අපි මෙම ව්‍යාපාරයේ සෞන්දර්යය, සාරධර්ම සහ තේමාවන් විදහා දක්වන ආත්මීයත්වය, නිදහස, ආශාවන්, ජාතිකවාදය, විප්ලවය, අධ්‍යාත්මිකත්වය, උත්කෘෂ්ටත්වය සහ අතික්‍රමණය සෙවීම වැනි කෙටි ආදර කාව්‍ය තෝරා ගැනීමක් ඉදිරිපත් කරන්නෙමු.

රොමැන්ටිකවාදය යනු 19 වැනි සියවසට සංක්‍රමණය වීමේදී මතු වූ සාහිත්‍ය සහ කලාත්මක ව්‍යාපාරයකි. එය ආසන්න වශයෙන් 1830 දක්වා වර්ධනය වූ ව්‍යාපාරයක් වුවද, එය සියවසේ දෙවන භාගයේ වැදගත් ලේඛකයන් තුළ බලාත්මක විය.

1. ඔබ නිහඬ ඇයි?

කර්තෘ: විලියම් වර්ඩ්ස්වර්ත්

ඔබ නිහඬ ඇයි? ඔබේ ආදරය

ඉතා නින්දිත හා කුඩා,

නැති වාතය එය වියළී යන තරම් ශාකයක්ද?

මගේ උගුරේ කෙඳිරිගාන හඬ ඇසෙන්න:

මම රාජකීය ළදරුවෙක් ලෙස ඔබට සේවය කළා. සිතන්න සහ මෙනෙහි කරන්න

ඔබේ ආදරය නොමැතිව මගේ ජීවිතය කැඩී යයි

මට කතා කරන්න! සැකයක් වැනි වධ හිංසාවක් නැත:

මගේ ආදරණීය පපුවට ඔබව අහිමි වී ඇත්නම්

එහි පාළු රූපය ඔබව නොසෙල්වන්නේද?

මගේ යාඥාවන්හිදී නිහඬව නොසිටින්න!<1

සුදු හිමෙන් වැසී ගිය කුරුල්ලාට වඩා මම එහි කැදැල්ල තුළ පාළු වී සිටිමි. ඔහුගේ නිශ්ශබ්දතාවය වේදනාවක් සහ රාත්‍රියක් බවට පත්වන අතර ඔහුගේ ආදරය ඔහුගේ ආශාවන්ට වහලෙකු කරයි. පෙම්වතා අයැද සිටියි, නොසැලී සිටියි, විරසක වෙයිඑක, මම වහලෙක්,

මා වගා කළ බීජයෙන් මා නෙළාගන්නේ කුමක්ද?

ප්‍රේමය වටිනා සහ සියුම් බොරුවකින් පිළිතුරු දෙයි;

මොකද ඔහු මූර්තිමත් කරන්නේ එවැනි මිහිරි පැතිකඩකි. ,

එම, ඔහුගේ සිනහව නමැති ආයුධය පමණක් භාවිතා කරමින්,

සහ, සෙනෙහස දල්වන දෑසින් මා ගැන මෙනෙහි කරමින්,

මට තවදුරටත් දැඩි බලයට එරෙහි විය නොහැක,

මගේ මුළු පැවැත්මෙන් ඔහුට ගෞරව කිරීමට.

ආදරය කරන කාන්තාවට, ආදරය පාපොච්චාරණය නොකළ අභිරහසක් බවට පත්වන අතර, සියල්ල මායාවක් වුවද, ආදරණීයයාගේ සිනාමුසු ප්‍රතිරූපය ඉදිරියේ එය වැඩිවිය හැක්කේ.

එය ඔබට උනන්දු විය හැකිය: Frankenstein by Mary Shelley: සාරාංශය සහ විශ්ලේෂණය

15. සිනහ ගීතය

කර්තෘ: විලියම් බ්ලේක්

හරිත වනාන්තර ප්‍රීති හඬින් සිනාසෙන විට,

සහ ඝෝෂාකාරී දිය පහර සිනාසෙයි;

වාතය අපගේ හාස්‍යජනක බුද්ධියට සිනාසෙන විට,

හරිත කඳුකරය අප නගන ඝෝෂාවට සිනාසෙන විට;

තණබිම් විචිත්‍රවත් කොළ පැහැයෙන් සිනාසෙන විට,

සහ පොකිරිස්සා ප්‍රීතිමත් දර්ශනයට සිනාසෙයි;

මේරි සහ සුසාන් සහ එමිලි

"හ හහ් හහ්!" ගායනා කරන විට ඔවුන්ගේ මිහිරි වටකුරු මුඛයෙන්.

අපේ මේසය චෙරි සහ ගෙඩිවලින් පිරී ඉතිරී යන සෙවනේ

සිනසුරු කරන ලද කුරුල්ලන් සිනාසෙන විට,

ළඟට පැමිණ ප්‍රීති වන්න, මා හා එක්වන්න,

හහ් හහ් හහ් එය සතුටට හා සතුටට ද එය කරයි, වඩාත්ම පවාමගියා. උද්යෝගිමත්, තීව්‍ර සහ බෙදාගත් ජීවිතය සමරන්න.

16. නොපමාව . ප්‍රශ්නයට ප්‍රතිචාර වශයෙන්: කවිය යනු කුමක්ද?

කර්තෘ: Alfred de Musset

මතකයන් දුරු කරන්න, සිතුවිල්ල සවිකරන්න,

ලස්සන රන්වන් පැහැයක් මත අක්ෂය එය දෝලනය වන,

නොසන්සුන් සහ අනාරක්ෂිතව තබා ගන්න, නමුත් කෙසේ වෙතත් මම රැඳී සිටිමි,

සමහර විට ක්ෂණික සිහිනය සදාකාලික කරන්න

පිරිසිදු හා ලස්සනට ආදරය කර එහි සමගිය සොයන්න ;

ආත්මයේ දෝංකාරයට සවන් දෙන්න;

ගායනා කරන්න, සිනාසෙන්න, අඬන්න, තනියම, අහඹු ලෙස, මඟ පෙන්වීමක් නොමැතිව;

සුසුමක් හෝ සිනහවක් , කටහඬක් හෝ බැල්මක්,

විශිෂ්ට වැඩක් කරන්න, කරුණාවෙන් පිරි,

මුතු කඳුළක්: එයයි

පෘථිවියේ කවියාගේ ආශාව, ඔහුගේ ජීවිතය සහ අභිලාෂය

කාව්‍යමය පරාවර්තනය රොමෑන්ටිකවාදයේ උත්සුකතාවයේ කොටසකි. මෙම කාව්‍යයේ දී, මුසෙට් ඔහුට කවිය යනු කුමක්ද යන්න විස්තර කරයි: ජීවිතයේ පෙනෙන නිෂ්ඵලභාවය තුළ අතික්‍රමණය සෙවීම.

17. විද්‍යාවට

කර්තෘ: Edgar Allan Poe

Science! ඔබ කාලයාගේ සැබෑ දියණියයි!

ඔබේ සියුම් දෑසින් සියල්ල වෙනස් කරන්නෙහිය.

ඔබ මෙසේ කවියාගේ,

ගිජුලිහිණියාගේ හදවත ගිල දමන්නේ මන්ද? යථාර්ථය?

ඔහු ඔබට ආදරය කළ යුත්තේ කෙසේද? නොඑසේ නම් ඔහු නිර්භීත පියාපත් මත නැඟී ගියද,

ස්වර්ණාභරණ ආකාශයේ නිධානයක් සොයමින්

ඉබාගාතේ නොයන

ප්‍රඥාවන්තයෙකු ලෙස ඔහු ඔබව විනිශ්චය කරන්නේ කෙසේද?

ඔබ ඩයනා ඇයගෙන් උදුරා ගත්තේ නැද්ද?අශ්ව රථයද?

හමාද්‍රියාඩ්වරුන් වනයෙන් එළවා දැමුවේ නැත

යම් ප්‍රීතිමත් තාරකාවක නවාතැන් ගැනීමටද?

ඔබ නයඩ්වරුන් ගංවතුරෙන් උදුරා ගත්තේ නැත,

කොළ තණකොළවල එල්ෆ් සහ මම

ගිම්හාන සිහිනය සියඹලා යට?

රොමැන්ටික්වාදය සාම්ප්‍රදායික සිට නවීන ලෝකයට සංක්‍රමණය වීමට මුහුණ දෙයි, එහිදී මිනිසාගේ දැනුම සහ විද්‍යාව පොරොන්දු වේ. ගැලවීම සිදු වේ. කවියා විරුද්ධාභාසය පිළිබිඹු කරයි: විද්‍යාව ජයග්‍රාහී ලෙස විවෘත වුවද, කාව්‍යමය පරිකල්පනය මරණයට තර්ජනය කරයි.

18. ගිම්හානයේ අවසානය දැනීම

කර්තෘ: රොසාලියා ද කැස්ත්‍රෝ

ගිම්හානයේ අවසානය දැනීම

රෝගී බලාපොරොත්තු රහිත,

« මම සරත් සෘතුවේ දී මිය යනු ඇත!

—ඇය ශෝකය සහ ප්‍රීතිය අතර සිතුවා—,

මගේ සොහොන උඩින් මැරුණු කොළ පෙරළෙනවා මට දැනේවි

.<1

නමුත්... මරණයට පවා ඇයව සතුටු කිරීමට අවශ්‍ය නොවීය,

ද ඇයට කුරිරු ය;

ඔහු ශීත ඍතුවේ දී

සහ, සියල්ල සිදු වූ විට ඇගේ ජීවිතය ඉතිරි කළේය. මිහිමත නැවත ඉපදුනා,

ඔහු ඇයව හෙමින් මැරුවා, සුන්දර වසන්තයේ ප්‍රීතිමත් ගීතිකා අතර.

