээдмийн жүжиг: ДүгнэлтШүлгүүдэд яруу найрагч өөрийгөө хөдөөнөөс ирсэн даруухан, эргэн тойрныхоо газар нутаг, байгалийн үзэгдэл, ан амьтан, хүрээлэн буй орчныг эргэцүүлэн эргэцүүлэн бодох дуртай нэгэн хэмээн дүрсэлсэн байдаг.
Бусад чухал онцлог. Энэ зохиолын гол зүйл бол мэдрэмжийн давуу тал юм. Мөн бид нар, салхи, дэлхий болон ерөнхийдөө хөдөөгийн амьдралын чухал элементүүдийн өргөмжлөлийг хардаг.
Тэнгэрлэг гэсэн асуултыг онцолж хэлэх нь чухал: хэрвээ олон хүмүүсийн хувьд Бурхан дээд юм бол. байх , бид хэрхэн яаж гэдгийг шүлгүүдийн турш харж байнаБиднийг удирддаг зүйл бол Кайрогийн хувьд байгаль юм шиг санагддаг.
Би
Би хэзээ ч мал маллаж байгаагүй
Гэхдээ би тэднийг маллаж байсан юм шиг байна.
Миний сэтгэл яг л хоньчин
Салхи, нарыг мэддэг
Улиралтай хөтлөлцөн алхдаг
Мөрөөдөж, харж явдаг.
Хүнгүй байгалийн бүхэл бүтэн амар амгалан
Тэр миний хажууд ирж сууна.
Гэхдээ би нар жаргах мэт гунигтай үлдэв
Бидний төсөөллийн хувьд
Талын ёроол хөрөхөд
Тэгээд шөнө ирж байгааг мэдэрнэ
Цонхоор эрвээхэй шиг л.
Гэхдээ миний гуниг тайван
Учир нь энэ нь жам ёсны бөгөөд шударга
Мөн энэ нь сэтгэлд байх ёстой зүйл юм
Тэр өөрийгөө байгаа гэж бодох үед
Мөн гар нь өөрийн мэдэлгүй цэцэг түүдэг.
Үхрийн хонхны чимээ мэт
Замын тохойн цаанаас
Бодол санаа минь аз жаргалтай байна
Тэднийг аз жаргалтай байгааг мэдээд л гунигтай байдаг.
Учир нь би мэдэхгүй байсан бол
Баярлаж, гуниглахын оронд тэд баярлаж, баярлах байсан.
Сэтгэх нь эвгүй байдаг. бороонд алхаж байгаа мэт
Салхи ихэсч бороо их орж байгаа мэт санагдах үед.
Надад ямар ч хүсэл тэмүүлэл, хүсэл тэмүүлэл алга.
Яруу найрагч болно гэдэг миний хүсэл биш.
Энэ бол миний ганцаараа байх арга .
(...)
II
Миний харц наранцэцэг шиг тунгалаг
Би зам дагуу алхдаг зуршилтай
Баруун, зүүн тийшээ хардаг,
Үе үе эргэж хардаг...
Тэгээд тэр болгонд юу хардаг вэ?Гадаад төрхөөр дамжуулан ажилладаг орчин үеийн.
Шүлэг нь яруу найргийн сэдэв, мөн зохиолчийн нэг хэсэг байсан Португалийн нийгмийн дүр төрхийг бий болгодог.
Тэдний хүссэн хүнтэй би хэзээ ч уулзаж байгаагүй. түүнийг
саваагаар зодсон.
Миний танилууд бүх зүйлд аварга байсан.
Тэгээд би олон удаа жигшин, олон удаа бузар,
өчнөөн удаа бузар,
би, олон удаа няцаашгүй шимэгч,
уучлахын аргагүй бохир,
Олон удаа усанд орох тэвчээргүй байсан би,
Олон удаа инээдтэй, утгагүй,
ёслолын хивсэнцэр дээр олны өмнө бүдэрсэн
би
бүдүүлэг, өчүүхэн, хүлцэнгүй, ихэмсэг байсан ,
Би гомдоод дуугүй байсан
Дуугүй байхдаа бүр ч инээдтэй байсан;
Буудлын үйлчлэгч нарт инээдтэй санагдсан би
Ачаалагчдын нүд ирмэхийг анзаарсан би
Санхүүгийн будлиан хийж зээл авсан
төлөөгүй <1
Алдахад хүрэх үед
хүртэлгүй бөхийж байсан би
Бага юмны зовлонг амссан би. зүйлс
инээдтэй,
Би энэ дэлхий дээр хэнээс ч дутахгүй гэдгээ ойлгож байна
.