මෙම කවිය ආදර උත්ප්‍රාසයෙන් සලකුණු වේ. මරණය සීතල කාලවලදී රෝගියා පසුපස හඹා නොයයි, නමුත් වසන්තය මල් පිපෙන විට ඇගේ හුස්ම සොරකම් කරයි.

19. ඔබෙන් කිසිවක් ඉතිරි නොවේ

කර්තෘ: කැරොලිනා කොරොනාඩෝ

ඔබෙන් කිසිවක් ඉතිරි නොවේ... අගාධය ඔබව ගිල්වා...

රකුසන් ඔබව ගිල දැමුවා මුහුදේ.

අවමංගල ස්ථානවල නටබුන් නොමැත

හෝඔබේම ඇටකටු පවා.

තේරුම් ගැනීමට පහසුය, පෙම්වතා ඇල්බර්ටෝ,

එය ඔබට මුහුදේදී ඔබේ ජීවිතය නැති වූ බවයි;

නමුත් රිදෙන ආත්මය තේරුම් නොගනී<1

ඔබ දැනටමත් මිය ගිය විට මම ජීවත් වන්නේ කෙසේද.

මට ජීවිතයත් ඔබට මරණයත් දෙන්න,

ඔබට සාමයත් මට යුද්ධයත් දෙන්න,

මට ඉඩ දෙන්න ඔබ මුහුදේ ඔබ සහ මම ගොඩබිම ...

එය වාසනාවේ ලොකුම නපුරයි!

1848 දී ලියන ලද මෙම කවියේ කැරොලිනා කොරොනාඩෝ තම ආදරණීයයාගේ මරණයට පෙර වේදනාව නියෝජනය කරයි විවෘත මුහුදේ. නොපැමිණීමේ වධ හිංසා විඳීමට ඇය තවමත් ජීවතුන් අතර සිටින බව උද්යෝගිමත් පෙම්වතාට තේරුම් ගත නොහැක.

20. The public consensus

කර්තෘ: Friedrich Hölderlin

මගේ හදවතේ ජීවිතය වඩා සුන්දර නොවේද

මම ආදරය කරන නිසා? මම වඩා උඩඟු සහ උමතු වූ විට,

වඩා කතා කරන සහ හිස් වූ විට ඔබ මාව වඩා වෙනස් කළේ ඇයි?

ආහ්! සමූහයා මිල කළ දේට කැමැත්තක් දක්වයි,

සේවයේ ආත්මය ප්‍රචණ්ඩත්වයට පමණක් ගරු කරයි.

දිව්‍යමය

දෙවියන් කෙරෙහි පමණක් විශ්වාස කරන්න.

<0 පරිවර්තනය: Federico Gorbea

ආදරය ධාරාවට පටහැනියි: සමාජය ද්‍රව්‍යමය භාණ්ඩ සඳහා ආශා කරන අතරම, අභිමානය වගා කරන අතර, ආදරය අගය කළ හැක්කේ සදාකාලික දරුවන්ට පමණි.

21. සංඛ්‍යා සහ සංඛ්‍යා

කර්තෘ: නොවාලිස් (ජෝර්ජ් ෆිලිප් ෆ්‍රෙඩ්රික් වොන් හාර්ඩන්බර්ග්)

සංඛ්‍යා සහ සංඛ්‍යා නවත්වන විට

සියලු ජීවීන්ගේ යතුරු ,

විට එම අයගයන්න හෝ සිපගන්න

ගැඹුරු මුනිවරුන්ට වඩා දැන ගන්න,

නිදහස නැවතත් ලෝකයට පැමිණෙන විට,

ලෝකය නැවතත් ලෝකයක් බවට පත්වන විට,

අවසානයේ දී ආලෝකයන් සහ සෙවනැලි ඒකාබද්ධ වේ

සහ එකට ඒවා පරිපූර්ණ පැහැදිලි බවක් බවට පත්වේ,

පද්‍ය සහ කථා වල

ලෝකයේ සත්‍ය කථා වන විට,

එවිට තනි රහස් වචනයක්

මුළු පෘථිවියේම අසමගියන් දුරු කරනු ඇත.

සාමය සහ සහෝදරත්වය සඳහා පෘථිවිය පාලනය කිරීමට නිදහස, ආදරය සහ අලංකාරය නැවත පැමිණිය යුතු බව නොවාලිස් තේරුම් ගනී. මෙය රොමැන්ටික්වාදයේ අතීතයේ ලාක්ෂණික පරමාදර්ශීකරණයයි, එය ස්වභාවධර්මය සමඟ මිනිසාගේ නැතිවූ එකමුතුකම නැවත ලබා ගැනීමට ඇති ආශාව ලෙස ප්‍රකාශ වේ.

22. ශක්තියේ වචන තුනක්

කර්තෘ: Friedrich Schiller

මම අඳින පාඩම් තුනක් ඇත

ගැඹුරු ලෙස දැවෙන ගිනි පෑනකින්,

ආශිර්වාද ලත් ආලෝකයේ මාවතක් තබමින්

සෑම තැනකම මාරාන්තික පපුවක් ගැහෙනවා.

බලාපොරොත්තුවෙන් සිටින්න. අඳුරු වලාකුළු තිබේ නම්, බලාපොරොත්තු සුන්වීම් සහ මායාවන් නොමැති නම්,

නළල පහත් කරන්න, එහි සෙවනැල්ල නිෂ්ඵලයි,

හෙට සෑම රාත්‍රියකම අනුගමනය කරයි.

ඇදහිල්ල ඇතුව සිටින්න. ඔබේ බෝට්ටුව තල්ලු කරන තැන

සුළං හෝ ගොරවන රළ,

දෙවියන් (අමතක නොකරන්න) අහස,

පොළොව පාලනය කරයි, සහ සුළග සහ කුඩා ඔරුව.

ප්‍රේමය ඇතුව සිටින්න, එක ජීවියෙකුට පමණක් නොව ප්‍රේම කරන්න,

අපි කණුවෙන් කණුවට සහෝදරයන් බව,

සහ සියල්ලන්ගේම යහපත උදෙසා ඔබේ ආදරයසුඛෝපභෝගී,

සූර්‍යයා තම මිත්‍රශීලී ගින්න වැගිරෙන්නාක් මෙන්.

වැඩෙන්න, ආදරය කරන්න, ඉන්න! ඔබේ පපුවේ

සටහන් කර ගන්න

පරිවර්තනය: Rafael Pombo

Friedrich Schiller මෙම කවිය තුළ ශක්තිය ලබා ගැනීමට යතුරු බෙදා ගනී: බලාපොරොත්තුව, විශ්වාසය සහ ආදරය. මේ ආකාරයෙන්, ඔහු ගුප්තවාදය විසින් ස්පර්ශ කරන ලද එහි එක් අංශයකින් රොමෑන්ටිකවාදයේ සෙවීම් පෙන්වා දෙයි.

23. The Old Stoic

කර්තෘ: Emily Brontë

පොහොසත් මම පහත් කොට සලකමි;

සහ ආදරය මම අවඥාවෙන් සිනාසෙමි;

<0 කීර්තිය සඳහා වූ ආශාව උදෑසන සමග අතුරුදහන් වූ සිහිනයකට වඩා වැඩි දෙයක් නොවීය.

මම යාච්ඤා කරන්නේ නම්, මගේ තොල් සසල කරන එකම යාච්ඤාව

:

“මම දැන් දරාගෙන සිටින හදවතට ඉඩ දෙන්න

මට නිදහස ලබා දෙන්න!”

ඔව්, මගේ උපවාස දින ඔවුන්ගේ ඉලක්කයට ළඟා වන විට,<1

ඒ මා ඉල්ලා සිටින්නේ එකම දෙයයි:

ජීවිතයේ සහ මරණයේදී, දම්වැල් නැති ආත්මයක්,

ප්‍රතිරෝධය දැක්වීමට ධෛර්යයක් ඇත. ධනයට හෝ හැඟීම්වලට වඩා ඉහළින් ආත්මයේ නිදහස සඳහා දැඩි ආශාවෙන් සිටින මිනිසා.

24. ගායකයා

කර්තෘ: ඇලෙක්සැන්ඩර් පුෂ්කින්

ඔබ ප්‍රේම ගායකයාගේ, ගායකයාගේ වත්තට යාබද රාත්‍රී කටහඬ

දැමුවාද? ඔහුගේ ශෝකය?

උදෑසන පැයේදී, කෙත්වතු නිශ්ශබ්ද වන විට

සහ ශබ්දයශෝකජනක සහ සරල පැන්පයිප් නාදය,

ඔබට එය ඇසුණේ නැද්ද?

නිසරු කැලෑ අඳුරේ

ප්‍රේමයේ ගායකයා, ඔහුගේ දුකෙහි ගායකයා ඔබට හමු වූවාද?

ඔහුගේ සිනහව, ඔහුගේ හැඬීමේ හෝඩුවාව,

ඔහුගේ සාමකාමී බැල්ම, ශෝකයෙන් පිරී ඇති බව ඔබ දුටුවාද?

ඔබට ඔහුව හමු වී නැද්ද?

ආදරයේ ගායකයාගේ, දුකේ ගායකයාගේ සාමකාමී හඬ

ට ඔබ අවධානයෙන් සුසුම් හෙළුවාද?

කැලේ මැද සිටින තරුණයා දුටු විට,

0> ඔබ බැබළීමකින් තොරව ඔහුගේ බැල්ම හරස් කළ විට,

ඔබ සුසුම්ලෑවේ නැද්ද?

පරිවර්තනය: Eduardo Alonso Duengo

මෙම කවියේ රුසියානු ලේඛක ඇලෙක්සැන්ඩර් පුෂ්කින්, උත්ප්‍රාසාත්මක රොමැන්ටික් එහි පැමිණ සිටී. කවියාට නම් ප්‍රේමයේ ගායකයා තමා මලානික බව හඳුනාගන්නේ.

25. දුක

කර්තෘ: Alfred de Musset

මට මගේ ශක්තියත් මගේ ජීවිතයත් නැතිවෙලා,

මගේ මිතුරන් සහ මගේ ප්‍රීතිය;

0>මට මගේ ආඩම්බරය පවා නැති වී ඇත

එමගින් මගේ ප්‍රතිභාව ගැන මට විශ්වාසයක් ඇති විය.

මම සත්‍යය දැනගත් විට,

ඇය මිතුරියක් යැයි මම සිතුවෙමි;

මා තේරුම් ගත් විට සහ දැනුණු විට,

මම දැනටමත් ඇය ගැන පිළිකුලෙන් සිටිමි.

එසේ වුවද ඇය සදාකාලික ය,

සහ ඇයව නොසලකා හැර ඇති අය

මේ පාතාල ලෝකයේ ඔවුන් සියල්ල නොසලකා හැර ඇත.

දෙවියන් වහන්සේ කතා කරයි, ඔහුට පිළිතුරු දීමට අවශ්‍යය.

ලෝකයේ මට ඉතිරිව ඇති එකම යහපත

බලන්න: ලෙට් ඉට් බී, ද බීට්ල්ස් විසිනි: ගීතයේ පද රචනය, පරිවර්තනය සහ විශ්ලේෂණය 0>සමහර විට ඇඬුවා.

දුක කාව්‍යයේ ඇල්ෆ්‍රඩ් මුසෙට් ආත්මයේ වැටීම අවදි කරයි,සත්‍යයට මුහුණ දුන් ඇය තම අභිමානය නිෂ්ඵල ලෙස සොයාගෙන ඇත. මිනිසා තමන් ගැන ආඩම්බර වන සෑම දෙයක්ම ක්ෂනික ය. ඔහුට අයිති කඳුළු පමණයි.

26. නුසුදුසු මතකය

කර්තෘ: Gertrudis Gómez de Avellaneda

ඔබ සදාකාලික ආත්මයේ සහකාරිය,

වේගවත් වාසනාවේ ස්ථිර මතකය වේවිද?. ..

නිම් නැති මතකය පවතින්නේ ඇයි,

යහපත්කම සැහැල්ලු හුළඟක් සේ ගෙවී ගියහොත් , ඔහ්, ඔබේ අඳුරු මුඛය නොනැවතී,

මහිමය දහසක් අතිවිශාල භූමදානය

සහ වේදනාව අවසාන සැනසීම!

ඔබේ දැවැන්ත බලය කිසිවෙකු පුදුමයට පත් නොකරන්නේ නම් 1>

සහ ඔබ ඔබේ සීතල යෂ්ටියෙන් ගෝලය පාලනය කරන්න,

එන්න!, ඔබේ දෙවි මගේ හදවත ඔබව නම් කරයි.

ඇවිත් මේ දුෂ්ට අවතාරය ගිල දමන්න,

අතීත සතුට සුදුමැලි සෙවනැල්ල,

අඳුරු වලාකුළක් පැමිණීම සතුටක්! එය නිෂ්පාදනය කිරීම හොඳයි. මේ හේතුව නිසා, එය සිය මාර්ගයේ ඇති සියල්ල මකා දැමීමට අමතක වීම ඉල්ලා සිටී.

27. මගේ නපුරු

කර්තෘ: Gertrudis Gómez de Avellaneda

නිෂ්ඵල ඔබේ මිත්‍රත්වය කනස්සල්ලෙන්

මට වධ දෙන නපුර අනුමාන කිරීමට උත්සාහ කරයි;

0>නිෂ්ඵලයි, මිතුරා, චලනය විය, මගේ හඬ

ඔබේ මුදු මොළොක් බව හෙළි කිරීමට උත්සාහ කරයි.

එයට ආදරය පෝෂණය කරන ආශාව, පිස්සුව

පැහැදිලි කළ හැකිය ගිනි...

වේදනාව, ප්‍රචණ්ඩ කෝපය,

තොල් හරහා හුස්ම පිට කළ හැකියතිත්තකම...

මගේ ගැඹුරු අසහනය කියනවට වඩා

මගේ කටහඬ හොයාගන්න බැහැ, මගේ සාමාන්‍ය සිතිවිල්ල,

එහි මූලාරම්භය ගැන විමසා බලන විට මම ව්‍යාකූල වෙනවා:

නමුත් එය ප්‍රතිකර්මයක් නැති භයානක අකුසලයකි,

ජීවිතය ද්වේශ සහගත කරයි, ලෝකය ද්වේෂ කරයි,

හදවත වියලීමයි... කොටින්ම එය වෙහෙසයි!

රොමෑන්ටිකවාදය තුළ, දුක් වේදනාවලදී පවා හැඟීම් සහ ඒවායේ අන්තයන් සමරනු ලැබේ, ගායනා කරනු ලැබේ. එක් දෙයක් පමණක් සැබෑ සහ භයානක නපුරක් ලෙස දැකිය හැකිය, මන්ද එය ජීවිතය වෙහෙසකර කරයි: කම්මැලිකම.

28. Dream

කර්තෘ: Antonio Ros de Olano

The POET

Do not return to the liquid abode,

virgin of the ඔබ ගුවනට නගින විල...

නැගී සිටින මීදුමට ඉහලින් දිගටම යන්න 0>මගේ ගමන නිෂ්ඵලයි.

කවියා

පලා යන හෙරොන් පසු උකුස්සා මෙන්,

අවකාශ හරහා මම ඔබේ පියාසැරිය අනුගමනය කරන්නෙමි;

0>ආදරයේ පියාපත් ඔවුන් මගේ නැග්ම ගෙන යයි;

ඔබ ස්වර්ගයට ගියහොත්, මම ඔබව ස්වර්ගයේදී අත්අඩංගුවට ගන්නෙමි...

දැක්ම

එය ශ්‍රේෂ්ඨතම වැටීමයි .

කවියා

ප්‍රශංසනීය ඇස් ඇති කන්‍යාව, ඔබ කවුදැයි මම දනිමි

පිනි වැස්සට පෙර මාව වැසී ගිය බව;

සැහැල්ලු වැස්මකින් ඔබේ කුඩා බව හෙළි කරයි

වටකුරු පියයුරු, මගේ අභිප්‍රාය වෙත...

දැක්ම

සිහින වල සුරංගනාවිය.

කවියා

ආ ! ඈත වපසරියක මම ඔබ දෙස බලා සිටිමි,

වඩා නිරුවතින් වඩාත් සුන්දරයි...

ඔබ මනුෂ්‍ය සංවේදනයෙන් පලා යනවාද?

සමහරවිට ඔබේ සිත සැකයට බිය වේවි ? ...

දර්ශනය

දහෙට කම්මැලිකම

උකුස්සා අල්ලාගෙන සිටින හෙරොන් මමයි,

දුර ඈත ක්ෂිතිජ දකිමින්;

ඔබේ නොසන්සුන් අභිලාෂය මා වෙත ළඟා වන විට,

මතක තබා ගන්න!, කවියාගේ වීණාව ඔබේ දෑතින් බිඳී යනු ඇත.

Antonio Ros de Olano කවියා සහ නිර්මාණාත්මක දැක්ම අතර ඇති දුෂ්කර සම්බන්ධය කාව්‍යමය සංවාදයක ස්වරූපයෙන් ප්‍රකාශ කරයි. කවියා ඇය ගැන ආශා කර ඇයව සොයද්දී, ඇයට තර්ජනය කරන්නේ එක් දෙයක් පමණි: කම්මැලිකම.

29. Holy Nature

කර්තෘ: Antonio Ros de Olano

Holy Nature!... මම දවසක්,

මගේ වාසනාවට මගේ හානියට කැමති ,

මම මේ සරුසාර එළවලු කෙත් අත්හැර

ප්‍රීතිය පිරිහී ගිය නගරයට.

මම පසුතැවිලි වී ඔබ වෙත ආපසු එන්නෙමි, මගේ ප්‍රේමය,

එක් අයෙකු ලෙස අපිරිසිදු

නීච මහජනයාගේ බාහුව බිඳී ගොස් පාළු මාවතේ යහපත අනුගමනය කරන බවට දිවුරනවා

කලාව කොතරම් සරසා මවාපානවාද,

ගස්, මල්, කුරුල්ලන් සහ උල්පත්

ඔබ තුළ සදාකාලික තාරුණ්‍යය බෙදා හරින්නේ නම්,

ඔබේ පියයුරු උස් කඳු ය,

ඔබේ සුවඳ හමන පරිසරය,

සහ ඔබේ ඇස් පුළුල් ක්ෂිතිජ ද?