Надтай уулздаг хүн бүр
Хэзээ ч инээдтэй зүйл хийж байгаагүй, хэзээ ч доромжлуулж байгаагүй,
Ханхүүгээс өөр зүйл байгаагүй - бүгдмөч
Энэ бол миний урьд өмнө хэзээ ч харж байгаагүй зүйл,
Тэгээд би маш сайн ойлгож байна...
Би яаж гайхшрахаа мэддэг
Хэрэв хүүхэд төрөхдөө,
Төрсөнийг үнэхээр анзаарсан бол...
Би хором мөч бүрт төрж байгаагаа мэдэрдэг
Дэлхийн мөнхийн шинэ байдлын төлөө...
Би хорвоо ертөнцөд яг л сармагчин цэцэг шиг итгэдэг,
Учир нь би үүнийг хардаг. Гэхдээ би түүний тухай боддоггүй
Учир нь бодох нь ойлгохгүй байх явдал юм...
Дэлхий бидэнд үүнийг бодохын тулд бүтээгдээгүй
(Бодох нь бидний нүдээр өвдөж байна)
Гэхдээ үүнийг хараад санал нийлэхийн тулд...
Надад философи байхгүй: Надад мэдрэхүй байна...
Хэрэв би байгалийн тухай ярих юм бол энэ нь тийм биш юм. Би түүнийг юу болохыг мэднэ
Хэрэв би түүнд хайртай болохоороо биш, үүний төлөө л хайрладаг бол
Учир нь хэн дуртай нь юунд дуртайг хэзээ ч мэдэхгүй
Яагаад ч тэр Хайрлах, хайрлах гэж юу вэ...
Хайрлах нь мөнхийн гэнэн зан,
Гэмгүй байдал бол бодохгүй байх явдал юм...
III
нар жаргаж, цонхоо налан,
Урд талд нь талбай байгааг мэдээд
Би нүдээ шаттал уншлаа
Сезарио Вердегийн номыг.
Би түүнийг ямар их өрөвдөж байна. Тэр тариачин байсан
Хотод эрх чөлөөнд хоригдож байсан хүн.
Гэхдээ тэр байшинг харсан байдал,
Гудамжийг харсан байдал,
Түүний ямар нэгэн зүйл сонирхдог байсан нь
хүн мод руу харж
түүний явж байгаа гудамжийг хараад
болон дэргэд байгаа цэцэгсийг ажиглан алхаж байнаталбайнууд...
Тийм ч учраас тэр маш их гунигтай байсан
Тэр гэж хэзээ ч зөв хэлдэггүй
Гэхдээ тэр хөдөө алхдаг хүн шиг хотод алхдаг
1>
Номонд цэцэг задлах мэт гунигтай
Бас ургамлыг саванд хийж байгаа мэт...
IV
Өнөөдөр үдээс хойш шуурга буув
Тэнгэрийн эрэг
Асар том шуугиан шиг...
Өндөр цонхноос хэн нэгэн
том ширээний бүтээлэг сэгсэрч байгаа мэт
Бас үйрмэгүүд хамтдаа
Тэд унахдаа чимээ шуугиан тарьж,
Тэнгэрээс бороо орж
Замыг харлуулж...
Аянга цахих үед
Тэгээд орон зайг сэнсээр
Үгүй гэж хэлдэг том толгой шиг,
Яагаад гэдгийг мэдэхгүй —Би айгаагүй—
Би залбирч эхлэв. Санта Барбара
Хэрвээ би хэн нэгний нагац эгч байсан бол...
Аан! Санта Барбарад залбирах нь
Надад өөрийгөө байгаа гэж бодож байснаас ч илүү энгийн
хэрэв...
Надад танил, гэртээ байгаа мэт санагдсан
(.. .)
V
Юуны тухай бодохгүй байх нь маш их метафизик юм.
Би ертөнцийг юу гэж боддог вэ?
Би юу мэдэх вэ? ертөнцийг бод!
Хэрвээ би өвдвөл тэр тухай бодох байсан.
Би аливаа зүйлийн талаар ямар бодолтой байдаг вэ?
Шалтгаан, үр дагаврын талаар би ямар бодолтой байдаг вэ? ?<1
Би Бурхан ба сүнсний талаар юу бясалгасан бэ?
Ертөнцийн бүтээлийн талаар?
Би мэдэхгүй байна. Миний хувьд энэ тухай бодох нь нүдээ аниад бодоод байхгvй
. Энэ бол миний цонхны хөшгийг зурах явдал юм
Гэхдээ тэр байхгүйхөшиг).
(...)
Харин Бурхан бол мод, цэцэг
Мөн уулс, сарны туяа, нар
Яагаад би түүнийг Бурхан гэж дууддаг юм бэ?
Би түүнийг цэцэг, мод, уулс, нар сарны туяа гэж дууддаг;
Учир нь Тэр надад харагдахаар бүтээгдсэн бол<1 >
Нар мөн сарны туяа, цэцэг, мод, уулс,
Хэрэв Тэр надад мод, уулс шиг харагдаж байвал
Мөн сарны туяа, нар, цэцэг
Энэ нь Тэр намайг хүсэж байгаа учраас тэр. Түүнийг мод, уулс, цэцэг, сарны гэрэл, нар гэж мэддэг.
Тийм учраас би Түүнд дуулгавартай байдаг
(Бурхан өөрөөс нь илүү Бурханы талаар юу мэддэг вэ? ?),
Би түүнд захирагдаж, аяндаа амьдарсаар
Нүдээ нээж хардаг хүн шиг
Би түүнийг сар, нар, цэцэг, аянга гэж нэрлэдэг. мод, уулс,
Тэгээд би түүнийг бодохгүйгээр түүнд хайртай
Тэгээд би түүнийг харж, сонсож байгааг нь боддог
Түүнтэй үргэлж хамт алхдаг.<1 >
10. Би хичнээн сүнстэйг мэдэхгүй байна, Fernando Pessoa
Яруу найргийн дуу хоолойны тухай амин чухал асуулт “Би хэдэн сүнстэй гэдгээ мэдэхгүй байна” номын эхний шүлгүүдэд гарч ирдэг. Эндээс бид тайван бус, тархай бутархай боловч ганцаардмал, тодорхойгүй, тасралтгүй хувирч өөрчлөгддөг олон яруу найргийн "би"-г олж хардаг.
Шүлэг нь эргэлтүүдээр баригдсан өвөрмөц байдлын сэдвээс урган гардаг. яруу найргийн сэдвийн хувийн шинж чанарууд
Шүлэгт тавигдсан зарим асуултууд: Би хэн бэ? Би яаж байгаагаараа болсон бэ? Би өнгөрсөнд хэн байсан, ирээдүйд хэн болох вэ?Бусадтай харьцуулахад би хэн бэ? Би энэ ландшафттай хэрхэн нийцэх вэ?
Байнгын эйфори, түгшүүрээр тэмдэглэгдсэн яруу найрагч тавьсан асуултуудад хариулахыг оролддог.
Мөн_үзнэ үү: Винсент Ван Гог: Шинжилгээ хийж, тайлбарласан 16 агуу уран зурагНадад хичнээн сүнс байгааг би мэдэхгүй. <1
Би хором мөч бүрийг өөрчилдөг.
Би өөрийгөө үргэлж санаж байна.
Би өөрийгөө хэзээ ч харж, олсонгүй.
Ийм их оршихуйгаас эхлээд надад зөвхөн сүнс л бий.