මෙම සොනෙට් එකෙහි රොස් ඩි ඔලානෝ ආමන්ත්‍රණය කරන්නේ රොමැන්ටික්වාදයේ සාමාන්‍ය වටිනාකමකි: ස්වභාවධර්මයට ආපසු යාමට ඇති ආශාව. රොමෑන්තිකයන්ට නගරයේ සැප සම්පත් හිස් කවචයක් සේ පෙනේ. ස්වභාවධර්මය, එහි කොටස සඳහා, නිරන්තර අලුත් කිරීම සහ ජීවන මූලාශ්රය වේ. මෙම කවිය De la solitude .

30 යන සොනෙට් පහේ චක්‍රයේ පළමුවැන්නයි.ඉන්න.

2. අපි කොටස් කරන විට

කර්තෘ: බයිරන් උතුමාණන්

අපි වෙන්වන විට

නිශ්ශබ්දතාවයෙන් සහ කඳුළින්,

අඩ බිඳුණු හදවත් සමඟ

වසර ගණනාවක් තිස්සේ අපව වෙන් කිරීමට,

සුදුමැලි වී ඔබේ කම්මුල් සහ සීතල විය,

සහ ඔබේ හාදුව ඊටත් වඩා සීතල විය;

ඇත්තෙන්ම ඒ පැය පුරෝකථනය කළා

ඒකට දුක.

උදෑසන පිනි

මගේ ඇහිබැම මත සීතල ගිලී ගියේය:

එය මට දැන් දැනෙන දේ ගැන අනතුරු ඇඟවීමක් ලෙස දැනුනි.

සියලු පොරොන්දු කඩ වී ඇත

සහ චංචල ඔබේ කීර්ති නාමයයි:

ඔබේ නම කතා කරන බව මට ඇසෙනවා

මම ඔබේ ලැජ්ජාව බෙදාගන්නවා.

>ඔබ මට පෙර නම් කර ඇත,

මරණයේ හඬ මට ඇහෙනවා;

කම්පනයක් මා හරහා දිව යයි:

මම ඔබට මෙතරම් ආදරය කළේ ඇයි?

0>ඔවුන් දන්නේ නැහැ මම ඔබව හඳුනන බව,

මම ඔබව හොඳින් දැන සිටි බව:

දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ මම ඔබ ගැන පසුතැවෙනවා,

ඉතා ගැඹුරින් එය ප්‍රකාශ කිරීමට.

රහසින් අපි හමුවෙමු. 1>

වසර ගණනාවකට පසු,

ඔබ නැවත හමු වුවහොත්,

මම ඔබව පිළිගන්නේ කෙසේද?

නිශ්ශබ්දතාවයෙන් සහ කඳුළු සමඟ.

ද පෙම්වතා වෙන්වීම රිදවනවා පමණක් නොව, පෙම්වතාගේ කීර්ති නාමයේ බිහිසුණු දෝංකාරය, යුවලගේ ඉතිහාසය නොසලකා හරින සුහද කටහඬින් ඔහුගේ කන් කරා ළඟා වේ. වේදනාව සහ ලැජ්ජාව පෙම්වතාට දැනේ. විය හැකි නැවත හමුවීමක් හමුවේ කුමක් කළ යුතුද?

3. රයිම්ස්, XI

කර්තෘ: ගුස්ටාවෝ ඇඩොල්ෆෝදෙවියන්

කර්තෘ: Gabriel García Tassara

Albano, ඔහු දෙස බලා ඔහුව ප්‍රතික්ෂේප කරන්න. එය දෙවියන් වහන්සේ ය, ලෝකයේ දෙවියන් වහන්සේ ය.

ඒ දෙවියන් වහන්සේ ය, මනුෂ්‍යයාගේ දෙවියන් ය. ඔහු අහසේ සිට ගැඹුරට

අහස හරහා වේගයෙන් ලිස්සා යයි.

එම ඝෝෂාකාරී වලාකුළු සහිත රථයේ ඔහු දෙස බලන්න;

ඒ විශිෂ්ට කෙරුබ්වරුන්ගේ කණ්ඩායම් අතරින් ඔහු දෙස බලන්න. ;

ගිගුරුම් හඬින් ඔහුගේ සර්වබලධාරී හඬ ඇසෙයි.

ඔහු කොහෙද යන්නේ? එය පවසන්නේ කුමක්ද? ඔබ දැන් ඔහුව දකින පරිදි,

උත්තරීතර හෝරාවේ විස්මයට පත් වූ මැවිල්ලේ සිට

ඔහුගේ දෙපා යටට වැටෙන ලෝකයන් ඔහු පැමිණෙනු ඇත.

අගාධයේ බලා සිටින අවසාන උතුරට

සමහරවිට ඔහු මේ මොහොතේම ඔහුට මෙසේ කියයි:

“නැඟිටින්න”, හෙට පෘථිවිය නොවන්නේය.

අහෝ, එය පවසන මිනිසා කාලකන්නි නොපවතියි!

මෙම දර්ශනයට ප්‍රතිරෝධය දක්වන ආත්මය අවාසනාවන්තයි

සහ ස්වර්ගය දෙසට ඇස් ඔසවා හඬ නොබලයි!

ස්වාමීනි, ස්වාමීනි, මට ඔබ ඇසෙනවා. ස්වාමීනි, ස්වාමීනි, මම ඔබව දකිමි.

අහෝ, විශ්වාසවන්ත දෙවිඳුනි! අහෝ, අදේවවාදියාගේ දෙවියනි!

මෙන්න මගේ ආත්මය... එය ගන්න!... ඔබ දෙවියන්ය.

දෙවියන් කවිය රොමෑන්ටිකවාදයේ කොටසකි. අද්භූත ආනුභාවයෙන්, ඔහු තම ගීත සඳහා හේතුව ඇදහිල්ලෙන් සොයා ගනී. දෙවියන්ට ප්‍රශංසා කිරීමට අමතරව, කාව්‍යය 19 වන සියවසේ දැනටමත් ඇසුණු අදේවවාදී හඬවල් ගැන විලාපය ප්‍රකාශ කරයි.

31. මාව පුරවන්න, ජුවානා, චිසල් වීදුරුව

කර්තෘ: Jose Zorrilla

මාව පුරවන්න, Juana, the chiseled glass

දාර ඉහිරෙන තුරු,

සහ අතිවිශාල සහ ශරීරයක් සහිත වීදුරුවක්මට දෙන්න

උත්තම මත්පැන් වල හිඟයක් නොමැති බව.

පිටතට ඉඩ දෙන්න, පව්කාර නඩුවෙන්,

බියෙන් කුණාටුව,

බැතිමතුන් අපගේ දොරකඩට කතා කරන්න,

විඩාබර පියවරට යටත් වන සටන් විරාමයන්.

එය බලා සිටීමට හෝ බලාපොරොත්තු සුන් වීමට හෝ සමත් වීමට ඉඩ හරින්න;

ප්‍රබල සුළඟට, තේරුමක් නැතිව,<1

ඉක්මන් ගංවතුර සමඟ කපා දැමීම හෝ විනාශ කිරීම;

වන්දනාකරු ජලය සමඟ ගමන් කරන්නේ නම්,

මට, ඔබේ සමාව දීමෙන්, වාක්‍ය ඛණ්ඩය වෙනස් කිරීම,

එය නොගැලපේ මම වයින් නොමැතිව ඇවිදින්නෙමි.

මෙම කාව්‍යයේ ජෝස් සොරිල්ලා දෙවියන්ගේ ආත්ම පානයට ගීතයකින් අපව සතුටු කරයි. හාස්‍යජනක ස්වරයකින්, එය ජලයට ඉහළින් මිදි මල් පැණි සමරයි. මෙසේ ගයන්නේ රස වින්දනයටය.

32. කලාත්මක ස්පාඤ්ඤයට

කර්තෘ: Jose Zorrilla

අවුල් සහගත, සුලු හා දුක්ඛිත ස්පාඤ්ඤය,

කාගේ පස, මතකයන් සමඟ කාපට් කර ඇත,

එය තමන්ගේම තේජස තොලගාමින් යයි

එක් එක් කීර්තිමත් දස්කම් වලින් එහි ඇති ස්වල්පය:

ද්‍රෝහියා සහ මිතුරා නිර්ලජ්ජිත ලෙස ඔබව රවටා,

ඔවුන් ඔබේ වස්තු මිල දී ගන්නේ කුණුවලින් ,

Tts ස්මාරක ඔහ්! සහ ඔබේ කතා,

විකිණීම, අමුතු දේශයකට මඟ පෙන්වයි.

සාපයක්, නිර්භීත අයගේ නිජබිම,

එය ත්‍යාගයක් ලෙස ඔබට හැකි ඕනෑම කෙනෙකුට ලබා දෙන්න

ඔබේ උදාසීන දෑත් නොසෙල්වෙන නිසා!

ඔව්, එන්න, මම දෙවියන්ට ඡන්දය දෙනවා! ඉතිරිව ඇති දේ සඳහා,

ද්‍රෝහී විදේශිකයන්, ඔබ කෙතරම් අශික්ෂිත

ස්පාඤ්ඤය වෙන්දේසියක් බවට පත් කර තිබේද!

කලාත්මක ස්පාඤ්ඤයට යනු නාට්‍යමය ස්වරූපයක් සහිත සොනට් එකකි ස්වරය, එහිකාලිස්ට් යුද්ධ සන්දර්භය තුළ ජාතික කලාත්මක උරුමයන් කොල්ලකෑම සහ එය විදේශ අතට විකිණීම Zorrilla හෙළා දකී. මේ ආකාරයට කවියද ජාතිකවාදී විලාපයකි.