Сэтгэлтэй хүн тайван байдаггүй
Харж байгаа хүн зөвхөн хардаг,
Мэдэрч байгаа хүн хэн байхаа больсон
>Намайг юу байгаа, би харж байгаадаа анхаардаг
тэд намайг биш харин намайг эргүүлдэг.
Хэрэв тэнд төрсөн мөрөөдөл, хүсэл бүхэн
минийх биш.
Би өөрийн гэсэн ландшафт,
түүний ландшафтын гэрч
олон янзын, хөдөлгөөнт бөгөөд ганцаараа
Би хаана байгаагаа яаж мэдрэхээ мэдэхгүй байна. би.
Тиймээс харь гаригийнхан би уншиж,
хуудсууддаа дуртай, миний оршихуй
дараа нь юу болохыг таамаглалгүйгээр
эсвэл өчигдрийн өдрийг санахгүйгээр явж байна.
Би уншсан зүйлээ бичдэг.
Өөрийнхөө мэдэрсэн гэж бодсон зүйлээ бичдэг.
Би дахин уншаад: "Би байсан юм уу?"
Бурхан мэднэ, учир нь тэр үүнийг бичсэн.
(Орчуулж, тохируулсан Клаудиа Гомез Молина).
Энэ нь танд сонирхолтой байж магадгүй: 37 богино хайрын шүлэг
тэд ханхүү - амьдралдаа...Гэм нүгэл биш, гутамшиг хүлээсэн хэн нэгний хүний дуу хоолойг сонссон ч болоосой
хэлсэн ч биш хүчирхийлэл, гэхдээ хулчгар зан!
Үгүй ээ, хэрэв би тэднийг сонсоод тэд надтай ярих юм бол тэд бүгд хамгийн тохиромжтой.
Энэ өргөн ертөнцөд хэн надад үүнийг хүлээн зөвшөөрдөг вэ? тэр
би хэзээ нэгэн цагт бузар муутай байсан уу?
Өө ноёд оо, ах нар аа,
Хараал ид, би сахиусан тэнгэрээс залхаж байна!
Хаана байна? дэлхийн хүмүүс?
Би энэ дэлхий дээрх цорын ганц бузар, буруу амьтан мөн үү?
Тэднийг эмэгтэйчүүд хайрлаагүй байж магадгүй,
тэд урвасан байж магадгүй; гэхдээ инээдтэй, хэзээ ч үгүй!
Тэгээд урваж амжаагүй инээдтэй байсан би
Тэр дээдсүүдтэйгээ яаж эргэлзэлгүй ярих вэ?
Би , Би бусармаг, шууд утгаараа бузар, бузар муугийн өчүүхэн, гутамшигт утгаараа бузар муутай байсан.
2. Лиссабоныг дахин үзсэн (1923), гетероним Алваро де Кампосын бичсэн
“Лиссабон дахин зочилсон” хэмээх өргөн хүрээтэй шүлэг нь 1923 онд бичигдсэн байдаг. Түүхээс бид нийгмийн тухай туйлын гутранги, буруу яруу найргийн дуу хоолойг олж харлаа. тэр амьдардаг .
Шүлгүүд нь бослого, үгүйсгэх гэсэн утгатай үгсээр тэмдэглэгдсэн байдаг: яруу найргийн "би" заримдаа юу ч биш, юу ч хүсдэггүй гэж үздэг. Субьект нь нийгэмдээ хэд хэдэн удаа татгалздаг. Бид ууртай, бүтэлгүйтсэн, тэрслүү, урам хугарсан яруу найргийн өөрийгөө тодорхойлдог.
Шүлгийн туршид бид заримыг нь хардаг.Бичгийн үндэс суурийг тавихын тулд нэгтгэсэн хос эсрэг тэсрэг талууд, өөрөөр хэлбэл өнгөрсөн ба одоо, хүүхэд нас, насанд хүрсэн үе, бидний амьдарч байсан амьдрал ба одоогийн хоёрын ялгаанаас бид текст хэрхэн бүтээгдсэнийг хардаг.
Үгүй: Би юу ч хүсэхгүй байна.
Би юу ч хүсэхгүй байна гэж аль хэдийн хэлсэн.