33. ඔවුන් පවසන්නේ ශාක කතා නොකරන බවයි...

කර්තෘ: Rosalía de Castro

ඔවුන් පවසන්නේ ශාක, උල්පත් හෝ කුරුල්ලන් කතා නොකරන බවයි,

ඔහු ඔහුගේ කටකතාවලින් හෝ ඔහුගේ දීප්තියෙන් තාරකාවලින් සැලෙන්නේ නැත;

ඔවුන් එය කියයි, නමුත් එය සත්‍ය නොවේ, මන්ද සෑම විටම, මම පසුකර යන විට,

මගෙන් ඔවුන් මැසිවිලි නඟමින් කෑගසයි: «පිස්සු ගැහැනිය එතනට යනවා, ජීවිතයේ සදාකාලික වසන්තය සහ කෙත්වල

සිහින දකිමින්,

ඉතා ඉක්මනින්, ඉතා ඉක්මනින්, ඇයට අළු හිසකෙස් ලැබෙනු ඇත,

ඇය වෙව්ලනවා, හිරිවැටෙනවා, තුහීන තණබිම් ආවරණය කරනවා".

මගේ හිස මත අළු හිසකෙස් ඇත, තණබිම් මත හිම ඇත;

නමුත් මම දිගටම සිහින දකිමි, දුප්පත්, සුව කළ නොහැකි නින්දෙන් ඇවිදින්නා,<1

නිවී යන සදාකාලික වසන්තය සමඟින්

සහ කෙත්වතුවල සහ ආත්මයන්හි සදාකාලික නැවුම්බව,

සමහරක් මැලවී ගියත්, තවත් සමහරු දැවී ගියත්.<1

තරු සහ උල්පත් සහ මල්, මගේ සිහින ගැන මැසිවිලි නඟන්න එපා;

ඒවා නොමැතිව, ඔබ ඔබව අගය කරන්නේ කෙසේද, එසේත් නැතිනම් ඔබ ඒවා නොමැතිව ජීවත් වන්නේ කෙසේද?

Rosalía de Castro ලබා දෙයි මෙම උත්තරීතර කාව්‍යය සිහින දකින්නෙකු, රොමැන්ටික්වාදයේ මූලික මූලධර්මය ලෙස නිරූපණය කර ඇත. ආදරය මෙන්, සිහින දකින්නන් ධාරාවට විරුද්ධ වන අතර භෞතික ලෝකයේ තර්කනයට ඔවුන් උමතු බව පෙනේ.

33. මගේ මව්බිමට

කර්තෘ: ජෝර්ජ්අයිසැක්ස්

වැලි වල කාන්තාරයේ සිංහයන් දෙදෙනෙක්,

ඉරිසියාවෙන් පෙලඹී,

සටන් කර, වේදනාවෙන් කෑගසමින්

සහ සම්පූර්ණයෙන් රතු පෙණ හකු .

ඒවා රැලි වෙනවා, පටු වන විට, මාන

සහ ව්‍යාකූල දූවිලි වලාකුළකින් පසු,

ලොම් පිටත් වේ, පෙරළෙන විට, වැටී,

ඔවුන්ගේ කැඩුණු නහර වල ලේ රතු පාටයි.

එහි රාත්‍රිය ඔවුන් සටන් වැදෙනු ඇත...

ඔවුන් තවමත් ගර්ජනා කරයි... මළකුණු

උදෑසනය පමණක් සොයාගනු ඇත සීතල පම්පා.

උමතු, ඵල රහිත සටන්,

බෙදී ගිය මිනිසුන් තමන්වම කා දමති;

ඔබේ සංගීත කණ්ඩායම් සිංහයෝය, මගේ මව්බිම!

මෙම සොනට් එකේ , ජෝර්ජ් අයිසැක් තම රට බෙදන කන්ඩායම් පුද්ගලාරෝපණය කරන්නේ සටන් කරන සිංහයන් දෙදෙනෙකුගේ රූපයෙන්, වන මෘගයන්ට වඩා වැඩි යමක් නොවන සිංහයන් ය. මේ අනුව, ඔහු මව්බිමට තුවාල කරන සහෝදර ඝාතන සටන හෙළා දකී.

34. සොල්දාදුවාගේ සොහොන

කර්තෘ: ජෝර්ජ් අයිසැක්ස්

ජයග්‍රාහී හමුදාව කඳු මුදුනෙන්

කන්දෙන්,

සහ දැනටමත් හුදකලා කඳවුරක්

දහවල් පහන් ආලෝකයෙන් නෑමයි,

කළු නිව්ෆවුන්ඩ්ලන්ඩ් හි,

රෙජිමේන්තුවේ ප්‍රීතිමත් සහකාරිය,

හූල් දෝංකාර දෙයි <1

නිම්නයේ පුනරාවර්තන දෝංකාරයෙන්.

සොල්දාදුවාගේ සොහොන උඩ අඬන්න,

එම රළු ලොග කුරුසිය යට

තවමත් ලේ වැගිරෙන තණකොළ ලෙවකන්න

සහ එවන් ගැඹුරු නින්දක අවසානයක් බලා සිටියි.

මාස ගණනාවකට පසුව, සියෙරාහි ගිජුලිහිණියෝ

තවමත් සැරිසැරූ

නිම්නය, එක් දිනක් යුධ පිටියක්;

කුරුසදැනටමත් බිම ඇති සොහොන්...

මතකයක් නොවේ, නමක් නොවේ...

අහෝ!, නැත: සොල්දාදුවාගේ සොහොන මත,

හි කළු නිව්ෆවුන්ඩ්ලන්ඩ්

හඬවල් නතර විය,

උතුම් සත්වයන්ගෙන් වැඩි ප්‍රමාණයක් එහි ඉතිරිව ඇත

ඇට තණකොළ මත විසිරී ඇත.

ජෝර්ජ් අයිසැක්ස් ආපසු යයි සොල්දාදුවන් වැතිර සිටින කෙත්වලට එහිදී, රෙජිමේන්තු සුනඛයා, නිව්ෆවුන්ඩ්ලන්ඩ් අභිජනනයෙන් මරණයට පත් විය.

35. කුරිරු පාලකයෙකුට

කර්තෘ: ජුවන් ඇන්ටෝනියෝ පෙරෙස් බොනල්ඩ්

ඔවුන් හරි! මගේ අත වැරදියි

උතුම් දේශප්‍රේමයෙන් මඟ පෙන්වන විට,

ඔබේ අපකීර්තිය නම් වූ ඒකාධිපතිවාදය,

වෙනිසියුලානු ගෞරවාන්විත අලුගෝසුවා!

ඔවුන් හරි! ඔබ ඩයොක්ලෙටියන් නොවේ,

සුල්ලා නොවේ, නීරෝ හෝ රෝසාස් නොවේ!

ඔබ උමතුවාදයට නීචත්වය ගෙන එයි...

ඔබ කුරිරු පාලකයෙකු වීමට තරම් පහත් ය!<1

“මගේ රට පීඩාවට පත් කිරීම”: එය ඔබේ මහිමයයි,

“ආත්මාර්ථකාමීත්වය සහ කෑදරකම”: එය ඔබේ ආදර්ශ පාඨයයි

“ලැජ්ජාව සහ අගෞරවය”: ඒ ඔබේ කතාවයි;

ඔවුන්ගේ දරුණු විපතේදී පවා, ජනතාව තවදුරටත් ඔවුන්ගේ පිළිකුල ඔබ දෙසට හෙළන්නේ නැත...

ඔහු ඔහුගේ අවඥාව ඔබේ මුහුණට කෙළ ගසයි!

මෙම කාව්‍යයේ වෙනිසියුලානු ලේඛක Pérez Bonalde දුෂ්කර දේශපාලන ආතතියක් මධ්‍යයේ ආදර උත්ප්‍රාසය උද්දීපනය කරයි. තම ජනතාව පීඩාවට පත් කරන්නා කුරිරු ලෙස හැඳින්වීම ඔහු වැරදි බව "ඇත්ත" ය. මෙම පීඩකයා තවමත් කුරිරු පාලකයෙකුට වඩා බෙහෙවින් පහත් හා කාලකණ්ණි ය.

36. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය

කර්තෘ: රිකාඩෝ පල්මා

තරුණ මිනිසා

තාත්තේ! ඔහු මා බලා සිටියිසටන්

මගේ කොටළු පැටියා ලේ ආඝ්‍රාණය කරයි

සහ සටනට පියාසර කරයි

ඉගිරෙන්නේ නැතිව.

වඩාත් මට ජයග්‍රහණය සැකයි

සතුරා ඉතා ශක්තිමත් බව

වැඩිහිටියා

මගේ ආශිර්වාදය ඔබ සමඟ යයි.

ඔබ ඉතිහාසයේ ජීවත් වනු ඇත.

තරුණයා

> පියාණෙනි! මගේ හෙල්ලයේ ඔරුවේ

බොහෝ දෙනෙක් දූවිලි සපා

අවසානයේ සියල්ලෝම පලා ගියහ...

බියසුණු ඝාතනයක් විය!

අපට ඇත. ආපසු නගරයට

අපි තුවාලවලින් පිරී සිටිමු.

මහලු මිනිසා

යහපත් අයගේ රුධිරයෙන්

නිදහස වතුර පෙවී ඇත.<1

තරුණයා

තාත්තේ! මට මැරෙන්න හිතෙනවා. ඔබගේ සදාකාලිකත්වය

මගේ ආත්මයට වාසනාවක් වේවා

මහලු මිනිසා

දිවි පිදූවන්

මනුෂ්‍යත්වය සුරකින අදහස කරයි!

රොමෑන්ටිකවාදය එහි ජාතිකවාදය සහ විප්ලවවාදී ආත්මය වෙනුවෙන් ද කැපී පෙනුණි, එය මහා අරමුණු සඳහා කැපකිරීමේ වටිනාකම උසස් කරයි. La democracia .

37 සංවාද කවියෙන් Ricardo Palma නියෝජනය කරන්නේ මෙයයි. නොපැමිණීම

කර්තෘ: එස්ටෙබන් එචෙවාරියා

එය මගේ ආත්මයේ අක්ෂර වින්‍යාසය,

සහ මගේ ප්‍රීතිය

ඔහු ද පිටව ගියේය:

ක්ෂණයකින්

මට සියල්ල අහිමි විය,

ඔබ කොහෙද ගියේ

මගේ ආදරණීය ළිඳ?

සියල්ල

අඳුරු වැස්මකින් වැසී තිබුණි,

ලස්සන අහස,

මාව ආලෝකමත් කළ;

සහ ලස්සන තරුව

මගේ ඉරණම,

එහි ගමනේ

එයඑය අඳුරු විය.

මගේ හදවතට අවශ්‍ය වූ

තනුව

එහි අක්ෂර වින්‍යාසය නැති විය

අවමංගල්‍ය ගීතය

සන්සුන්

මගේ ආශාවේ

නොපෙනෙන ශෝකය පමණි.

මට අවශ්‍ය තැන

මගේ දුක්බර ඇස්,

0>මම සොඳුරු ආදරයේ දේහය දකිමි;

සෑමතැනම

ක්ෂණික තේජස,

කගේ මතකය

මට වේදනාවක් ගෙනදෙයි .

ආපසු මගේ තුරුලට එන්න

ආදරණීය හිමිකරු,

ප් රශංසා කරන හිරු

මා මත බබළයි;

නැවත එන්න; සියල්ල සතුටු කරන

ඔබේ බැල්ම,

මගේ කළු රාත්‍රිය

දුරු වේවි

කවියා හොඳ නැතිවීම ගැන විලාප දමයි. ජීවිතය . ඔහුගේ ජීවිතයේ යහපත කොතැනට ගොස් ඇත්දැයි කල්පනා කරන තරමට දුක සහ දුක් වේදනා ඔහුට සමීප විය.

38. Youth

කර්තෘ: Jose Mármol

ඔබ බලන්නේ නැද්ද? ඔබ බලන්නේ නැද්ද? සමාන වේ

දීප්තිමත් පුළිඟු තීරුවක්

ගංගාවක වසා ගැටිති පිළිබිඹු කරයි

නැගෙනහිර දෙසින් සඳ දිස්වන විට.

සහ එම යුගලය ගෝලයේ සඳ

ඔවුන් සියල්ල වෙව්ලමින් ලස්සනයි

බය හෝ මතකය පවා නොමැතිව

ඔවුන් පසුපස එන සෙවනැල්ල ගැන.

පෙනුමක් නැත ?

ජීවිතය තම පපුවේ සිරකරගෙන සිටින මිනිසායි,

සහ සෘද්ධිමත් පොළෝතලය ඔහුගේ සුන්දර රන් කබොලෙන් ඔහුව සංග්‍රහ කරයි.

ආහ්. , ඔව්, ඔව්, යෞවනය, ලෝකයේ ප්‍රීතිය ඔබේ පපුව අල්ලා ගැනීමට ඉඩ දෙන්න:

ඔබේ තොල්

ජීවිතයේ සාරවත් ප්‍රීතිය මුදා හරින.

ඒ හිනා , සහ ගායනය, සහ බීම,

සහ සුඛෝපභෝගී සහ විනෝදයjaded:

ප්‍රීතියෙන් සිහින දකිමින් ජීවත් වෙනවා

ඔබ තවත් බේබදු යුගයකට යනවා.

නමුත් ඔබ අත වනන වේගවත් පියාපත්

අත්හිටු නොවන්න, මන්ද දෙයියනේ, මොහොතකට

ඉදිරියට ඇති ඕනෑම දෙයක් තල්ලු කරන්න

ඔබ වසන මල් පාරෙන්. යාචකයා ඔබෙන් ඔහුගේ පාන් ඉල්ලයි :

සිනාසහ උපහාසය දෝංකාර දෙයි

මැරෙන මිනිසාගේ නැවතීම සඳහා

දෙවියන් වෙනුවෙන් නොවේ මොහොතක් මෙනෙහි කරන්න

0>පොළොව, ජීවය සහ පරමාදර්ශීව

ඔබට ප්‍රචණ්ඩකාරී වීමට අවශ්‍ය නැත

නපුරේ උපහාසාත්මක උපහාසයක් බවට.

රොමෑන්ටිකවාදයේ සාමාන්‍ය පරිදි, හෝසේ Mármol යෞවනය සහ ඔහුගේ උද්යෝගිමත් ආත්මය උසස් කරයි. තාරුණ්‍යය තීව්‍ර ලෙස ජීවත් වීමට සුදුසුයි, පරිණතභාවය ගෙන එන උපහාසය හැකිතාක් කල් ප්‍රමාද කරන්න යැයි කවියා පවසයි.

40. දුප්පත් මල

කර්තෘ: මැනුවල් ඇකුනා

—“මම ඇයි ඔබ දෙස මෙතරම් පහත් ලෙස බලන්නේ,

දුප්පත් මල?

ඔබේ ජීවිතයේ අලංකාරය

සහ වර්ණය කොහිද?

»මට කියන්න, ඔබ මෙතරම් දුකින් සිටින්නේ ඇයි,

මිහිරි හොඳද?»

— «කවුද? කාවද? උමතු වූ උමතුව

ප්‍රේමයක්,

ක්‍රමයෙන් මාව විනාශ කළ

වේදනාවෙන්!

සියලු මුදු මොළොක් බවින් ආදරය කරන නිසා

1>

ඇදහිල්ලෙන්,

මම ආදරය කළ සත්වයා

මට ප්‍රේම කිරීමට අවශ්‍ය නොවීය.

»ඒ සඳහා මම සියුම් ලෙස මැලවීමි

දුකයි,

මගේ ශාපලත් වේදනාවේ හැමදාම අඬනවා,

හැමදාම මෙහෙමයි!»—

මල කතා කළා! ...

මම කෙඳිරුවා. ...විය

මගේ ආදරයේ මතකයට සමානයි.

දුප්පත් මල් හි, මෙක්සිකානු මැනුවෙල් අකුනා තම ආදරණීයයා විසින් ප්‍රතිනිර්මාණය නොකළ ප්‍රේමයේ ආත්මයක් පුද්ගලාරෝපණය කරයි .

41. තමාටම

කර්තෘ: ජියාකොමෝ ලියෝපාර්ඩි

ඔබ සදහටම විවේක ගනීවි,

වෙහෙසුණු හදවත! මම සදාකාලික යැයි සිතූ

වංචාව මිය ගියේය. මිය ගියා. ඒ වගේම මම අනතුරු අඟවනවා

මා තුළ, ප්‍රශංසනීය මිත්‍යාවන් ගැන

බලාපොරොත්තුවෙන්, ආශාව පවා මිය ගොස් ඇත.

සදහටම එය රැඳේ;

තදන්නට තරම් . ඔබේ හෘද ස්පන්දනයට

සුදුසු දෙයක් නැත; මහපොළොව

සුසුමකට සුදුසු නැත: උනන්දුව සහ වෙහෙස

එය ජීවිතයයි, ඊට වඩා දෙයක් නොවේ, සහ ලෝකය මඩයි

සන්සුන් වන්න, බලාපොරොත්තු සුන් කරන්න

0> අවසන් වරට: අපේ ජාතියට, දෛවය

ප්‍රදානය කළේ මරණය පමණි. එබැවින්, උඩඟු,

ඔබේ පැවැත්ම සහ ස්වභාව ධර්මය පිළිකුල් කරන්න

සහ විශ්වීය විනාශයට වඩා සැඟවුණු ආකාරයකින්

පවතින බව

දැඩි බලය,

සහ සෑම දෙයකම අසීමිත නිෂ්ඵලකම.

පරිවර්තනය: Antonio Gómez Restrepo

මෙම කවියේ, ඉතාලි ජාතික Giacomo Leopardi තමාගේ අවාසනාවට හඬ නඟයි. , ඔහුගේ ජීවිතය සහ ඔහුගේ ආශාවන්. කම්මැලිකම විෂය තුළ ගිලී යයි, ඔහු වටා ඇති සියල්ල නිෂ්ඵල බව හැර අන් කිසිවක් නොපෙනේ.

යොමු

• බයිරන්, ජෝර්ජ් ගෝර්ඩන්: තෝරාගත් කවි . පරිවර්තනය José María Martin Triana විසිනි. එල් සැල්වදෝරය: නරඹන්නා.
• Mármol, José: කාව්‍යමය සහ නාට්‍යමය කෘති . පැරිස් / මෙක්සිකෝව: Vda de Ch. Bouret පොත් සාප්පුව.1905.
• Onell H., Roberto සහ Pablo Saavedra: අපි අතරමං වෙමු. විචාරාත්මක විවරණ සහිත ද්විභාෂා කාව්‍ය සංග්‍රහය . Altazor සංස්කරණ. 2020.
• Palma, Ricardo: සම්පූර්ණ කවි , Barcelona, ​​1911.
• Prieto de Paula, angel L. (edit.): Poetry of රොමෑන්ටිකවාදය . සංග්රහය. පුටුව. 2016.
• Miguel de Cervantes Virtual Library.