Надад дүгнэлт хийж битгий ирээрэй!
0>Цорын ганц дүгнэлт бол үхэх
Надад гоо зүй гэж битгий ирээрэй!
Надад ёс суртахууны тухай битгий ярь
Метафизикийг эндээс зайлуул. !
Надад бүрэн тогтолцоог бүү номло, намайг байлдан дагуулалд бүү оруулаач
Шинжлэх ухаан (шинжлэх ухаан, бурхан минь, шинжлэх ухааны!)—
Шинжлэх ухаан, урлаг, орчин үеийн соёл иргэншлийн тухай!
Би бүх бурхдад ямар буруу зүйл хийсэн бэ?
Хэрвээ чамд үнэн байгаа бол үүнийг өөртөө хадгал!
Би бол техникч, гэхдээ надад зөвхөн техник дотор л техник бий.
Үүнээс биш би галзуурсан, байх бүрэн эрхтэй.
Бүх эрхтэй гэж сонссон уу? ?
Бурханы төлөө намайг битгий зовоо! <1
Тэд намайг гэрлэсэн, дэмий хоосон, өдөр тутмын, татвартай байхыг хүссэн үү?
Тэд намайг үүний эсрэгээр, Юуны ч эсрэг үү?
Хэрэв би өөр хүн байсан бол тэдэнд сайхан сэтгэлийг өгөх байсан.
Яг л байгаагаараа тэвчээртэй байгаарай!
Надгүйгээр тамд оч,
Эсвэл намайг тамд ганцааранг нь явуулаач!
Яагаад бид хамт явах ёстой гэж?
Миний гарт бүү хүр!
Би дургүй гарт хүрэх. Би ганцаараа баймаар байна гэж
би аль хэдийн хэлсэнби ганцаардмал хүн гэж!
Өө, намайг компаниас байлгахыг хүсэх нь ямар хэцүү юм бэ!
Өө хөх тэнгэр—миний бага нас шиг—,
Мөнх хоосон үнэн ба төгс!
Өө зөөлөн өвөг дээдсийн, хэлгүй Тагус,
Тэнгэр туссан өчүүхэн үнэн!
Өө, гашуун зовлон, өнөөдрийн Лиссабон! <1
Чи надад юу ч өгөхгүй, надаас юу ч авахгүй, чи миний мэдэрдэг юу ч биш!
Намайг зүгээр орхи! Би удаан биш, хэзээ ч удаан хугацаа шаарддаггүй ...
Мөн Ангис ба Анир чимээгүй байхад би ганцаараа баймаар байна!
3. Autopsicografía de Fernando Pessoa
1931 онд бичсэн "Autopsicografía" богино шүлэг дараа жил нь Португалийн модернизмын чухал хэрэгсэл болох Presença сэтгүүлд хэвлэгджээ.
Арван хоёрхон мөртөөр яруу найрагч өөртэйгөө харилцах харилцаа, зохиол бүтээлийн талаар эргэлзэж байна. Бодит байдал дээр бичих нь тухайн сэдвийг чиглүүлдэг хандлага, түүний мөн чанарын үндсэн дүрмийн салшгүй хэсэг мэт харагддаг.
Шүлэг нь уран зохиолын бүтээл туурвих үе, түүний хүлээн авалтын аль алиныг нь шүлэг болгон авч үздэг. олон нийтэд унших, бичих үйл явцын талаар мэдээлэл өгөх (бүтээх - унших - хүлээн авах) болон үйл ажиллагаанд бүх оролцогчдыг оролцуулах (зохиогч - уншигч)
Яруу найрагч бол дүр эсгэдэг <1
Тэр хуурамч. Энэ нь маш бүрэн
тэр ч байтугай тэр үүнийг өвдөлт гэж дүр эсгэдэг
түүний үнэхээр мэдэрч байгаа өвдөлт.
Түүний бичсэн зүйлийг уншсан хүмүүс
мэдэрдэг. өвдөлтунш,
яруу найрагчийн амьдардаг хоёрыг биш
тэдэнд байгаагүйг нь унш.