මෙයද බලන්න

ප්‍රේමය, ජීවිතය සහ මරණය පිළිබඳ එමිලි ඩිකින්සන්ගේ කවි

Bécquer

—මම ගිනිමය, මම අඳුරුයි,

මම ආශාවේ සංකේතය වෙමි;

මගේ ආත්මය ප්‍රීතිය සඳහා ආශාවෙන් පිරී ඇත.

ඔයා මාව හොයනවද?

—ඒ ඔයා නෙවෙයි, නැහැ.

—මගේ නළල සුදුමැලියි, මගේ ගෙතුම් රන්වන් පාටයි,

ඔබට නිමක් නැති සතුටක් පිරිනැමිය හැකියි.

මම මුදු මොළොක් බවින් නිධානයක් තබමි.

ඔබ මට කතා කරනවාද?

—නැහැ, ඒ ඔබ නොවේ.

—මම සිහිනයක් , කළ නොහැක්කකි,

මීදුම සහ ආලෝකයේ නිෂ්ඵල අවතාරය;

මම අසංවර වෙමි, මම අස්පර්ශනීය වෙමි;

මට ඔබට ආදරය කළ නොහැක.

—අනේ එන්න; ඔබ එන්න!

මෙම කාව්‍යයේ Gustavo Adolfo Bécquer නියෝජනය කරන්නේ මිනිස් ආත්මයේ උත්ප්‍රාසය, එය ලෝකය ඉදිරිපත් කරන දෙයින් සෑහීමකට පත් නොවන නමුත් කළ නොහැකි සිහිනයට ආශා කරන ලෙසයි. එහිදී ඔහුගේ ඛේදවාචකය උපත ලබයි.

4. වැටීම, කොළ, වැටීම

කර්තෘ: Emily Brontë

Fall, කොළ, වැටීම; මිය යන්න, මල්, පහව යන්න;

රාත්‍රිය දිගු වේවා, දවල් කෙටි වේවා;

සෑම පත්‍රයක්ම මට සතුටකි

එය සරත් සෘතුවේ ගස මත සැලෙන විට.

අපි හිමෙන් වට වී සිටින විට මම සිනාසෙන්නෙමි;

රෝස මල් වැවිය යුතු තැන මම පිපෙන්නෙමි;

රාත්‍රියේ කුණුවීම

අඳුරකට ඉඩ දෙන විට ගයන්නෙමි day .

එමිලි බ්‍රොන්ටේ, ඇගේ Wuthering Heights නවකතාව සඳහා ප්‍රසිද්ධියක් උසුලන මෙම කවිය සමඟින් ගමන් කරන්නේ මල් මැලවී යන විටත්, තුහින තර්ජන එල්ල වන විටත්, රාත්‍රිය ඇය වෙත වැසී යන විටත් උද්‍යෝගිමත් ආත්මය ජීවිතයට ඇලුම් කරන අයුරුයි.

ඔබ උනන්දු විය හැකිය: Wuthering Heights නවකතාව.

5.Elegies, nº 8

කර්තෘ: Johann Wolfgang von Goethe

ප්‍රේමණීය, ඔබ මට කියන විට පිරිමින් කිසිවිටෙක ඔබ දෙස අනුග්‍රහයෙන් නොබැලූ බවත්, ඔබේ මව

, ඔබ නිශ්ශබ්දව ගැහැණියක් වන තුරු,

මට එය සැකයි සහ මම ඔබව අමුතුවෙන් මවා ගැනීමට සතුටු වෙමි,

මිදි වැලෙහි වර්ණය හා හැඩය ද නොමැති බව,

රාස්ප්බෙරි දැනටමත් දෙවිවරුන් සහ මිනිසුන් පොළඹවන විට.

ප්‍රේමවන්තයා තම ආදරණීයයා මිදි වැල සමඟ සංසන්දනය කරයි, එය ඉදුණු විට පමණක් මිනිසුන් සහ දෙවිවරුන් සතුටු කිරීමට එහි හොඳම තෑගි පිරිනමයි. රොමෑන්ටිකවාදයේ සාමාන්‍ය පරිදි, ස්වභාවධර්මය පැවැත්ම සඳහා රූපකයක් බවට පත්වේ.

6. Eternity

කර්තෘ: William Blake

ප්‍රීතිය තමාටම දම්වැල් කරගන්නා

පියාපත් සහිත ජීවිතය විනාශ කරයි.

නමුත් මම ප්‍රීතිය ලබන්නේ කාටද සිපගැනීමෙන් සදාකාලිකත්වයේ උදාවෙහි ජීවත් වේ. 1>

7. සමනලයා

කර්තෘ: Alphonse de Lamartine

වසන්තයේ උපන්

සහ රෝස මල මෙන් මැරෙන්න අකාලිකයි;

Like a සැහැල්ලු zephyr

රසවත් සාරයේ පොඟවා ගැනීම

සහ ඇයව මත් කරන ඩයෆනස් නිල් පැහැයෙන්

ලැජ්ජයි සහ නොපැහැදිලි පිහිනීම;

යන්තම් විවෘත මලක පැද්දෙමින්, <1

තටුවෙන් සියුම් රත්‍රන් සොලවන්න,

ඉන්පසු පියාසර කිරීම

සන්සුන්

ආලෝක ප්‍රදේශ තුළ ඔබ අතරමං විය; ඔබේ ඉරණම එයයි,

අනේ පියාපත් ඇති සමනලයා!

එවැනි මිනිසුන්නොසන්සුන් ආශාව;

එහේ මෙහේ පියාසර කරනවා, එය කිසිදා විවේක ගන්නේ නැහැ,

සහ අහසට පියාසර කරයි.

ප්‍රංශ ජාතික Alphonse de Lamartine සමනලයා, උගේ ගැහෙන සද්දෙ සහ උගේ සැලෙන හැටි දකිනවා. සංක්‍රාන්තිය, පසුව එය මිනිසා සමඟ සංසන්දනය කිරීමට පමණි, එම ඉරණමට නිරාවරණය වේ.

8. යුද්ධයේ මෝඩකම

කර්තෘ: වික්ටර් හියුගෝ

මෝඩ පෙන්ලෝප්, ලේ බොන,

මත්මත් කෝපයෙන් මිනිසුන් ඇදගෙන යන

පිස්සු, බිහිසුණු, මාරාන්තික ඝාතනය,

ඔබේ ප්‍රයෝජනය කුමක්ද? අහෝ යුද්ධය! මෙතරම් අවාසනාවකට පසු

ඔබ දුෂ්ට පාලකයෙකු විනාශ කර අලුත් අයෙක් නැඟිටිනවා නම්,

සහ තිරිසන් සදහටම තිරිසන් සතා වෙනුවට?

පරිවර්තනය: Ricardo Palma

ප්‍රංශ රොමැන්ටික්, වික්ටර් හියුගෝ සඳහා, යුද්ධය නිෂ්ඵල අත්දැකීමකි, මන්ද සෑම කුරිරු පාලකයෙකුම වෙනත් අයෙකු විසින් ප්‍රතිස්ථාපනය කරනු ලැබේ. එය ආදර උත්ප්‍රාසයකි. බලය හමුවේ කලකිරීම කතා කරයි

9. Ode to Joy

කර්තෘ: Friedrich Schiller

ප්‍රීතිය, දෙවිවරුන්ගේ ලස්සන ෆ්ලෑෂ්,

Elysium දියණිය!

මත්පැන් අපි උද්යෝගයෙන්,

ආකාශ දේවතාවිය, ඔබේ අභයභූමියට ඇතුළු වන්නෙමු.

ඔබේ අක්ෂර වින්‍යාසය නැවතත් එක්සේසත් කරයි

මොන කටුක චාරිත්‍රයක්ද වෙන්කර තිබුණේද;

සියලු මිනිසුන් සහෝදරයන් බවට පත්වෙනවා. නැවතත්

එහි ඔබේ මෘදු පියාපත් රැඳී තිබේ.

ඔහුගේ ප්‍රීතිය අපගේ ප්‍රීතියට එක්වන්න!

ඇමතීමට හැකි තැනැත්තා පවාඔබේ

පෘථිවියේ ආත්මයකට පවා.

එහෙත් කවුරුන් හෝ මෙය සාක්ෂාත් කර නොගත්තද,

ඔහුට මේ සහෝදරත්වයෙන් අඬමින් යන්න ඉඩදෙන්න!

හැමෝම ප්‍රීතියෙන් බොනවා

සොබාදහමේ ළයට පැමිණ,

සහ විශ්වාසවන්ත මිතුරෙක් මරණය දක්වා;

ජීවිතයට ආශාව පණුවාට

සහ කෙරුබ්ට දෙවියන්වහන්සේ ගැන මෙනෙහි කිරීම ලබා දෙන ලදී.

දෙවියන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි!

ඔවුන්ගේ සූර්යයන් ප්‍රීතියෙන්

බලවත් ආකාශ අවකාශය හරහා,

මෙසේ දුවන්න, සහෝදරවරුනි, ඔබේ ප්‍රීතිමත් මාවතේ

වැනි ජයග්‍රහණය කරා වීරයා.

මිලියන සංඛ්‍යාත ජීවින් වැලඳගන්න!

මුළු ලොවම එක්සේසත් කිරීමට හාදුවක් වේවා!

සහෝදරවරුනි, තරු පිරුණු සුරක්ෂිතාගාරයට ඉහලින්

ආදරණීය පියෙක් වාසය කළ යුතුයි.

ඔහු තරුවලට ඉහළින් වාසය කළ යුතුය!

Ode to Joy යනු Schillerගේ වඩාත් ප්‍රසිද්ධ කාව්‍යයකි, එය ජනප්‍රිය බීතෝවන්ගේ නවවන සංධ්වනියේ හතරවන ව්‍යාපාරයේ සංගීතයට සකසා තිබීමට ස්තූතිවන්ත විය. "Ode to Joy" ලෙස හැඳින්වේ. දිව්‍යමය මැවිල්ලෙන් පැන නගින ප්‍රීතිය සහ සියලු මිනිසුන්ගේ සහෝදරත්වයේ ඒත්තු ගැන්වීම ගැන ෂිලර් ගායනා කරයි.

ඔබට ගැඹුරින් සොයා බැලිය හැකිය: ලුඩ්විග් වැන් බීතෝවන්ගේ ප්‍රීතියට ගීතය

10. බලාපොරොත්තු සුන්වීම

කර්තෘ: සැමුවෙල් ටේලර් කෝල්රිජ්

මම අත්විඳින ලද නරකම,

ලෝකයට ඇති කළ හැකි නරකම දේ,

උදාසීන ජීවිතයක් ගොඩනඟන,

කලාපය විස්පර්

මියමින් සිටින අයගේ යාච්ඤාව.

මම මුළු දේම මෙනෙහි කළෙමි, ඉරීම

මගේ හදවතේ ජීවිතය සඳහා උනන්දුව,

විසුරුවා හැරීමට සහ මගේ බලාපොරොත්තුවලින් ඈත්ව,

දැන් කිසිවක් ඉතිරිව නැත. එසේනම් ජීවත් වන්නේ ඇයි?

ඒ ප්‍රාණ ඇපකරු, ලෝකය වහල්භාවයේ තබාගෙන සිටින

මම තවමත් ජීවත් වන බවට වූ පොරොන්දුව ලබා දීම,

කාන්තාවකගේ ඒ බලාපොරොත්තුව, නිර්මල විශ්වාසය<1

ඔවුන්ගේ නිශ්චල ප්‍රේමය තුළ, මා තුළ සටන් විරාමය සැමරූ

ප්‍රේමයේ කුරිරු පාලනය සමඟ, ඔවුන් ගොස් ඇත.

කොහේ?

මම පිළිතුරු දිය හැක්කේ කුමක්ද?

ඔවුන් ගියා! මම කුප්‍රකට ගිවිසුම කඩ කළ යුතුයි,

මාව මටම බැඳ තබන මේ ලේ බැඳීම!

නිශ්ශබ්දව මම කළ යුතුයි.

කොල්රිජ් රොමෑන්ටිකවාදයේ වඩාත් ගවේෂණාත්මක හැඟීම්වලින් එකක් ආමන්ත්‍රණය කරයි: බලාපොරොත්තු සුන්වීම. මෙම කවියේ, බලාපොරොත්තු සුන්වීම ප්‍රේම කලකිරීමකින් උපදින නමුත්, එය විඩාපත් වී, විකාර සංවේදනය අත්විඳින කවියාගේ අභ්‍යන්තර භූතයන් තුළ එහි ගැඹුරු මූලයන් ඇත.

11. අනුකම්පාව, අනුකම්පාව, ආදරය! ආදරය, දයාව!

කර්තෘ: ජෝන් කීට්ස්

දයාව, දයාව, ආදරය! ආදරය, දයාව!

0 වෙස් මුහුණු, පැල්ලමක් නොමැතිව.

මට ඔයාව ගන්න දෙන්නමම සියල්ල දනිමි, මගේ සියල්ල!

ඒ හැඩරුව, ඒ කරුණාව, ඒ පුංචි සතුට

ආදරය ඒ ඔබේ හාදුවයි...ඒ දෑත්, ඒ දිව්‍යමය ඇස්

ඒ උණුසුම් පපුව , සුදු, දිලිසෙන, ප්‍රසන්න,

ඔබම වුවද, දයාව සඳහා ඔබේ ආත්මය මට සියල්ල ලබා දෙන්න,

පරමාණුවකින් පරමාණුවක් රඳවා නොගන්න, නැතහොත් මා මියයන්න,

හෝ නම් මම දිගටම ජීවත් වෙමි, ඔබේ නින්දිත දාසයා පමණක්,

අමතක කරන්න, වැඩකට නැති දුක්ඛිත මීදුම තුළ,

ජීවිතයේ අරමුණු, මගේ මනසේ රසය

නැති වී යයි අසංවේදී බව සහ මගේ අන්ධ අභිලාෂය!

ප්‍රේමයේ ආත්මය කැමති වන්නේ ආදරය හිමිකර ගැනීමට, බලාපොරොත්තුවේ විපාකයට, නිරපේක්ෂ යටත් වීමටයි. සම්පූර්ණ වූ ආදරයේ පූර්ණත්වය නොමැතිව, ජීවිතයේ අරුත දිය වී යයි.

12. *** වෙත, මෙම කවි ඔවුන්ට කැප කරමින්

කර්තෘ: Jose de Espronceda

වියළී ගිය සහ තරුණ මල් සඳහා,

cloudy the sun of මගේ බලාපොරොත්තුව ,

පැය පැයෙන් මම ගණන් කරමි, මගේ වේදනාව

වැඩෙන අතර මගේ කාංසාව සහ මගේ වේදනාවන්.

සිනිඳු වීදුරු මත පොහොසත් වර්ණ

තීන්ත ප්‍රීතිමත් සමහරවිට මගේ ෆැන්ටසිය,

දුක්බර අඳුරු යථාර්ථය

වීදුරුව පැල්ලම් කර එහි දීප්තිය කැළඹෙන විට.

මගේ දෑස් නොනවතින ආශාවකින්,

සහ මම උදාසීන ලෙස ලොව වටා හැරෙමි,

අහස උදාසීන ලෙස එය වටා කැරකෙයි. ඔබ: <1

මගේ පද ඔබේ හදවත සහ මගේ ය.

මෙම සොනට් තුළ, පෙම්වතා ඔහුගේ මිය යන ඉරණම ගැන මෙනෙහි කරයිආදරය බලාපොරොත්තුවෙන්. ශෝකයේ ගිලී සිටියත්, ඔහුට තම පද සහ ආත්මය කැප කළ හැක්කේ ඔහුගේ නම නොදන්නා ඔහුගේ ආදරණීයයාට පමණි.

13. Ozymandias

කර්තෘ: Percy Bysshe Shelley

මම දුර බැහැර රටවල සිට සංචාරකයෙකු දුටුවෙමි.

ඔහු මට කිව්වා: කාන්තාරයේ කකුල් දෙකක් තියෙනවා ,

ගල් සහ කඳ නොමැතිව. ඔහුගේ සැබෑ පැත්තේ

වැල්ලේ මුහුණ බොරු ය: කැඩුණු මුහුණ,

ඔහුගේ තොල්, ඔහුගේ සීතල කුරිරු අභිනය,

ඔවුන් අපට පවසන්නේ මූර්ති ශිල්පියාට

හැකි බව

ඉතුරු වී ඇති ආශාව සුරකින්න

ඔහුගේ අතින් එය කැටයම් කළ හැකි තැනැත්තා.

පාදම මත යමක් ලියා ඇත:

"මම Ozymandias , මහා රජ. බලවතුනි, බලන්න

මගේ අත්වැඩ! මංමුලා සහගතයි!:

විනාශය දැවැන්ත නැව් අනතුරකින්.

ඊට අමතරව අනන්ත සහ පුරාවෘත්තය

බලන්න: බැරොක් සාහිත්යය: ලක්ෂණ, කතුවරුන් සහ ප්රධාන කෘති

හුදකලා වැලි පමණක් ඉතිරිව ඇත”.

මේ කවිය, පර්සි බයිෂේ ෂෙලි කවියෙකු සහ සංචාරකයෙකු අතර හමුවීම විස්තර කරයි. ඔහුට හඬක් ලබා දෙමින්, පුරාණ මූර්ති නටඹුන් විස්තර කිරීමට ඔහුට ඉඩ සලසයි, එහි විස්තරය අපට ඊජිප්තු පාරාවෝ සිහිපත් කරයි. ෂෙලිගේ අරමුණ එකකි: බලවන්තයා මිය යන අතර ඔහු සමඟ ඔහුගේ බලය අතුරුදහන් වේ. අනෙක් අතට කලාව සහ කලාකරුවා කාලය ඉක්මවා යයි.

14. හුදකලාව සහ අභිරහස තුළ ප්‍රේම කිරීම

කර්තෘ: මේරි වොල්ස්ටෝන්ක්‍රාෆ්ට් ෂෙලී

හුදකලාව සහ අභිරහස තුළ ප්‍රේම කිරීම;

මගේ ආදරය කිසිදාක අවශ්‍ය නොවන අයව පිළිගන්වන්න;<1

මා සහ මා තෝරාගත් අභයභූමිය අතර

අඳුරු අගාධයක් බියෙන් ඇඹරෙනවා,

සහ විචිත්‍රවත්