Тиймээс тэр цаашаа
учрыг нь сарниулж,
зүрх гэж нэрлэгддэг жинхэнэ очих газаргүй галт тэрэг
.
4. Альваро де Кампосын эсрэг нэрээр Табакериа
Алваро де Кампосын гетеронимын хамгийн алдартай шүлгүүдийн нэг бол яруу найрагчийн өөртэйгөө харьцах харьцааг өгүүлсэн "Табакериа" шүлэг юм. Дэлхий ертөнц, түүний түүхэн агшин дахь хоттой харилцах харилцаа.
Дараах мөрүүд нь 1928 онд бичсэн энэхүү урт, сайхан яруу найргийн бүтээлийн зөвхөн нэг хэсэг юм. Бид гутранги харцаар яруу найрагчийг "Яруу найрагч"-ын сэдвийг хөндөж буйг хардаг. нигилист үзэл бодлоос урам хугарах .
Ганцаардаж байгаа энэ хүн өөрийгөө зүүд зүүдэлдэг гэж боддог ч хоосон мэт санагддаг. Шүлгүүдийн туршид бид одоогийн нөхцөл байдал болон тухайн сэдвийн хүссэн зүйлийн хоорондох ялгааг ажигладаг; байгаа болон таны хүсч буй зүйлийн хооронд. Эдгээр ялгаанаас шүлэг нь түүний жинхэнэ байр суурийг баталгаажуулах, түүнийг идеалаас нь холдуулсан холын төлөөх гашуудал дээр бүтээгдсэн.
Би юу ч биш.
Би хэзээ ч юу ч болохгүй. .
Би юу ч баймааргүй байна.
Үүнээс гадна надад хорвоогийн бүх мөрөөдөл бий.
Миний өрөөний цонх,
Өөрсдийгөө хэн болохыг хэн ч мэдэхгүй дэлхийн сая сая хүмүүсийн нэг нь
(хэрэв мэддэг байсан бол юу мэдэх байсан бэ?)
Загалмайн нууцтай тулгарсан цонхнууд гудамжбайнга хүмүүсээр
бүх бодолд хүрэх боломжгүй гудамж,
бодит, байж боломгүй бодит, тодорхой, өөрийн мэдэлгүй тодорхой
чулуун доорх зүйлсийн нууцлаг, оршнолуудын
1>
Ханаанд нойтон толбо зурдаг үхэлтэй
бүх юмны машиныг юу ч үгүй гудамжинд хөтөлдөг хувь тавилантай.
Өнөөдөр би итгэлтэй байна. Хэрэв би үнэнийг мэдсэн бол
үхэх гэж байгаа мэт тунгалаг
, салах ёс гүйцэтгэх,
, эгнээний галт тэрэг гэх мэт ах дүүгийн харилцаа надад байгаагүй. Миний хажуугаар цуваа өнхрөхөд
миний гавлын ясны дотор урт исгэрэх чимээ
мэдрэл догдолж, яс минь эхлэх үед .
Өнөөдөр би бодож, олоод мартсан хүн шиг эргэлзэж байна
Өнөөдөр би гудамжны эсрэг талын Тамхины дэлгүүрт үнэнч байхын хооронд эргэлзэж байна. гадна тал,
мөн бүх зүйл зүүд мэт, дотроо бодит зүйл мэт.
Би бүх зүйлд бүтэлгүйтсэн.
(...)
Би таамагласан цээжиндээ Христээс илүү хүмүүнлэгийн ухааныг тэвэрсэн,
Би ямар ч Кантын бичсэнээс илүү гүн ухааныг нууцаар бодсон.
Гэхдээ би тийм л хүн бөгөөд үргэлж байх болно. дээврийн хонгилд,
Би амьдардаггүй байсан ч гэсэн.
Би үргэлж үүний төлөө төрөөгүй хүн байх болно.
Би байх болно. Үргэлж ямар нэгэн шинж чанартай хүн л бай,
Би үргэлж ямар ч шинж чанаргүй хананы өмнө хаалга онгойлгохыг хүлээдэг хүн байх болно.хаалга,
хязгааргүйн дууг тахианы үүрэнд дуулсан,
Сохор худагт Бурханы дуу хоолойг сонссон нэгэн.
Надад итгээрэй. ? Миний дээр ч биш, юу ч биш
Байгаль минь нар, бороогоо асгаж, галт толгой дээр минь асгаж, салхи үсийг минь сэгсийтэл
юу ч тохиолдсоны дараа нэг бол ирэх ёстой, эсвэл ирэхгүй байна.
Зүрхний боолууд, одод,
бид орноосоо босохоосоо өмнө дэлхийг байлдан дагуулдаг;
бид сэрдэг бөгөөд энэ нь тунгалаг болдог ;
бид гудамжинд гараад харь гаригийнхан болдог,
Энэ бол дэлхий ба нарны аймаг, Сүүн зам ба Тодорхой бус юм.
(. ..)<1
Тамхины дэлгүүрийн эзэн үүдэнд гарч ирээд үүдэнд тулж суув.
Хүзүү мурийсан,
Сэтгэлийн эвгүйрхлээр, Би үүнийг харж байна.
Тэр үхнэ, би үхнэ.
Тэр хаягаа орхиж, би шүлгээ орхино.
Өгөгдсөн мөчид шошго үхнэ. тэгээд миний шүлгүүд үхнэ.
Дараа нь өөр цагт тэмдэг зурсан гудамж
шүлэг бичсэн хэл нь үхнэ.
Тэгээд Энэ бүхэн тохиолдсон аварга гариг үхэх болно .
Бусад систем дэх бусад гаригуудад хүмүүстэй төстэй зүйл
шүлэгтэй төстэй,
амьдтай төстэй зүйлсийг үргэлжлүүлэн хийх болно. Дэлгүүрийн тэмдгийн дор,
дандаа нэг юм нөгөөгийнхөө өмнө,
дандаа нэг зүйл нөгөөтэйгөө адил хэрэггүй,
үргэлжболомжгүй, бодит мэт тэнэг,
үргэлж ёроолын нууц нь гадаргын нууц шиг тодорхой,
үргэлж энэ эсвэл тэр зүйл эсвэл нэг зүйл ч биш, нөгөө ч биш.
(...)
(Хэрвээ би угаагчийн охинтой суувал
баярлах байсан болов уу)
Үүнийг хараад босоод ирлээ. Би цонх руу явлаа
Тамхины дэлгүүрээс тэр хүн гарч ирэв (өмднийхөө халаасанд мөнгө хадгалдаг уу?),
аа, би түүнийг мэднэ, энэ бол Эстевез, хэн "Метафизик мэдэхгүй.
(Тамхины дэлгүүрийн эзэн үүдэнд гарч ирэв).
Мэргэн зөн совиндоо хөтлөгдөн Эстевез эргэж хараад намайг танив;
Тэр гараа даллав. Тэгээд би баяртай гэж хашгирч байна, Эстевез! мөн орчлон ертөнц
миний дотор ямар ч идеал, найдваргүйгээр дахин бүтээгдэж
тамхины дэлгүүрийн эзэн инээмсэглэв.
5. Үүнийг Фернандо Пессоа
Фернандо Пессоа өөрөө гарын үсэг зурсан бөгөөд 1933 онд Пресенча сэтгүүлд нийтлэгдсэн "Эсто" гэдэг нэрээр нь биш харин мета уран зохиолын шүлэг, өөрөөр хэлбэл шүлэг юм. Энэ нь өөрийн бүтээлийн үйл явцтай холбоотой байдаг.
Яруу найрагч уншигчдад шүлгийг бүтээх механизмыг ажиглаж, үзэгчидтэй ойртож, ойр дотно харилцааг бий болгох боломжийг олгодог. Шүлгүүдэд тухайн сэдэв нь шүлгийг бүтээхдээ учир шалтгааны логикийг хэрхэн ашиглаж байгаа нь тодорхой харагдаж байна: шүлгүүд нь сэтгэлээс биш төсөөллөөс гардаг. Сүүлчийн мөрүүдээс харахад яруу найрагч дамжуулан олж авсан таашаалыг уншигчдад дамжуулдаг